ویژگی یاران خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۷
، ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'انصار حضرت' به 'انصار حضرت'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - 'انصار حضرت' به 'انصار حضرت') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
*این گروه ویژگیها و [[صفات]] [[شایسته]] ای دارند که چنین افتخاری نصیب آنها میشود. مهمترین ویژگیهای ایشان در قالب چند دسته بیان میشود: | *این گروه ویژگیها و [[صفات]] [[شایسته]] ای دارند که چنین افتخاری نصیب آنها میشود. مهمترین ویژگیهای ایشان در قالب چند دسته بیان میشود: | ||
====[[صفات]] [[یاران امام]] عصر{{ع}} از دیدگاه [[قرآنی]]==== | ====[[صفات]] [[یاران امام]] عصر{{ع}} از دیدگاه [[قرآنی]]==== | ||
# [[نصرت]] [[دین خدا]] و [[ترویج]] [[احکام الهی]]: سنتهای الهیِ فراوانی در [[جهان]] جاری است که [[قرآن کریم]] به برخی از آنها اشاره کرده است. یکی از [[سنتهای الهی]]، [[سنت]] [[نصرت]] در مقابل [[نصرت]] است. [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر (دین) خداوند را یاری کنید او نیز شما را یاری میکند و گامهایتان را استوار میدارد» سوره محمد، آیه ۷.</ref>. یکی از ویژگیهای | # [[نصرت]] [[دین خدا]] و [[ترویج]] [[احکام الهی]]: سنتهای الهیِ فراوانی در [[جهان]] جاری است که [[قرآن کریم]] به برخی از آنها اشاره کرده است. یکی از [[سنتهای الهی]]، [[سنت]] [[نصرت]] در مقابل [[نصرت]] است. [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر (دین) خداوند را یاری کنید او نیز شما را یاری میکند و گامهایتان را استوار میدارد» سوره محمد، آیه ۷.</ref>. یکی از ویژگیهای انصار حضرت [[مهدی]]{{ع}}، دغدغۀ [[ترویج دین]] [[حق]] و رساندن آن به [[مردم]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} فرمودند: «[[مردم]] [[زمان غیبت]] او، که [[معتقد به امامت]] او بوده و [[منتظر]] ظهورش هستند، از [[مردم]] هر زمانی برترند... آنان به [[حق]]، [[مخلصان]] و به [[درستی]]، [[شیعیان]] ما و [[دعوت]] کنندگان به [[دین خدا]] در [[پنهان]] و آشکارند»<ref>{{متن حدیث|إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِ زَمَانٍ... أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرّاً وَ جَهْراً"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص۳۲۰.</ref>.<ref>ر.ک. [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۷۳ ـ ۹۲.</ref> | ||
#آنها [[امت معدوده]] و همچون پارههای ابرهای متراکم هستند: [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>«هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref> فرمودند: «منظور [[یاران قائم]]{{ع}} هستند که ۳۱۳ نفرند، به [[خدا]] [[سوگند]]! منظور از [[امت معدوده]] آنها هستند. به [[خدا]] [[سوگند]]! در یک [[ساعت]] همگی جمع میشوند همچون پارههای [[ابر]] پاییزی که بر اثر باد جمع و متراکم میگردد»<ref>{{متن حدیث|یَعْنِی أَصْحَابَ الْقَائِمِ الثَّلَاثَمِائَةِ وَ الْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ یَجْتَمِعُونَ وَ اللَّهِ فِی سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ کَقَزَعِ الْخَرِیفِ}}؛ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۲.</ref>.<ref>ر.ک. [[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۶.