امامت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن کریم]] نخستین متنی است که از [[امامت]] و [[حقیقت]] آن [[سخن]] به میان آورده است. [[امامت]] به معنی رهبری جامعه اسلامی و [[جانشینی پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[امور دینی]] و [[دنیوی]]، در [[قرآن]] از جایگاهی والا و بالا برخوردار است. طبق بیان قرآن [[دنیا]] و [[آخرت]] [[مردم]] با دو دسته از [[امامان]] [[هدایت]] و [[ضلالت]] گره خورده و اعلام مسئله‌ [[ولایت]] و امامت، به عنوان رسالتی الهی معرفی شده است. قرآن کریم در ضمن بیان اعطای ولایت به عنوان یکی از [[شئون امام]] و همطرازی [[اطاعت از امام]] با [[اطاعت خداوند]] و [[رسول الله]]، بیان می‌دارد که واگذاری این [[شأن]] و جایگاه اولا باید به جعل و [[نصب الهی]] باشد، ثانیا دارنده [[مقام امامت]] باید از اوصاف و شرایطی همچون [[عصمت]] و [[علم]] برخوردار باشد. در این صورت است که هدایت و [[عبادت]] که غایت خلقت [[جن]] و [[بشر]] است محقق می‌گردد.