←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
پس از [[واقعه کربلا]] و [[شهادت]] [[امام حسین]]{{ع}} در [[کوفه]] می‌زیست. | پس از [[واقعه کربلا]] و [[شهادت]] [[امام حسین]]{{ع}} در [[کوفه]] می‌زیست. | ||
پس از [[مرگ]] [[یزید]]، شرحبیل بن ذی الکلاع به [[حمص]] رفت. در [[جنگ]] «مَرج راهط» که بین [[شامیان]] به [[رهبری]] [[ | پس از [[مرگ]] [[یزید]]، شرحبیل بن ذی الکلاع به [[حمص]] رفت. در [[جنگ]] «مَرج راهط» که بین [[شامیان]] به [[رهبری]] [[ضحاک بن قیس فهری]] که به نام [[عبدالله بن زبیر]] بر آنجا مسلط شده بود،<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۳۰؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۲۶۴؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۵۳۱. </ref> با [[مروان بن حکم]] صورت گرفت، ضحاک از [[نعمان بن بشیر]] که در حمص بود، یاری طلبید و او شرحبیل را به یاری‌اش فرستاد.<ref>البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی.، ج۸، ص۲۴۳. </ref> جنگ به [[پیروزی]] [[مروان]] و [[قتل]] ضحاک و تعداد زیادی از شامیان انجامید.<ref>ر.ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۲۷۶،۲۷۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۵۴۱،۵۳۹،۵۳۷،۵۳۴. </ref> پس از آن به مروان پیوست و در جنگ با [[توابین]] در کنار [[عبیدالله بن زیاد]] قرار گرفت. در این جنگ بین او و [[حصین بن نمیر تمیمی]] بر سر [[فرماندهی]] [[اختلاف]] و درگیری لفظی به‌وجود آمد، اما بالاخره او سالار و [[فرمانده]] سواران عبیدالله شد و در [[جنگ]] دستش به [[خون]] شهدای [[توابین]] نیز آغشته شد.<ref>رک: انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۳۷۰؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۵۹۷، ج۶، ص۸۸،۸۶؛ شذرات الذهب فی اخبار من الذهب، ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح عبدالحی‌بن احمد، بیروت: دارالحیاء التراث العربی، ۱۴۰۶ قمری. فی اخبار من الذهب، ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح عبدالحی‌بن احمد، بیروت: دارالحیاء التراث العربی، ۱۴۰۶ قمری.، ج۱، ص۷۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۱۸۰-۱۸۱؛ تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ذهبی، محمدبن احمد، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت: ۱۴۲۴ قمری.، حوادث و وفیات ۶۱-۸۰ هجری، ص۱۷۹؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی.، ج۸، ص۲۵۳. </ref> | ||
[[توّابین]] برای گرفتن [[انتقام]] از [[قاتلان]] امام حسین{{ع}} به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد خزاعی|سلیمان بن صُرَد خُزاعی]] با چهار هزار سپاهی دست به [[قیام]] زدند و عبیدالله بن زیاد با سی هزار شامی به جنگ آنان رفت. در این [[نبرد]] شرحبیل بن ذی الکلاع به همراه حُصَین بن نُمَیر | [[توّابین]] برای گرفتن [[انتقام]] از [[قاتلان]] امام حسین{{ع}} به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد خزاعی|سلیمان بن صُرَد خُزاعی]] با چهار هزار سپاهی دست به [[قیام]] زدند و عبیدالله بن زیاد با سی هزار شامی به جنگ آنان رفت. در این [[نبرد]] شرحبیل بن ذی الکلاع به همراه [[حصین بن نمیر تمیمی|حُصَین بن نُمَیر تَمیمی]]، [[ادهم بن محرز باهلی]]، [[ربیعة بن مخارق غنوی]] و [[جَبَلَة بن عبدالله خَثعَمی]] که همه از [[دشمنان]] سرسخت [[اهل بیت]]{{ع}} بودند، تحت [[فرماندهی]] عبیدالله بن زیاد با نیروهای توّابین مواجه شدند. در [[جمادی الاولی]] ۶۵ در عین‌الورده (رأس‌العین) در ناحیه جزیره، نبردی سخت در گرفت. در این نبرد [[شامیان]] [[پیروز]] شدند. | ||
در [[زمان]] [[قیام مختار|قیام مختار ثقفی]]، عبیدالله بن زیاد، شرحبیل را به فرماندهی سواره [[نظام]] خود برگزید.<ref>تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ذهبی، محمدبن احمد، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت: ۱۴۲۴ قمری، حوادث و وفیات ۶۱-۸۰ هجری، ص۵۶؛ تجارب الامم و تعاقب الهمم، مسکویه الرازی، ابوعلی، چاپ ابوالقاسم امامی، تهران: دارسروش للطباعة و النشر، ۱۳۶۶ شمسی.، ج۲، ص۱۹۴. </ref> سرانجام در [[جنگ]] «خازر» در نهری نزدیک زاب از [[اراضی]] [[موصل]]، [[لشکر]] عبیدالله از [[ابراهیم بن مالک اشتر]] [[فرمانده سپاه]] مختار [[شکست]] [[سختی]] خورد. در این جنگ که [[روز]] عاشورای [[سال ۶۶ هجری]]<ref>رک: التاریخ الصغیر، بخاری، محمدبن اسماعیل، چاپ محمود ابراهیم زاید، بیروت: ۱۴۰۶ قمری / ۱۹۸۶ میلادی.