←درباره کتاب
(صفحهای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات کتاب | عنوان = مجمع البیان فی تفسیر القرآن | عنوان اصلی...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==درباره کتاب== | ==درباره کتاب== | ||
[[تفسیر مجمع البیان]]، از آثار پُربها و ارجمند | [[تفسیر مجمع البیان]]، از آثار پُربها و ارجمند «امین الاسلام» [[ابوعلی فضل الحسن الطبرسی]] [[شیعه]] و از اعلام [[قرن ششم هجری]] است که به [[زبان عربی]] نگاشته شده است. | ||
درباره زادگاه [[فضل بن حسن]] [[اختلاف]] است که او [[اهل]] [[طبرستان]] یعنی مازندران با طبرس معرب تفرش یکی از شهرهای استان مرکزی است. شماری از محققان میگویند: او اهل طبرس (تفرش) بوده که در آغاز تحصیل ساکن [[مشهد]] گردیده و در اواخر [[عمر]] راهی سبزوار شده و در همان جا درگذشته و جنازه او را به مشهد حمل و در آنجا به [[خاک]] سپردهاند. [[تاریخ]] دقیق [[تولد]] او معلوم نیست. بعضی احتمالاً تولد او را سال ۴۶۸ یا ۴۶۹ق دانستهاند، اما [[تاریخ]] [[وفات]] او در سال ۵۴۸ق اتفاق افتاده است. به گفته معاصر او [[بیهقی]] در تاریخ بیهقی: کار عمده این دانشمند، تلخیص و تحریر عالمانه کتب دیگران بوده است. کتاب [[مجمع البیان]] بنا به تصریح خودش در مقدمه، تحریری است نو از [[تفسیر تبیان]] [[طوسی]]، اما او با سلیقه و تسلطی که در [[علوم]] متنوع [[زمان]] خود داشته، نهایت [[حُسن]] سلیقه را به کار برده است؛ از عبارات او چنین بر میآید که در [[ادب]] و لغت [[عرب]] استاد و [[صاحب نظر]] بوده و عبارات [[عربی]] را در نهایت [[فصاحت]] و اختصار انشاء نموده است. او از بزرگان [[علمای امامیه]] است که در محضر شماری از بزرگترین [[عالمان]] زمان خویش، از جمله ابوعلی فرزند طوسی، [[ابوالوفای رازی]]، [[سید ابوطالب جرجانی]]، [[سید ابوالحمد مهدی بن نزار حسینی قاینی]]، [[ابوالقاسم عبید الله بن عبدالله حسکانی]] و دیگران استفاده [[علمی]] فراوانی برده است. | درباره زادگاه [[فضل بن حسن]] [[اختلاف]] است که او [[اهل]] [[طبرستان]] یعنی مازندران با طبرس معرب تفرش یکی از شهرهای استان مرکزی است. شماری از محققان میگویند: او اهل طبرس (تفرش) بوده که در آغاز تحصیل ساکن [[مشهد]] گردیده و در اواخر [[عمر]] راهی سبزوار شده و در همان جا درگذشته و جنازه او را به مشهد حمل و در آنجا به [[خاک]] سپردهاند. [[تاریخ]] دقیق [[تولد]] او معلوم نیست. بعضی احتمالاً تولد او را سال ۴۶۸ یا ۴۶۹ق دانستهاند، اما [[تاریخ]] [[وفات]] او در سال ۵۴۸ق اتفاق افتاده است. به گفته معاصر او [[بیهقی]] در تاریخ بیهقی: کار عمده این دانشمند، تلخیص و تحریر عالمانه کتب دیگران بوده است. کتاب [[مجمع البیان]] بنا به تصریح خودش در مقدمه، تحریری است نو از [[تفسیر تبیان]] [[طوسی]]، اما او با سلیقه و تسلطی که در [[علوم]] متنوع [[زمان]] خود داشته، نهایت [[حُسن]] سلیقه را به کار برده است؛ از عبارات او چنین بر میآید که در [[ادب]] و لغت [[عرب]] استاد و [[صاحب نظر]] بوده و عبارات [[عربی]] را در نهایت [[فصاحت]] و اختصار انشاء نموده است. او از بزرگان [[علمای امامیه]] است که در محضر شماری از بزرگترین [[عالمان]] زمان خویش، از جمله ابوعلی فرزند طوسی، [[ابوالوفای رازی]]، [[سید ابوطالب جرجانی]]، [[سید ابوالحمد مهدی بن نزار حسینی قاینی]]، [[ابوالقاسم عبید الله بن عبدالله حسکانی]] و دیگران استفاده [[علمی]] فراوانی برده است. |