مقام اجتباء الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اجتباء الهی در قرآن]] - [[اجتباء الهی در حدیث]] - [[اجتباء الهی در کلام اسلامی]] - [[اجتباء الهی در فلسفه اسلامی]] - [[اجتباء الهی در عرفان اسلامی]]</div>

*واژه اجتبا از باب افتعال و از ریشه "ج ب ی" است. لغویان، جبی را به‌معنای جمع کردن "گردآوری" دانسته‌اند<ref> لسان‌العرب، ج۲، ص۱۷۴؛ الصحاح، ج‌۶، ص‌۹۷؛ ترتیب‌العین، ص‌۱۲۶.</ref>؛ بدین سبب حوض را که محلّ گردآوری آب است، جابیه، و خراج را که از اطراف و اکناف گردآوری می‌شود، مَجْبی نامیده‌اند<ref>النهایه، ج‌۱، ص‌۲۳۱؛ ترتیب العین، ص‌۱۲۶.</ref>. از آن‌جا که باب افتعال بر قصد و اختیار دلالت می‌کند می‌توان اجتبا را به‌معنای اختیار کردن شیء برای گردآوری و رهایی بخشیدن آن از تشتّت و پراکندگی دانست<ref> التّحقیق، ج‌۲، ص‌۵۳.</ref>. اجتبا و برگزیدن بنده از ناحیه خداوند به‌معنای اختصاص دادن او به فیض‌های خاص الهی است که نتیجه آن حاصل شدن انواع نعمت‌ها برای او، بدون هیچ‌گونه سعی و تلاشی است و این موهبت تنها برای پیامبران و صدیقان و شهدا خواهد بود<ref> مفردات، ص‌۱۸۶، "جبی"؛ دائرة‌الفرائد، ج‌۵، ص‌۴۱.</ref>.

*"[[اجتباء]]"، "[[گزینش]]" است و به معنای "[[برگزیده‌گزینی]]" است؛ یعنی: "خداوند با توانایی خود، شما را برگزید". هر موجودی در نظام هستی برای مأموریّتی برگزیده می‌شود، به قدرت الهی است لکن چون گزینش [[ائمه اطهار]]{{عم}} برای ایفای رسالتی خاص در جهان هستی و بر عهده گرفتن خلافت الهی، اهمیتی ویژه دارد"، به گونه‌ای ویژه، به قدرت خدا اشاره شده است، در نتیجه گزینش آنان نیز ویژه خواهد بود<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۷.</ref>.

* "[[اجتباء]]" در همه جای قرآن در "برگزیدن پیامبران" به کار رفته است مگر آیه: {{متن قرآن| وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُواْ لَوْلاَ اجْتَبَيْتَهَا }}<ref> آنگاه که آیه‌ای نیاوردی، می‌گویند: چرا آنها را جمع نکردی؟!؛ سوره اعراف، آیه: ۲۰۳.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۷.</ref>.

*منظور کفّار این بود که حضرت، آیه‌ها را خودش می‌آورد و مربوط به خدا نیست، لذا می‌گفتند: چرا آیه‌ها را جمع و جور نکردی و نیاوردی؟<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۷.</ref>.

*[[راغب اصفهانی]] می‌گوید: "اجتبای بنده از سوی خداوند این است که او را از فیض ویژه‌ای که بدون سعی و تلاش حاصل شود، بهره‌مند گرداند؛ مقامی که تنها برای انبیا و برخی از کسانی که همانند صدّیقین و شهدا قریب الافق با انبیا هستند، به دست می‌آید"<ref>المفردات، ص۸۷.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۸.</ref>.

*[[فخر رازی]] گوید: "اجتبا وقتی در حقّ انبیا به‌کار می‌رود، تفسیری جز نبوّت ندارد"<ref>المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص۴۳.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۸.</ref>.

*[[آلوسی بغدادی]] گوید: "با توجّه به این که ریشه اجتبا از جبی است -که به معنای جمع است- مجتبی کسی است که خوبی‌ها در او جمع شده تا دیگری او را برگزیده و نزدیک به خود ساخته است"<ref>المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص۴۳.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۸.</ref>.

*جلوه‌ای از قدرت نمایی خداوند را باید در همین برگزیدگان دید؛ یک [[پیغمبر]] و این همه کمالات، یک [[علی]] و این همه کمالات<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۸.</ref>.

{{ستون-شروع|1}}  

* [[پرونده:10115976.jpg|22px]] [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|'''در آستان امامان معصوم ج۲''']]

{{پایان}}