</ref> | #آنها [[امت معدوده]] و همچون پارههای ابرهای متراکم هستند: [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>«هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref> فرمودند: «منظور [[یاران قائم]]{{ع}} هستند که ۳۱۳ نفرند، به [[خدا]] [[سوگند]]! منظور از [[امت معدوده]] آنها هستند. به [[خدا]] [[سوگند]]! در یک [[ساعت]] همگی جمع میشوند همچون پارههای [[ابر]] پاییزی که بر اثر باد جمع و متراکم میگردد»<ref>{{متن حدیث|یَعْنِی أَصْحَابَ الْقَائِمِ الثَّلَاثَمِائَةِ وَ الْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ یَجْتَمِعُونَ وَ اللَّهِ فِی سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ کَقَزَعِ الْخَرِیفِ}}؛ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۲.</ref>.<ref>ر.ک. [[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۶.</ref> | ||
#آنها رکنها و پایههای خللناپذیر و [[پشتیبان]] محکمند: [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ}}<ref>«گفت: کاش برای رویارویی با شما توانی داشتم یا به گوشهای استوار پناه میجستم» سوره هود، آیه ۸۰.</ref> فرمودند: «منظور از [[قوة]]، همان [[قائم]]{{ع}} است و منظور از [[رکن شدید]] ([[پشتیبان]] محکم) ۳۱۳ نفر از یارانش هستند»<ref>{{متن حدیث|قوة: القائم{{ع}}، و الرکن الشدید: الثلاثمائة و ثلاثة عشر أصحابه"}}؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۱۲۷.</ref>.<ref>ر.ک. [[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۶.</ref> | #آنها رکنها و پایههای خللناپذیر و [[پشتیبان]] محکمند: [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ}}<ref>«گفت: کاش برای رویارویی با شما توانی داشتم یا به گوشهای استوار پناه میجستم» سوره هود، آیه ۸۰.</ref> فرمودند: «منظور از [[قوة]]، همان [[قائم]]{{ع}} است و منظور از [[رکن شدید]] ([[پشتیبان]] محکم) ۳۱۳ نفر از یارانش هستند»<ref>{{متن حدیث|قوة: القائم{{ع}}، و الرکن الشدید: الثلاثمائة و ثلاثة عشر أصحابه"}}؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۱۲۷.</ref>.<ref>ر.ک. [[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۶.</ref> | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
:::::#'''[[اخلاص]] و [[انگیزه الهی]]:''' یارانی که با [[حضرت مهدی]]{{ع}} هستند، برای رسیدن به [[منافع]] شخصی خود قدم در راه [[یاری]] حضرت ننهادهاند، بلکه تنها انگیزۀ ایشان [[خدا]] و [[تقرب]] به اوست و در این راه، از هیچ گونه حمایتی دریغ نمیورزند. ایشان به گواه [[امام سجاد]]{{ع}} در زمانۀ [[غیبت]]، مشق [[اخلاص]] را تمرین کردهاند:{{عربی|" إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِ زَمَانٍ ... أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً "}} <ref>مردم زمان غیبت او که معتقد به امامت او بوده و منتظر ظهورش هستند، از مردم هر زمانی برترند... آنان به حق، مخلصان و به درستی، شیعیان ما میباشند؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص۳۲۰.</ref> | :::::#'''[[اخلاص]] و [[انگیزه الهی]]:''' یارانی که با [[حضرت مهدی]]{{ع}} هستند، برای رسیدن به [[منافع]] شخصی خود قدم در راه [[یاری]] حضرت ننهادهاند، بلکه تنها انگیزۀ ایشان [[خدا]] و [[تقرب]] به اوست و در این راه، از هیچ گونه حمایتی دریغ نمیورزند. ایشان به گواه [[امام سجاد]]{{ع}} در زمانۀ [[غیبت]]، مشق [[اخلاص]] را تمرین کردهاند:{{عربی|" إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِ زَمَانٍ ... أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً "}} <ref>مردم زمان غیبت او که معتقد به امامت او بوده و منتظر ظهورش هستند، از مردم هر زمانی برترند... آنان به حق، مخلصان و به درستی، شیعیان ما میباشند؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص۳۲۰.</ref> | ||
