←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
این لغت اسم مکان از ریشه «س | این لغت اسم مکان از ریشه «س ج د» و به معنای محلی است که در آن [[عبادت]] و [[ذکر الهی]] واقع می‌شود. از همین‌رو، به مکان عبادت و [[اقامه نماز]] [[جماعت]]، محل [[سجده]] و مواضعی که هنگام سجده بر [[زمین]] قرار می‌گیرد، اصطلاحاً [[مسجد]] می‌گویند<ref>مجمع البیان (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش.)، ج۵، ص۲۵؛ المیزان فی تفسیر القرآن (ط. جامعه مدرسین، ۱۴۱۷ ه. ق.)، ج۹، ص۲۰۰.</ref>. | ||
اما معنای جامع مسجد، با توجه به معانی سجده متفاوت است. اگر سجده را به معنای کمال [[خضوع]] و [[انقیاد]] در برابر [[پروردگار]] بگیریم، مسجد به معنای محلی است که در آن کمال خضوع و اظهار [[اطاعت]] و انقیاد در [[درگاه الهی]] واقع می‌گردد<ref>تاج العروس من جواهرالقاموس (ط. دارالفکر، ۱۴۱۴ ه.ق.)، ج۵، ص۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۱۹.</ref> | اما معنای جامع مسجد، با توجه به معانی سجده متفاوت است. اگر سجده را به معنای کمال [[خضوع]] و [[انقیاد]] در برابر [[پروردگار]] بگیریم، مسجد به معنای محلی است که در آن کمال خضوع و اظهار [[اطاعت]] و انقیاد در [[درگاه الهی]] واقع می‌گردد<ref>تاج العروس من جواهرالقاموس (ط. دارالفکر، ۱۴۱۴ ه.ق.)، ج۵، ص۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۱۹.</ref> | ||