عبدالرحمن بن عبد رب انصاری در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۳
، ۶ اکتبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'اصحاب امیرمؤمنان' به 'اصحاب امیرمؤمنان'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اصحاب امیرمؤمنان' به 'اصحاب امیرمؤمنان') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
او در مسیر [[زندگی]] همواره، [[راه]] [[حق]] پیمود و جزء [[یاران صدیق]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} قرار گرفت و از تربیت شدگان با [[اخلاص]] [[امام]]{{ع}} بود که از حضرت [[قرآن]] آموخت و از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} به شمار میآید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۵؛ ابصار العین، ص۱۳۸.</ref>. | او در مسیر [[زندگی]] همواره، [[راه]] [[حق]] پیمود و جزء [[یاران صدیق]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} قرار گرفت و از تربیت شدگان با [[اخلاص]] [[امام]]{{ع}} بود که از حضرت [[قرآن]] آموخت و از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} به شمار میآید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۵؛ ابصار العین، ص۱۳۸.</ref>. | ||
[[شیخ طوسی]]، عبدالرحمان را از [[اصحاب | [[شیخ طوسی]]، عبدالرحمان را از [[اصحاب امیرمؤمنان]]{{ع}} به شمار آورده و در ادامه مینویسد: او از [[اصحاب]] [[خزرجی]] [[امام حسین]]{{ع}} است<ref>رجال طوسی، ص۵۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۰؛ [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۵۵۵؛ [[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[عبدالرحمن بن عبد رب انصاری (مقاله)|مقاله «عبدالرحمن بن عبد رب انصاری»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص ۴۹-۵۰.</ref> | ||
از وی نقل شده: روزی به [[مکه]] رسیدم و به [[عبدالله بن عمرو بن عاص]] که در سایه [[کعبه]] نشسته بود و [[مردم]] اطراف او گرد آمده بودند، برخوردم. کنار عبدالله بن عمرو بن عاص نشستم و به او گفتم: این پسر عموی تو ([[معاویه]]) به ما امر کرد که [[اموال]] یکدیگر را بخوریم و خودمان را بکشیم در حالی که [[خدا]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا}}<ref>«ای مؤمنان! داراییهای یکدیگر را میان خود به نادرستی نخورید مگر داد و ستدی با رضای خودتان باشد و یکدیگر را نکشید بیگمان خداوند نسبت به شما بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۲۹.</ref>. عبدالله بن عمرو بن عاص دستانش را بر پیشانیش زد و پس از مدت کوتاهی از این رو به آن رو شد و سپس سرش را بلند کرد و گفت: "[[اطاعت]] کن از او در [[طاعت]] [[خداوند]] و [[نافرمانی]] کن از او در زمانی که او [[نافرمانی خدا]] را میکند". روایتی از عبدالله بن عمرو بن عاص و او از [[پیامبر]]{{صل}} [[نقل]] کرده که پیامبر{{صل}} فرمود: کسی که [[بیعت]] کند با [[امام]] و به او دست بیعت دهد و قلبش هم آن را بپذیرد، پس باید اطاعت کند از او در آنچه که میتواند؛ پس اگر کسی با امام [[مخالفت]] کرد گردن او را بزنید. عبدالرحمن بن عبدرب میگوید: از عبدالله بن عمرو پرسیدم: آیا تو خود این سخن را از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدی؟ عبدالله بن عمرو گفت: "آن را با دو گوشم شنیدم و با قلبم هم پذیرفتم"<ref>مسند احمد، احمد بن حنبل، ج۲، ص۱؛ معجم الرجال و الحدیث، انصاری، ج۱، ص۱۳۱-۱۳۲؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۲، ص۱۵۵.</ref>.<ref>[[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[عبدالرحمن بن عبد رب انصاری (مقاله)|مقاله «عبدالرحمن بن عبد رب انصاری»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص ۴۹-۵۰.</ref> | از وی نقل شده: روزی به [[مکه]] رسیدم و به [[عبدالله بن عمرو بن عاص]] که در سایه [[کعبه]] نشسته بود و [[مردم]] اطراف او گرد آمده بودند، برخوردم. کنار عبدالله بن عمرو بن عاص نشستم و به او گفتم: این پسر عموی تو ([[معاویه]]) به ما امر کرد که [[اموال]] یکدیگر را بخوریم و خودمان را بکشیم در حالی که [[خدا]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا}}<ref>«ای مؤمنان! داراییهای یکدیگر را میان خود به نادرستی نخورید مگر داد و ستدی با رضای خودتان باشد و یکدیگر را نکشید بیگمان خداوند نسبت به شما بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۲۹.</ref>. عبدالله بن عمرو بن عاص دستانش را بر پیشانیش زد و پس از مدت کوتاهی از این رو به آن رو شد و سپس سرش را بلند کرد و گفت: "[[اطاعت]] کن از او در [[طاعت]] [[خداوند]] و [[نافرمانی]] کن از او در زمانی که او [[نافرمانی خدا]] را میکند". روایتی از عبدالله بن عمرو بن عاص و او از [[پیامبر]]{{صل}} [[نقل]] کرده که پیامبر{{صل}} فرمود: کسی که [[بیعت]] کند با [[امام]] و به او دست بیعت دهد و قلبش هم آن را بپذیرد، پس باید اطاعت کند از او در آنچه که میتواند؛ پس اگر کسی با امام [[مخالفت]] کرد گردن او را بزنید. عبدالرحمن بن عبدرب میگوید: از عبدالله بن عمرو پرسیدم: آیا تو خود این سخن را از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدی؟ عبدالله بن عمرو گفت: "آن را با دو گوشم شنیدم و با قلبم هم پذیرفتم"<ref>مسند احمد، احمد بن حنبل، ج۲، ص۱؛ معجم الرجال و الحدیث، انصاری، ج۱، ص۱۳۱-۱۳۲؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۲، ص۱۵۵.</ref>.<ref>[[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[عبدالرحمن بن عبد رب انصاری (مقاله)|مقاله «عبدالرحمن بن عبد رب انصاری»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص ۴۹-۵۰.</ref> |