:::::#'''[[دوری از غرور]]:''' [[انصار]] [[امام زمان]]{{ع}}، [[تربیت]] یافتگان [[مکتب]] [[قرآن]] هستند و همواره این سفارش [[خدای متعال]] را [[نصب]] العین خود میدانند که: {{متن قرآن|وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ}}<ref>سوره انفال، آیه:۱۷.</ref>؛ و هنگامی که تو تیر انداختی (و به [[هدف]] زدی)، تو نبودی (بلکه مؤثر اصلی [[خدا]] بود)؛ بدین جهت، در پیروزیهای خود هرگز دچار [[غرور]] نمیشوند، که از آنها جز این نیز توقع نیست. | :::::#'''[[دوری از غرور]]:''' [[انصار]] [[امام زمان]]{{ع}}، [[تربیت]] یافتگان [[مکتب]] [[قرآن]] هستند و همواره این سفارش [[خدای متعال]] را [[نصب]] العین خود میدانند که: {{متن قرآن|وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ}}<ref>سوره انفال، آیه:۱۷.</ref>؛ و هنگامی که تو تیر انداختی (و به [[هدف]] زدی)، تو نبودی (بلکه مؤثر اصلی [[خدا]] بود)؛ بدین جهت، در پیروزیهای خود هرگز دچار [[غرور]] نمیشوند، که از آنها جز این نیز توقع نیست. | ||
:::::#'''[[روحیه جهاد]] و [[روحیه مبارزه|مبارزه]]:''' در [[فرهنگ]] [[قرآن]]، بارها این [[سنت]] الهی گوش زد شده است که یکی از عوامل [[نزول]] [[نصرت الهی]]، [[جهاد]] و [[مبارزه]] با [[ستمگران]] است. [[قرآن]] میفرماید: {{متن قرآن|قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ}}<ref> با آنان پیکار کنید تا خداوند آنها را به دست شما عذاب کند و خوارشان گرداند و شما را بر آنان پیروزی دهد و دلهای گروهی مؤمن را خنک گرداند؛ سوره توبه، آیه: ۱۴.</ref> و نیز میفرماید: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ}}<ref> و راههای خویش را به آنان که در (راه) ما بکوشند مینماییم و بیگمان خداوند با نیکوکاران است؛ سوره عنکبوت، آیه: ۶۹.</ref>. به سبب این همه تأکیدات است که در مسئلۀ [[ظهور امام زمان]]{{ع}}، روحیۀ جهادی یکی از صفات | :::::#'''[[روحیه جهاد]] و [[روحیه مبارزه|مبارزه]]:''' در [[فرهنگ]] [[قرآن]]، بارها این [[سنت]] الهی گوش زد شده است که یکی از عوامل [[نزول]] [[نصرت الهی]]، [[جهاد]] و [[مبارزه]] با [[ستمگران]] است. [[قرآن]] میفرماید: {{متن قرآن|قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ}}<ref> با آنان پیکار کنید تا خداوند آنها را به دست شما عذاب کند و خوارشان گرداند و شما را بر آنان پیروزی دهد و دلهای گروهی مؤمن را خنک گرداند؛ سوره توبه، آیه: ۱۴.</ref> و نیز میفرماید: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ}}<ref> و راههای خویش را به آنان که در (راه) ما بکوشند مینماییم و بیگمان خداوند با نیکوکاران است؛ سوره عنکبوت، آیه: ۶۹.</ref>. به سبب این همه تأکیدات است که در مسئلۀ [[ظهور امام زمان]]{{ع}}، روحیۀ جهادی یکی از صفات انصار حضرت معرفی شده است؛ برای نمونه، یکی از [[آیات مهدوی]] که دربارۀ [[انصار المهدی]] است، این [[آیۀ شریفه]] است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاء وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ}}<ref> ای مؤمنان! هر کس از دینش برگردد خداوند به زودی گروهی را میآورد که دوستشان میدارد و دوستش میدارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند، در راه خداوند جهاد میکنند و از سرزنش سرزنشگری نمیهراسند؛ این بخشش خداوند است که به هر کس بخواهد ارزانی میدارد و خداوند نعمتگستری داناست؛ سوره مائده، آیه: ۵۴.</ref>. در این [[آیه]]، صفاتی برای [[یاران]] حضرت شمرده شده که از جملۀ آنها [[جهاد]] و [[مبارزه]] است؛ از این رو، همۀ کسانی که مشتاق حضور در [[لشکر]] [[امام مهدی|امام]]{{ع}} هستند، باید به این صفت مزین شوند. | ||
