بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]| + - [[)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
خط ۹: | خط ۸: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
== | ==معناشناسی [[عصمت پیامبران]]== | ||
[[عصمت]] در لغت به معنای بازداشتن، [[حفظ]] کردن و نگهداشتن است و در اصطلاح، [[عصمت پیامبران]] به این معناست که [[پیامبران]] از هر [[گناه]] و [[خطا]] و اشتباهی [[معصوم]] و مصون هستند<ref>ر.ک. سعیدی مهر، محمد؛ دیوانی، امیر، معارف اسلامی، ج۲، ص۱۴۴ - ۱۴۵. </ref>. | |||
==ادلۀ [[عصمت پیامبران]]== | ==ادلۀ [[عصمت پیامبران]]== | ||
[[عصمت پیامبران]] از طریق [[ادله عقلی]] و [[نقلی]] قابل [[اثبات]] است: | |||
===[[دلایل عقلی]]=== | ===[[دلایل عقلی]]=== | ||
# [[لزوم]] [[بعثت]] در [[نبوت]]: غرض اصلی [[بعثت پیامبران]] [[ابلاغ]] [[احکام الهی]] به [[مردم]] است و اگر [[پیامبران]] نسبت به [[ابلاغ]] چنین احکامی [[عصمت]] نداشته باشند با غرض اصلی [[بعثت]] یعنی [[ابلاغ]] [[احکام]] منافات دارد، چراکه موجب میشود [[احکام]] به صورت صحیح به دست [[مردم]] نرسد<ref>کلام تطبیقی، ص ۹۸. </ref>. | # [[لزوم]] [[بعثت]] در [[نبوت]]: غرض اصلی [[بعثت پیامبران]] [[ابلاغ]] [[احکام الهی]] به [[مردم]] است و اگر [[پیامبران]] نسبت به [[ابلاغ]] چنین احکامی [[عصمت]] نداشته باشند با غرض اصلی [[بعثت]] یعنی [[ابلاغ]] [[احکام]] منافات دارد، چراکه موجب میشود [[احکام]] به صورت صحیح به دست [[مردم]] نرسد<ref>کلام تطبیقی، ص ۹۸. </ref>. | ||
خط ۲۰: | خط ۲۱: | ||
# [[وحی]] امر [[تکوینی]] است: عده ای معتقدند همانطور که وجود پیدا کردن [[انسانها]] [[امر تکوینی]] است، [[هدایت]] آنها هم امر [[تکوینی]] است، بنابراین باید وسیله [[هدایت]] که همان [[وحی]] است [[تکوینی]] باشد، یعنی هیچگونه خلل و خطایی در آن وجود نداشته باشد و لازمۀ [[عصمت]] [[وحی الهی]] به معنای [[عصمت پیامبران]] نیز هست چراکه اگر [[پیامبران]] [[معصوم]] نباشند [[خطا]] و [[اشتباه]] آنان به سبب اینکه حامل و مبلغ [[وحی الهی]] هستند موجب میشود [[عصمت وحی]] نیز زیر سوال برود<ref>ر.ک: احمدی، رحمتالله، پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبائی، ص ۲۱۱ و ۲۱۲. </ref>. | # [[وحی]] امر [[تکوینی]] است: عده ای معتقدند همانطور که وجود پیدا کردن [[انسانها]] [[امر تکوینی]] است، [[هدایت]] آنها هم امر [[تکوینی]] است، بنابراین باید وسیله [[هدایت]] که همان [[وحی]] است [[تکوینی]] باشد، یعنی هیچگونه خلل و خطایی در آن وجود نداشته باشد و لازمۀ [[عصمت]] [[وحی الهی]] به معنای [[عصمت پیامبران]] نیز هست چراکه اگر [[پیامبران]] [[معصوم]] نباشند [[خطا]] و [[اشتباه]] آنان به سبب اینکه حامل و مبلغ [[وحی الهی]] هستند موجب میشود [[عصمت وحی]] نیز زیر سوال برود<ref>ر.