بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در این سوره این معنا را خاطر نشان می‌سازد که [[سنت الهی]] بر این جریان یافته که [[انبیاء]] و رسولانی برگزیند، و کتاب و ذکری بر آنان نازل کند، و هیچگاه [[اسراف]] و [[افراط]] [[مردم]] در قول و فعلشان او را از این کار باز نمی‌دارد، بلکه همواره [[رسولان]] و انبیایی فرستاده، و [[استهزاء]] کنندگان و [[تکذیب‌کنندگان]] ایشان را هلاک نموده، و سپس به سوی آتشی [[جاودانه]] سوق داده است. | در این سوره این معنا را خاطر نشان می‌سازد که [[سنت الهی]] بر این جریان یافته که [[انبیاء]] و رسولانی برگزیند، و کتاب و ذکری بر آنان نازل کند، و هیچگاه [[اسراف]] و [[افراط]] [[مردم]] در قول و فعلشان او را از این کار باز نمی‌دارد، بلکه همواره [[رسولان]] و انبیایی فرستاده، و [[استهزاء]] کنندگان و [[تکذیب‌کنندگان]] ایشان را هلاک نموده، و سپس به سوی آتشی [[جاودانه]] سوق داده است. | ||
و در این بیان نخست مسأله [[ارسال رسل]] را به طور [[اجمال]] ذکر می‌کند، و سپس از بین آنان ابراهیم و سپس موسی و آن گاه عیسی{{ع}} را نام می‌برد، و مطالبی از اسراف [[کفار]] نقل نموده، از آن جمله یکی از مهمترین گفتار آنان را که می‌گفتند [[خدای سبحان]] فرزند گرفته، و [[ملائکه]] [[دختران]] او هستند ذکر می‌کند. و این بدان جهت است که نسبت به خصوص این [[عقیده]] و رد آن [[عنایت]] داشته، و به همین جهت آن را مکرر نقل می‌کند و جواب می‌گوید، و گویندگان آن را به [[عذاب]] [[تهدید]] می‌کند. | و در این بیان نخست مسأله [[ارسال رسل]] را به طور [[اجمال]] ذکر می‌کند، و سپس از بین آنان ابراهیم و سپس موسی و آن گاه [[عیسی]]{{ع}} را نام می‌برد، و مطالبی از اسراف [[کفار]] نقل نموده، از آن جمله یکی از مهمترین گفتار آنان را که می‌گفتند [[خدای سبحان]] فرزند گرفته، و [[ملائکه]] [[دختران]] او هستند ذکر می‌کند. و این بدان جهت است که نسبت به خصوص این [[عقیده]] و رد آن [[عنایت]] داشته، و به همین جهت آن را مکرر نقل می‌کند و جواب می‌گوید، و گویندگان آن را به [[عذاب]] [[تهدید]] می‌کند. | ||
آیات {{متن قرآن| وَلَوْلا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِؤُونَ وَزُخْرُفًا وَإِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ }}<ref>«و اگر نه این بود که مردم (در تمایل به کفر) امّتی واحد می‌شدند بی‌گمان برای خانه‌های کسانی که به (خداوند) بخشنده کفر می‌ورزند بام‌هایی سیمین و نردبان‌هایی که از آنها فرا روند قرار می‌دادیم. و برای خانه‌هایشان درهایی می‌ساختیم و تخت‌هایی می‌نهادیم که بر آن پشت دهند. و زیورهایی و همه اینها چیزی جز برخورداری زندگانی این جهان نیست و جهان واپسین نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است» سوره زخرف، آیه ۳۳-۳۵.</ref> این [[سوره]] در بیان بی‌ارزشی جلوه‌های مادی و [[فریبنده]] [[دنیا]] است. [[خداوند]] با بیان این معنا [[ارزش]] را به [[آخرت]] و چیزی می‌دهد که باقی است. | آیات {{متن قرآن| وَلَوْلا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِؤُونَ وَزُخْرُفًا وَإِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ }}<ref>«و اگر نه این بود که مردم (در تمایل به کفر) امّتی واحد می‌شدند بی‌گمان برای خانه‌های کسانی که به (خداوند) بخشنده کفر می‌ورزند بام‌هایی سیمین و نردبان‌هایی که از آنها فرا روند قرار می‌دادیم. و برای خانه‌هایشان درهایی می‌ساختیم و تخت‌هایی می‌نهادیم که بر آن پشت دهند. و زیورهایی و همه اینها چیزی جز برخورداری زندگانی این جهان نیست و جهان واپسین نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است» سوره زخرف، آیه ۳۳-۳۵.</ref> این [[سوره]] در بیان بی‌ارزشی جلوه‌های مادی و [[فریبنده]] [[دنیا]] است. [[خداوند]] با بیان این معنا [[ارزش]] را به [[آخرت]] و چیزی می‌دهد که باقی است. | ||
بنابراین، از جمله مسائل این سوره، تصحیح [[اعتقادات]] [[خرافی]]، [[جدال]] [[توحیدی]]، [[آیات]] [[قیامت]] و فرستادن [[انبیا]] به ویژه | بنابراین، از جمله مسائل این سوره، تصحیح [[اعتقادات]] [[خرافی]]، [[جدال]] [[توحیدی]]، [[آیات]] [[قیامت]] و فرستادن [[انبیا]] به ویژه [[ابراهیم]]، [[موسی]] و [[عیسی]]{{ع}} است. | ||
==ویژگی‌های [[سوره زخرف]]== | ==ویژگی‌های [[سوره زخرف]]== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
# [[توحید]] و ادلّه آن. | # [[توحید]] و ادلّه آن. | ||
# [[معاد]] و ترسیم صحنه‌ای تکان‌دهنده از [[رستاخیز]]؛ | # [[معاد]] و ترسیم صحنه‌ای تکان‌دهنده از [[رستاخیز]]؛ | ||
#بخش‌هایی از [[تاریخ پیامبران]] گذشته؛ مانند: عیسی و موسی{{ع}}<ref>سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه ۶۴و۴۳؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۶؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۶؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، صفحه ۲۱؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۳۴۹؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۴۲۱؛ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۱۸، صفحه ۸۳.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۲۹۰۹.</ref> | #بخش‌هایی از [[تاریخ پیامبران]] گذشته؛ مانند: [[عیسی]] و [[موسی]]{{ع}}<ref>سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه ۶۴و۴۳؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۶؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۶؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، صفحه ۲۱؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۳۴۹؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۴۲۱؛ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۱۸، صفحه ۸۳.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۲۹۰۹.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||