بحث:امام سجاد در معارف و سیره حسینی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۵
، ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'خلفای اموی' به 'خلفای اموی'
(صفحه‌ای تازه حاوی «==مقدمه== پیشوای چهارم مسلمانان، حضرت سجاد، امام علی بن الحسین، زین ال...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'خلفای اموی' به 'خلفای اموی') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[سخنان امام سجاد]] در [[بارگاه یزید]]، چنان او را به [[خشم]] آورد که [[دستور]] کشتنش را داد، امّا [[حضرت زینب]]، [[جان]] خود را سپر [[بلا]] قرار داد و نگذاشت. در [[دفن]] اجساد شهدای [[اهل بیت]] در [[کربلا]]، به [[یاری]] [[طایفه بنی اسد]] آمد و پس از [[خاک‌سپاری]] پیکر [[سید الشهدا]]{{ع}} روی [[قبر]] آن [[حضرت]] نوشت: {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب اَلَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً}}<ref>حیاه الامام زین العابدین، ص۱۶۶.</ref>. | [[سخنان امام سجاد]] در [[بارگاه یزید]]، چنان او را به [[خشم]] آورد که [[دستور]] کشتنش را داد، امّا [[حضرت زینب]]، [[جان]] خود را سپر [[بلا]] قرار داد و نگذاشت. در [[دفن]] اجساد شهدای [[اهل بیت]] در [[کربلا]]، به [[یاری]] [[طایفه بنی اسد]] آمد و پس از [[خاک‌سپاری]] پیکر [[سید الشهدا]]{{ع}} روی [[قبر]] آن [[حضرت]] نوشت: {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب اَلَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً}}<ref>حیاه الامام زین العابدین، ص۱۶۶.</ref>. | ||
پس از [[عاشورا]]، [[حضرت سجاد]]{{ع}} دوران بسیار سخت و [[خفقان]] باری را با | پس از [[عاشورا]]، [[حضرت سجاد]]{{ع}} دوران بسیار سخت و [[خفقان]] باری را با [[خلفای اموی]] سپری کرد. [[ولید بن عبد الملک]] و [[هشام بن عبد الملک]]، از خلفای معاصر او بودند. | ||
داستان [[زیارت]] آن [[حضرت]] و بوسیدنش [[حجر الأسود]] را و شعر‌های بلند [[فرزدق]] در [[ستایش]] او ({{متن حدیث|هَذَا الَّذِي تَعْرِفُ الْبَطْحَاءُ وَطْأَتَهُ...}})معروف است. "[[صحیفه سجّادیه]]" مجموعه‌ای از دعا‌های آن [[حضرت]] است که اینک در [[دست]] ما بعنوان گنجینه‌ای از [[معارف دینی]] موجود است. آن [[حضرت]] در سال ۹۵ [[هجری]] با دسیسه [[ولید بن عبد الملک]] به [[شهادت]] رسید و در [[بقیع]]، مدفون شد. برای آشنایی با [[زندگی]]، [[شخصیّت]] و [[فضایل]] بیشمارش باید به کتاب‌های مستقلّ و مفصّلتر مراجعه کرد<ref>از جمله الإمام زین العابدین، عبدالرزاق المقرم؛ حیاة الامام زین العابدین، باقر شریف القرشی؛ سیرة الائمّه الاثنی عشر، هاشم معروف الحسنی؛ بحار الأنوار، ج۴۶؛ زندگانی زین العابدین، سید جعفر شهیدی و....</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۲.</ref>. | داستان [[زیارت]] آن [[حضرت]] و بوسیدنش [[حجر الأسود]] را و شعر‌های بلند [[فرزدق]] در [[ستایش]] او ({{متن حدیث|هَذَا الَّذِي تَعْرِفُ الْبَطْحَاءُ وَطْأَتَهُ...}})معروف است. "[[صحیفه سجّادیه]]" مجموعه‌ای از دعا‌های آن [[حضرت]] است که اینک در [[دست]] ما بعنوان گنجینه‌ای از [[معارف دینی]] موجود است. آن [[حضرت]] در سال ۹۵ [[هجری]] با دسیسه [[ولید بن عبد الملک]] به [[شهادت]] رسید و در [[بقیع]]، مدفون شد. برای آشنایی با [[زندگی]]، [[شخصیّت]] و [[فضایل]] بیشمارش باید به کتاب‌های مستقلّ و مفصّلتر مراجعه کرد<ref>از جمله الإمام زین العابدین، عبدالرزاق المقرم؛ حیاة الامام زین العابدین، باقر شریف القرشی؛ سیرة الائمّه الاثنی عشر، هاشم معروف الحسنی؛ بحار الأنوار، ج۴۶؛ زندگانی زین العابدین، سید جعفر شهیدی و....</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۲.</ref>. | ||
==امام سجاد در گزیده دانشنامه امام حسین== | ==امام سجاد در گزیده دانشنامه امام حسین== | ||