ک: احمدی، رحمتالله، پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبائی، ص ۲۱۱ و ۲۱۲. </ref>. | ||
#عدم [[عصمت پیامبران]] موجب [[تسلسل]] خواهد شد: اگر [[پیامبران]] [[معصوم]] نباشند، باید برای [[هدایت]] شدنشان [[پیامبر]] دیگری بیاید تا آنها را [[هدایت]] کنند و در صورتی که قایل به عدم [[عصمت پیامبران]] شدیم باید برای [[پیامبران]] [[جدید]] هم [[پیامبران]] جدیدی برای هدایتشان نازل شوند و چون این امر منجر به [[تسلسل]] خواهد شد و [[تسلسل]] امری محال است میتوان نتیجه گرفت [[پیامبران]] [[معصوم]] هستند<ref>ر.ک: سعیدی مهر، محمد؛ دیوانی، امیر، معارف اسلامی، ج۲، ص۱۴۴ - ۱۴۵.</ref>. | #عدم [[عصمت پیامبران]] موجب [[تسلسل]] خواهد شد: اگر [[پیامبران]] [[معصوم]] نباشند، باید برای [[هدایت]] شدنشان [[پیامبر]] دیگری بیاید تا آنها را [[هدایت]] کنند و در صورتی که قایل به عدم [[عصمت پیامبران]] شدیم باید برای [[پیامبران]] [[جدید]] هم [[پیامبران]] جدیدی برای هدایتشان نازل شوند و چون این امر منجر به [[تسلسل]] خواهد شد و [[تسلسل]] امری محال است میتوان نتیجه گرفت [[پیامبران]] [[معصوم]] هستند<ref>ر.ک: سعیدی مهر، محمد؛ دیوانی، امیر، معارف اسلامی، ج۲، ص۱۴۴ - ۱۴۵.</ref>. | ||
==[[دلایل نقلی]]== | ==[[دلایل نقلی]]== | ||
# [[اثبات عصمت پیامبران]] در [[قرآن]]: در [[قرآن کریم]] به صراحت دربارۀ [[عصمت پیامبران]] سخنی گفته نشده است، اما به صورت التزامی از طریق [[آیات قرآن]] میتوان [[عصمت]] آنان را ثابت کرد: | # [[اثبات عصمت پیامبران]] در [[قرآن]]: در [[قرآن کریم]] به صراحت دربارۀ [[عصمت پیامبران]] سخنی گفته نشده است، اما به صورت التزامی از طریق [[آیات قرآن]] میتوان [[عصمت]] آنان را ثابت کرد: | ||
خط ۲۸: | خط ۳۰: | ||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== | ||
براساس [[ادلۀ عقلی]] و [[نقلی]] [[عصمت پیامبران]] قابل [[اثبات]] است، [[دلایل عقلی]] مانند: [[معصوم]] نبودن ایشان، [[الگو]] بودن [[پیامبران]] را زیر سوال میبرد و مساوی با [[ضعف]] وجودی آنان است و نیز با توجه به [[آیات]] و [[روایات]] نیز میتوان [[عصمت]] را برای [[پیامبران]] [[اثبات]] کرد آیاتی مانند [[عصمت]] [[بندگان]] [[مخلَص]] و روایتی مانند [[روایت]] [[امام رضا]]{{ع}} که فرمودند [[خداوند]] [[فرمان]] کسی را که میداند [[مردم]] را [[گمراه]] میکند [[واجب]] نمیکند. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۷۹: | خط ۷۶: | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای نبوت|مقالهشناسی نبوت]]؛ | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای نبوت|مقالهشناسی نبوت]]؛ | ||
* [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای نبوت|پایاننامهشناسی نبوت]]. | * [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای نبوت|پایاننامهشناسی نبوت]]. | ||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:426310763.jpg|22px]] [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|'''کلام نوین اسلامی ج۲''']] | |||
{{پایان}} | |||
# [[پرونده:1368903.jpg|22px]] [[محمد سعیدی مهر|سعیدی مهر، محمد]]؛ [[امیر دیوانی|دیوانی، امیر]]، [[معارف اسلامی ج۲ (کتاب)|'''معارف اسلامی ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== |