ارتداد در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

مرتدین ممکن است فرد، گروه یا یک واحد مستقل [[سیاسی]] در درون [[خلافت]] بزرگ [[اسلامی]] باشند. [[ارتداد]] به معنای [[خروج از دین]] [[اسلام]] است. در صورتی که فرد [[عاقل]]، بالغ و هوشیار و مختار، به صورت زبانی یا عملی، کاری انجام دهد که نشان برگشت او از [[دین اسلام]] باشد، [[مرتد]] به حساب می‌آید. درباره [[حکم شرعی]] مرتد، بسیاری از [[فقهای اهل سنت]] با استناد به روایتی از [[پیامبر]]{{صل}} که فرمود: {{متن حدیث|مَنْ‏ بَدَّلَ‏ دِينَهُ‏ فَاقْتُلُوهُ‏}}<ref>صحیح بخاری، ج۴، ص۱۹۶.</ref>، [[حکم]] آن را کشتن می‌دانند، در حالی که پاره‌ای دیگر از [[فقهای شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[قتل]] را [[مجازات]] ارتداد به حساب نمی‌آورند. که اکنون در [[مقام]] بحث از آن نیستیم.<ref>[[عبدالوهاب فراتی|فراتی، عبدالوهاب]]، [[نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی (مقاله)|نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۱۶۷.</ref>