دومین فرزند | دومین فرزند پ[[سر امام حسین]]{{ع}} نیز [[علی]] نام داشت و به دلیل این که او میان علیِ اکبر و علیِ اصغر قرار داشت، علیِ اوسط (وَسَطی) نیز نامیده شده است. ایشان [[چهارمین امام]] از [[امامان دوازده‌گانه]] [[اهل بیت]]{{عم}} است که پس از [[شهادت]] پدرش به [[مقام امامت]]، نائل آمد و [[امامت]] در [[نسل]] او امتداد یافت. مشهورترین کنیه‌های ایشان، [[ابو الحسن]]، و مشهورترین [[القاب]] ایشان، [[زین العابدین]]، [[سید العابدین]]<ref>در تذکرة الخواص آمده است: پیامبر{{صل}} او را «سید العابدین» نامید.</ref> و [[سجاد]] است. [[مادر]] وی، [[شهربانو]] دختر [[یزدگرد]] است. قول مشهور، [[سال]] ولادت ایشان را [[سال ۳۸ هجری]] می‌داند که بر پایه آن در [[کربلا]]، ۲۳ ساله بوده است. [[روز]] ولادت ایشان، [[روز جمعه]]، پنجم [[شعبان]]، گزارش شده است. ایشان، با [[فاطمه]]، [[ام عبدالله]] دختر [[امام حسن]]{{ع}}، [[ازدواج]] کرد و دارای سه فرزند به نام‌های [[حسین]]، [[محمد]] ([[امام باقر]]{{ع}}) و [[عبدالله]] شد. ایشان، در ۵۷ یا ۵۸ سالگی، در روز دوازدهم یا بیست و پنجم [[محرم]] سال ۹۴ یا ۹۵ [[هجری]] به وسیله [[ولید بن عبدالملک]]، [[مسموم]] شد و به شهادت رسید. [[امام]] زین العابدین{{ع}}، در [[قبرستان بقیع]]، در کنار [[قبر]] عمویش امام حسن{{ع}} به [[خاک]] سپرده شد. | ||
#[[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرائع]] - به نقل از [[ابن عباس]]، از [[پیامبر خدا]]{{صل}}: چون [[روز قیامت]] می‌شود، ندا دهنده‌ای ندا می‌دهد: «کجاست [[زینت]] [[عابدان]]؟» و گویی فرزندم [[علی بن حسین بن علی بن ابی طالب]] را می‌نگرم که میان صف‌ها گام می‌نهد<ref>{{متن حدیث|إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ يُنَادِي مُنَادٍ أَيْنَ زَيْنُ الْعَابِدِينَ فَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى وَلَدِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ يَخْطُو بَيْنَ الصُّفُوفِ}} (علل الشرائع، ص۲۳۰، ح۱).</ref>. | #[[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرائع]] - به نقل از [[ابن عباس]]، از [[پیامبر خدا]]{{صل}}: چون [[روز قیامت]] می‌شود، ندا دهنده‌ای ندا می‌دهد: «کجاست [[زینت]] [[عابدان]]؟» و گویی فرزندم [[علی بن حسین بن علی بن ابی طالب]] را می‌نگرم که میان صف‌ها گام می‌نهد<ref>{{متن حدیث|إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ يُنَادِي مُنَادٍ أَيْنَ زَيْنُ الْعَابِدِينَ فَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى وَلَدِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ يَخْطُو بَيْنَ الصُّفُوفِ}} (علل الشرائع، ص۲۳۰، ح۱).</ref>. | ||
#[[إثبات الوصیة (کتاب)|إثبات الوصیة]]: حسین{{ع}} با جهانْ شاه، ازدواج کرد و [[امیر مؤمنان]]{{ع}}، به حسین{{ع}} فرمود: «او را نگاه دار و به او [[نیکی]] کن، که بهترینِ ساکنان [[زمین]] پس از تو را برایت به [[دنیا]] می‌آورد»، و او [[علی بن الحسین]]{{ع}} را به دنیا آورد<ref>{{متن حدیث|تَزَوَّجَ الحُسَينُ{{ع}} بِجَهانشاهَ، فَقالَ أميرُ المُؤمِنينَ{{ع}} لِلحُسَينِ{{ع}}: اِحتَفِظ بِها وَ أحسِن إلَيها، فَسَتَلِدُ لَكَ خَيرَ أهلِ الأَرضِ بَعدَكَ، فَوَلَدَت عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ{{ع}}}} (إثبات الوصیة، ص۱۸۱).</ref>. | #[[إثبات الوصیة (کتاب)|إثبات الوصیة]]: حسین{{ع}} با جهانْ شاه، ازدواج کرد و [[امیر مؤمنان]]{{ع}}، به حسین{{ع}} فرمود: «او را نگاه دار و به او [[نیکی]] کن، که بهترینِ ساکنان [[زمین]] پس از تو را برایت به [[دنیا]] می‌آورد»، و او [[علی بن الحسین]]{{ع}} را به دنیا آورد<ref>{{متن حدیث|تَزَوَّجَ الحُسَينُ{{ع}} بِجَهانشاهَ، فَقالَ أميرُ المُؤمِنينَ{{ع}} لِلحُسَينِ{{ع}}: اِحتَفِظ بِها وَ أحسِن إلَيها، فَسَتَلِدُ لَكَ خَيرَ أهلِ الأَرضِ بَعدَكَ، فَوَلَدَت عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ{{ع}}}} (إثبات الوصیة، ص۱۸۱).</ref>. | ||