:::::#'''[[اصلاح گری]] در [[جامعه]]:''' کسانی که آرزوی همراهی با [[مصلح]] کل و جهانی دارند، باید خود نیز از روحیۀ اصلاحگری در [[جامعه]] برخوردار باشند. تجلی عینیِ این روحیه در [[جامعه]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. [[امر به معروف]]، نشانۀ [[عشق]] [[انسان]] به [[مردم]] است؛ نشانۀ [[تعهد]] و سوز و علاقۀ [[انسان]] به [[سلامتی]] [[جامعه]] است؛ نشانۀ [[فطرت]] بیدار است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، نوعی انضباط اجتماعی است؛ یعنی محدود کردن تمایلات اشخاص در برابر [[مصالح]] [[جامعه]]. در واقع، نوعی کنترل افراد لاابالی است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، نشانۀ رشد است. [[حضرت لوط]]{{ع}} در برابر گروه [[گناه]] کار پرسید: "آیا در میان شما یک نفر رشید هست تا مانع این کار شما شود؟ آری! اگر ما از درون، مراقب خود باشیم و [[مردم]] از بیرون، مراقب ما باشند و در رأس، نظامی [[سیاسی]] و حکومتی مشوق خوبیها و مانع بدیها باشد، [[بهترین]] [[امت]] خواهیم بود؛ چنان که [[قرآن]] میفرماید: {{متن قرآن|كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ }}<ref> شما بهترین گروهی بودهاید که (به عنوان سرمشق) برای مردم پدیدار شدهاید؛ به کار پسندیده فرمان میدهید و از (کار) ناپسند باز میدارید و به خداوند ایمان دارید و اهل کتاب اگر ایمان میآوردند برای آنان بهتر بود؛ برخی از آنها مؤمن امّا بسیاری از آنان نافرمانند؛ سوره آل عمران، آیه: ۱۱۰.</ref>. [[منتظر]] حقیقی و مشتاق [[ظهور]] که خواستار فراگیری [[توحید]] در [[جهان]] است، باید بداند که [[عزت]] یافتن کلمۀ [[توحید]]، به [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "کلمه {{عربی|" لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ "}} [[عذاب الهی]] را از [[انسان]] دور میکند؛ به شرط آن که این کلمه مبارک مورد تحقیر و استخفاف قرار نگیرد. مردی از [[پیامبر]]{{صل}} پرسید: چگونه ممکن است کلمه [[توحید]] مورد استخفاف قرار گیرد؟فرمود: اگر [[گناهان]] علنی انجام گیرد و کسی [[گناه]] کار را [[نهی]] نکند و او را تغییر ندهد، به [[توحید]] اهانت شده است<ref>محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج۶، ص۲۶۶.</ref>. اگر [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: "[[آمران به معروف]]، خلیفۀ [[خدا]] در زمینند"<ref>میرزاحسین نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص۱۷۹.</ref> و اگر [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} بیان کرد: "[[امر به معروف و نهی از منکر]]، دو خلق از [[اخلاق]] الهی است که هر کس این دو فریضه را [[یاری]] کند، [[خداوند]] به او [[عزت]] میدهد"<ref>شیخ صدوق، الخصال، ج ۱، ص۴۲.</ref>، قطعاً آن هایی که در سایۀ [[ولایت]] مهدوی، [[فرمانروایان]] [[زمین]] شده و بدین صورت [[عزت]] مییابند، باید با [[امر و نهی]]، چه در [[عصر ظهور]] و چه در زمانۀ [[غیبت]] نیز با بهرهگیری از این دو ابزار، به [[اصلاح]] [[جامعه]] بپردازند. از همین روست که [[امام مهدی|امام زمان]] در آغاز [[قیام]] جهانی خویش و در عهدنامهای که با [[کارگزاران]] خویش میبندد، یکی از مفاد [[عهد]] [[نامه]] را [[التزام]] به [[امر به معروف و نهی از منکر]] قرار داده و میفرماید:{{عربی|" أُبَايِعُكُمْ عَلَى أَن ... تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ "}}<ref>علی یزدی حائری، الزام الناصب، ج۲، ص۱۶۸.</ref>»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۷۳ - ۹۲.