←اسامی سوره توبه
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
#'''[[سیف]]'''. | #'''[[سیف]]'''. | ||
#'''[[عذاب]]:''' [[خداوند]] در این [[سوره]] میفرماید: {{متن قرآن|وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ}}<ref>«و از پیرامونیان شما از تازیان بیاباننشین و از اهل مدینه منافقانی هستند که به دورویی خو کردهاند؛ تو آنان را نمیشناسی ما آنها را میشناسیم؛ به زودی آنان را دوبار عذاب خواهیم کرد سپس به سوی عذابی سترگ برده میشوند» سوره توبه، آیه ۱۰۱.</ref>. به دلیل [[وعده]] عذاب در این [[آیه]] برای [[منافقان]]، [[سوره توبه]] به «سوره عذاب» نامگذاری شده است. | #'''[[عذاب]]:''' [[خداوند]] در این [[سوره]] میفرماید: {{متن قرآن|وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ}}<ref>«و از پیرامونیان شما از تازیان بیاباننشین و از اهل مدینه منافقانی هستند که به دورویی خو کردهاند؛ تو آنان را نمیشناسی ما آنها را میشناسیم؛ به زودی آنان را دوبار عذاب خواهیم کرد سپس به سوی عذابی سترگ برده میشوند» سوره توبه، آیه ۱۰۱.</ref>. به دلیل [[وعده]] عذاب در این [[آیه]] برای [[منافقان]]، [[سوره توبه]] به «سوره عذاب» نامگذاری شده است. | ||
#فاضحه: فاضحه به معنای افشاگر و [[رسوا]] کننده است. چون چند آیه از سوره توبه با لحن شدیدی در [[توبیخ]] منافقان نازل شده، پرده از چهره [[نفاق]] آنان برداشته و آنان را رسوا کرده، این سوره به «فاضحه» نیز [[شهرت]] یافته است. | #'''فاضحه:''' فاضحه به معنای افشاگر و [[رسوا]] کننده است. چون چند آیه از سوره توبه با لحن شدیدی در [[توبیخ]] منافقان نازل شده، پرده از چهره [[نفاق]] آنان برداشته و آنان را رسوا کرده، این سوره به «فاضحه» نیز [[شهرت]] یافته است. | ||
#'''مبعثره:''' «مبعثره» اسم فاعل از ریشه «بعثره» است که یکی از معانی آن در لغت، آشکار ساختن است. سوره توبه[[اسرار]] نهانی و نقشههای خائنانه منافقان را فاش و آشکار و موجبات [[رسوایی]] آنان را فراهم کرده است؛ لذا آن را «مبعثره» نیز گفتهاند. | #'''مبعثره:''' «مبعثره» اسم فاعل از ریشه «بعثره» است که یکی از معانی آن در لغت، آشکار ساختن است. سوره توبه[[اسرار]] نهانی و نقشههای خائنانه منافقان را فاش و آشکار و موجبات [[رسوایی]] آنان را فراهم کرده است؛ لذا آن را «مبعثره» نیز گفتهاند. | ||
#'''مثیره:''' چون در سوره توبه، اسرار نهانی و معایب [[نفسانی]] منافقان آشکار شده، «مثیره» یعنی [[انتقام]] گیرنده نیز نام گرفته است. | #'''مثیره:''' چون در سوره توبه، اسرار نهانی و معایب [[نفسانی]] منافقان آشکار شده، «مثیره» یعنی [[انتقام]] گیرنده نیز نام گرفته است. |