←علت نام‌گذاری
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
در این که "[[کربلا]]" یعنی چه و ریشۀ لغوی آن چیست و از چه گرفته شده، بحث‌های مفصّلی انجام گرفته است<ref>از جمله ر.ک: «موسوعه العتبات المقدسه»، ج۸، ص۹ به بعد.</ref>. طبق برخی نقل‌ها، این نام از ترکیب "کرب" و "ال" ساخته شده است، یعنی [[حرم]] [[الله]]، یا [[مقدّس]] [[الله]]، "کرب" در لغت سامی به معنای "[[قرب]]" در [[عربی]] است (کرب: [[قرب]]). اگر"ال" هم به معنای "[[الله]]" باشد، [[کربلا]] به معنای محلّی است که نزد [[خدا]]، [[مقدّس]] و [[مقرّب]] است، یا "[[حرم]] [[خدا]]" است<ref>از جمله ر.ک: «موسوعه العتبات المقدسه»، ج۸، ص۱۰.</ref>. برخی هم آن را ترکیب یافته از "[[کور]] [[بابل]]" دانسته‌اند، یعنی مجموعه‌ای از آبادی‌ها و روستا‌های [[بابل]]. موقعیّتی که [[کربلا]] در آن قرار دارد، در [[بین النهرین]] است. این منطقه در گذشته‌های دور، مهد حوادث و احیانا [[تمدن‌ها]] بوده است و بخش‌های گوناگونی از این [[ناحیه]]، نام‌های مختلف داشته است. [[کربلا]]، [[کور]] [[بابل]]، [[نینوا]]، غاضریّه، کربله، [[نواویس]]، حیر، طفّ، شفیه، [[عقر]]، نهر علقمی، [[عمورا]]، [[ماریه]] و... که بعضی از اینها نام روستاها و آبادی‌هایی در این منطقۀ وسیع بوده است<ref>تراث کربلا، ص۱۹.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۹۷.</ref> | در این که "[[کربلا]]" یعنی چه و ریشۀ لغوی آن چیست و از چه گرفته شده، بحث‌های مفصّلی انجام گرفته است<ref>از جمله ر.ک: «موسوعه العتبات المقدسه»، ج۸، ص۹ به بعد.</ref>. طبق برخی نقل‌ها، این نام از ترکیب "کرب" و "ال" ساخته شده است، یعنی [[حرم]] [[الله]]، یا [[مقدّس]] [[الله]]، "کرب" در لغت سامی به معنای "[[قرب]]" در [[عربی]] است (کرب: [[قرب]]). اگر"ال" هم به معنای "[[الله]]" باشد، [[کربلا]] به معنای محلّی است که نزد [[خدا]]، [[مقدّس]] و [[مقرّب]] است، یا "[[حرم]] [[خدا]]" است<ref>از جمله ر.ک: «موسوعه العتبات المقدسه»، ج۸، ص۱۰.</ref>. برخی هم آن را ترکیب یافته از "[[کور]] [[بابل]]" دانسته‌اند، یعنی مجموعه‌ای از آبادی‌ها و روستا‌های [[بابل]]. موقعیّتی که [[کربلا]] در آن قرار دارد، در [[بین النهرین]] است. این منطقه در گذشته‌های دور، مهد حوادث و احیانا [[تمدن‌ها]] بوده است و بخش‌های گوناگونی از این [[ناحیه]]، نام‌های مختلف داشته است. [[کربلا]]، [[کور]] [[بابل]]، [[نینوا]]، غاضریّه، کربله، [[نواویس]]، حیر، طفّ، شفیه، [[عقر]]، نهر علقمی، [[عمورا]]، [[ماریه]] و... که بعضی از اینها نام روستاها و آبادی‌هایی در این منطقۀ وسیع بوده است<ref>تراث کربلا، ص۱۹.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۹۷.</ref> | ||
[[بلا]] هم به معنای [[رنج]] و محنت و گرفتاری است، هم به معنای [[آزمایش]] و [[امتحان]]. اغلب، [[رنج‌ها]] و [[گرفتاری‌ها]] مایه [[آزمون]] [[انسان‌ها]] در [[زندگی]] و در طریق [[دینداری]] است. کربلا (کرب و [[بلا]]) نیز آمیخته‌ای از عظیم‌ترین [[رنج‌ها]] و محنت‌ها بود و هم بزرگترین [[آزمایش]] [[تاریخی]] برای [[اهل حق]] و [[باطل]]، تا موضع خویش را مشخص سازند. وقتی [[امام حسین|سید الشهدا]]{{ع}} به این سرزمین رسید، پرسید: اینجا چه نام دارد؟ گفتند: کربلا، چشمان آن حضرت پر از [[اشک]] شد و پیوسته می‌فرمود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاء}} و [[یقین]] کرد که شهادتگاه خود و یارانش همین جاست و فرمود: {{متن حدیث|هَذَا مَوْضِعُ كَرْبٍ وَ بَلَاءٍ هَاهُنَا مُنَاخُ رِكَابِنَا وَ مَحَطُّ رِحَالِنَا وَ مَقْتَلُ رِجَالِنَا وَ مَسْفَكُ دِمَائِنَا }}<ref>«اینجا سرزمین رنج و گرفتاری و بلاست، اینجا محل فرود آمدن ما و جایگاه ریخته شدن خون‌های ماست» حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۹۱</ | [[بلا]] هم به معنای [[رنج]] و محنت و گرفتاری است، هم به معنای [[آزمایش]] و [[امتحان]]. اغلب، [[رنج‌ها]] و [[گرفتاری‌ها]] مایه [[آزمون]] [[انسان‌ها]] در [[زندگی]] و در طریق [[دینداری]] است. کربلا (کرب و [[بلا]]) نیز آمیخته‌ای از عظیم‌ترین [[رنج‌ها]] و محنت‌ها بود و هم بزرگترین [[آزمایش]] [[تاریخی]] برای [[اهل حق]] و [[باطل]]، تا موضع خویش را مشخص سازند. وقتی [[امام حسین|سید الشهدا]]{{ع}} به این سرزمین رسید، پرسید: اینجا چه نام دارد؟ گفتند: کربلا، چشمان آن حضرت پر از [[اشک]] شد و پیوسته می‌فرمود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاء}} و [[یقین]] کرد که شهادتگاه خود و یارانش همین جاست و فرمود: {{متن حدیث|هَذَا مَوْضِعُ كَرْبٍ وَ بَلَاءٍ هَاهُنَا مُنَاخُ رِكَابِنَا وَ مَحَطُّ رِحَالِنَا وَ مَقْتَلُ رِجَالِنَا وَ مَسْفَكُ دِمَائِنَا }}<ref>«اینجا سرزمین رنج و گرفتاری و بلاست، اینجا محل فرود آمدن ما و جایگاه ریخته شدن خون‌های ماست» حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۹۱.</ref>. | ||
آمیختگی این سرزمین و این نام با [[شداید]] و [[رنج‌ها]] پیش از آن نیز از زبان [[اولیاء]] [[خدا]] نقل شده است. [[حضرت عیسی]]{{ع}} وقتی بر این سرزمین [[گذشت]]، [[اندوه]] او را فرا گرفت و آن [[زمین]] را "[[ارض]] کرب و [[بلاء]]" دانست<ref>بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۵۳</ref>. روزی [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} برای دخترش [[فاطمه]] از [[شهادت]] [[امام حسین|حسین]]{{ع}} در [[آینده]] سخن می‌گفت، در حالی که [[امام حسین|حسین]] [[کودکی]] در آغوش [[مادر]] بود. [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]]{{عم}} از [[پدر]] پرسید: آنجا که فرزندم کشته می‌شود کجاست؟ فرمود: کربلاست، سرزمین محنت و [[رنج]] بر ما و بر [[امت]]... {{عربی|موضع یقال له کربلاء و هی دار کرب و بلاء علینا و علی الامة الائمة...}} <ref>بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۶۴</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۸۲ الی ۸۴.</ref> | آمیختگی این سرزمین و این نام با [[شداید]] و [[رنج‌ها]] پیش از آن نیز از زبان [[اولیاء]] [[خدا]] نقل شده است. [[حضرت عیسی]]{{ع}} وقتی بر این سرزمین [[گذشت]]، [[اندوه]] او را فرا گرفت و آن [[زمین]] را "[[ارض]] کرب و [[بلاء]]" دانست<ref>بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۵۳</ref>. روزی [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} برای دخترش [[فاطمه]] از [[شهادت]] [[امام حسین|حسین]]{{ع}} در [[آینده]] سخن می‌گفت، در حالی که [[امام حسین|حسین]] [[کودکی]] در آغوش [[مادر]] بود. [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]]{{عم}} از [[پدر]] پرسید: آنجا که فرزندم کشته می‌شود کجاست؟ فرمود: کربلاست، سرزمین محنت و [[رنج]] بر ما و بر [[امت]]... {{عربی|موضع یقال له کربلاء و هی دار کرب و بلاء علینا و علی الامة الائمة...}} <ref>بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۶۴</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۸۲ الی ۸۴.</ref> | ||