عبادت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

==مقدمه==

*۶. [[صدوق]] به [[سند]] خویش از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] می کند: "[[حسین بن علی]]{{عم}} برون آمد به سوی [[یاران]] خویش پس فرمود: هان ای [[مردم]] خدای جلّ ذکره [[بندگان]] را نیافرید مگر برای آنکه او را بشناسند، پس آنگاه که شناختند بپرستند، پس آنگاه که پرستیدند از [[پرستش]] غیر [[خدا]] بی‌نیاز شوند. شخصی پرسید: ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]{{صل}} [[پدر]] و مادرم فدایت گردند [[معرفت خدا]] چیست؟ فرمود: [[معرفت خدا]] به این است که [[مردم]] هر زمانی امامی را که اطاعتش بر آنان [[واجب]] است بشناسند"<ref>{{متن حدیث|قَالَ: خَرَجَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ{{ع}} عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ: أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِيَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاهُ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ؟ قَالَ: مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ}}؛ صدوق، علل الشرائع، ج۱، ص۹، باب۹، عله خلق الخلق و اختلاف احوالهم، ح۱.</ref>.

*از این [[روایت]] نیز همچون [[روایت]] سابق استفاده می شود که {{متن قرآن|يَعْبُدُونِ}} در [[آیه]] فوق‌الذّکر به معنای [[معرفت خدا]] و [[رهبری]] است که از سوی [[خدا]] برای [[امر و نهی]] و [[حکومت]] و اداره [[شئون]] [[مردم]] [[تعیین]] شده است، [[معرفتی]] که [[اطاعت از خدا]] و [[رهبر]] [[منصوب]] از سوی [[خدا]] را به دنبال دارد<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[فقه نظام سیاسی اسلام ج۱ (کتاب)|فقه نظام سیاسی اسلام]]، ج۱.</ref>.

==منابع==

==پانویس==

{{پانویس}}

[[رده:مدخل]]

[[رده:عبادت]]