، ص۱۵۵؛ تاریخ خلیفة بن خیاط، خلیفة‌بن خیاط، ابن‌عمر، بیروت: دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ قمری.، ص۱۶۳؛ ترجمة الامام الحسین{{ع}} من تاریخ دمشق، ابن‌‌عساکر، ابوالقاسم علی‌بن حسن، تحقیق علامه شیخ محمدباقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، ۱۳۹۸ قمری.، ج۳۷، ص۴۳۶؛ الوافی بالوفیات، صفدی، خلیل بن ابیک، به کوشش احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۱۱ قمری.، صفدی، خلیل بن ابیک، به کوشش احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۱۱ قمری.، ج۱۹، ص۳۷۱. </ref> و به روایتی [[سال ۶۷ هجری]]<ref>رک: المعارف، ابن قتبیه، عبدالله، به کوشش ثروت عکاشه، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۴۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۴۲۳-۴۲۶؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۸۸،۸۶؛ التنبیه و الاشراف، مسعودی، علی‌بن الحسین، تصحیح عبدالله اسماعیل الصاوی، قاهره.، ص۲۷۰؛ شذرات الذهب فی اخبار من الذهب، ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح عبدالحی‌بن احمد، بیروت: دارالحیاء التراث العربی، ۱۴۰۶ قمری. فی اخبار من الذهب، ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح عبدالحی‌بن احمد، بیروت: دارالحیاء التراث العربی، ۱۴۰۶ قمری.، ج۱، ص۷۴؛ تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ذهبی، محمدبن احمد، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت: ۱۴۲۴ قمری.، حوادث و وفیات ۶۱-۸۰ هجری، ص۱۷۹؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲میلادی.، ج۸، ص۲۸۲. </ref> روی داد، عبیدالله و دیگر [[فرماندهان]] [[شام]] کشته شدند. | در [[زمان]] [[قیام مختار|قیام مختار ثقفی]]، عبیدالله بن زیاد، شرحبیل را به فرماندهی سواره [[نظام]] خود برگزید.<ref>تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ذهبی، محمدبن احمد، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت: ۱۴۲۴ قمری، حوادث و وفیات ۶۱-۸۰ هجری، ص۵۶؛ تجارب الامم و تعاقب الهمم، مسکویه الرازی، ابوعلی، چاپ ابوالقاسم امامی، تهران: دارسروش للطباعة و النشر، ۱۳۶۶ شمسی.، ج۲، ص۱۹۴. </ref> سرانجام در [[جنگ]] «خازر» در نهری نزدیک زاب از [[اراضی]] [[موصل]]، [[لشکر]] عبیدالله از [[ابراهیم بن مالک اشتر]] [[فرمانده سپاه]] مختار [[شکست]] [[سختی]] خورد. در این جنگ که [[روز]] عاشورای [[سال ۶۶ هجری]]<ref>رک: التاریخ الصغیر، بخاری، محمدبن اسماعیل، چاپ محمود ابراهیم زاید، بیروت: ۱۴۰۶ قمری / ۱۹۸۶ میلادی.، ص۱۵۵؛ تاریخ خلیفة بن خیاط، خلیفة‌بن خیاط، ابن‌عمر، بیروت: دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ قمری.، ص۱۶۳؛ ترجمة الامام الحسین{{ع}} من تاریخ دمشق، ابن‌‌عساکر، ابوالقاسم علی‌بن حسن، تحقیق علامه شیخ محمدباقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، ۱۳۹۸ قمری.، ج۳۷، ص۴۳۶؛ الوافی بالوفیات، صفدی، خلیل بن ابیک، به کوشش احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۱۱ قمری.، صفدی، خلیل بن ابیک، به کوشش احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۱۱ قمری.، ج۱۹، ص۳۷۱. </ref> و به روایتی [[سال ۶۷ هجری]]<ref>رک: المعارف، ابن قتبیه، عبدالله، به کوشش ثروت عکاشه، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۴۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۴۲۳-۴۲۶؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۸۸،۸۶؛ التنبیه و الاشراف، مسعودی، علی‌بن الحسین، تصحیح عبدالله اسماعیل الصاوی، قاهره.، ص۲۷۰؛ شذرات الذهب فی اخبار من الذهب، ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح عبدالحی‌بن احمد، بیروت: دارالحیاء التراث العربی، ۱۴۰۶ قمری. فی اخبار من الذهب، ابن‌عماد حنبلی، ابوالفلاح عبدالحی‌بن احمد، بیروت: دارالحیاء التراث العربی، ۱۴۰۶ قمری.، ج۱، ص۷۴؛ تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ذهبی، محمدبن احمد، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت: ۱۴۲۴ قمری.، حوادث و وفیات ۶۱-۸۰ هجری، ص۱۷۹؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲میلادی.، ج۸، ص۲۸۲. </ref> روی داد، عبیدالله و دیگر [[فرماندهان]] [[شام]] کشته شدند. | ||