</ref>. | :::::#'''[[اصلاح گری]] در [[جامعه]]:''' کسانی که آرزوی همراهی با [[مصلح]] کل و جهانی دارند، باید خود نیز از روحیۀ اصلاحگری در [[جامعه]] برخوردار باشند. تجلی عینیِ این روحیه در [[جامعه]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. [[امر به معروف]]، نشانۀ [[عشق]] [[انسان]] به [[مردم]] است؛ نشانۀ [[تعهد]] و سوز و علاقۀ [[انسان]] به [[سلامتی]] [[جامعه]] است؛ نشانۀ [[فطرت]] بیدار است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، نوعی انضباط اجتماعی است؛ یعنی محدود کردن تمایلات اشخاص در برابر [[مصالح]] [[جامعه]]. در واقع، نوعی کنترل افراد لاابالی است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، نشانۀ رشد است. [[حضرت لوط]]{{ع}} در برابر گروه [[گناه]] کار پرسید: "آیا در میان شما یک نفر رشید هست تا مانع این کار شما شود؟ آری! اگر ما از درون، مراقب خود باشیم و [[مردم]] از بیرون، مراقب ما باشند و در رأس، نظامی [[سیاسی]] و حکومتی مشوق خوبیها و مانع بدیها باشد، [[بهترین]] [[امت]] خواهیم بود؛ چنان که [[قرآن]] میفرماید: {{متن قرآن|كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ }}<ref> شما بهترین گروهی بودهاید که (به عنوان سرمشق) برای مردم پدیدار شدهاید؛ به کار پسندیده فرمان میدهید و از (کار) ناپسند باز میدارید و به خداوند ایمان دارید و اهل کتاب اگر ایمان میآوردند برای آنان بهتر بود؛ برخی از آنها مؤمن امّا بسیاری از آنان نافرمانند؛ سوره آل عمران، آیه: ۱۱۰.</ref>. [[منتظر]] حقیقی و مشتاق [[ظهور]] که خواستار فراگیری [[توحید]] در [[جهان]] است، باید بداند که [[عزت]] یافتن کلمۀ [[توحید]]، به [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "کلمه {{عربی|" لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ "}} [[عذاب الهی]] را از [[انسان]] دور میکند؛ به شرط آن که این کلمه مبارک مورد تحقیر و استخفاف قرار نگیرد. مردی از [[پیامبر]]{{صل}} پرسید: چگونه ممکن است کلمه [[توحید]] مورد استخفاف قرار گیرد؟فرمود: اگر [[گناهان]] علنی انجام گیرد و کسی [[گناه]] کار را [[نهی]] نکند و او را تغییر ندهد، به [[توحید]] اهانت شده است<ref>محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج۶، ص۲۶۶.</ref>. اگر [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: "[[آمران به معروف]]، خلیفۀ [[خدا]] در زمینند"<ref>میرزاحسین نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص۱۷۹.</ref> و اگر [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} بیان کرد: "[[امر به معروف و نهی از منکر]]، دو خلق از [[اخلاق]] الهی است که هر کس این دو فریضه را [[یاری]] کند، [[خداوند]] به او [[عزت]] میدهد"<ref>شیخ صدوق، الخصال، ج ۱، ص۴۲.</ref>، قطعاً آن هایی که در سایۀ [[ولایت]] مهدوی، [[فرمانروایان]] [[زمین]] شده و بدین صورت [[عزت]] مییابند، باید با [[امر و نهی]]، چه در [[عصر ظهور]] و چه در زمانۀ [[غیبت]] نیز با بهرهگیری از این دو ابزار، به [[اصلاح]] [[جامعه]] بپردازند. از همین روست که [[امام مهدی|امام زمان]] در آغاز [[قیام]] جهانی خویش و در عهدنامهای که با [[کارگزاران]] خویش میبندد، یکی از مفاد [[عهد]] [[نامه]] را [[التزام]] به [[امر به معروف و نهی از منکر]] قرار داده و میفرماید:{{عربی|" أُبَايِعُكُمْ عَلَى أَن ... تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ "}}<ref>علی یزدی حائری، الزام الناصب، ج۲، ص۱۶۸.</ref>»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۷۳ - ۹۲.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} |