صحابه در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

شیعه برای [[پیروان راستین]] تمام [[پیامبران]] به خصوص [[اصحاب]] [[پیامبر اسلام]] درود می‌فرستد و این درسی است که از [[ائمه طاهرین]] یاد گرفته.

«خدایا و به خصوص [[اصحاب محمد]]{{صل}} به خصوص همان کسانی که شرط [[محبت]] آن [[حضرت]] را به خوبی رعایت کردند و آنان‌که در یاریش از عهده [[امتحان]] [[پایداری]] به خوبی بر آمدند و با او مددکاری کردند و به [[تصدیق]] رسالتش شتافتند و به [[پذیرفتن]] دعوتش [[سبقت]] گرفتند. و چون [[حجت]] رسالت‌های خود را به گوش ایشان فرو خواندند او را [[اجابت]] و در راه [[پیروز]] ساختن رسالتش از [[همسران]] و [[فرزندان]] مفارقت گزیدند و برای تثبیت نبوتش با [[پدران]] و پسران خود [[جنگ]] کردند و به [[برکت]] او [[پیروزی]] یافتند و آنان که محبت او را در [[جان]] و [[دل]] میپروردند و در دوستیش [[امید]] تجارتی ایمن از زیان و کساد میداشتند و آنانکه چون به ریسمان [[دین]] آن حضرت چنگ در زدند قبائلشان از ایشان دوری کردند و چون در سایه [[خویشاوندی]] او [[مسکن]] گزیدند [[خویشان]] از ایشان [[بیگانه]] گشتند» <ref>{{متن حدیث|اَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً اَلَّذِينَ أَحْسَنُوا اَلصَّحَابَةَ وَ اَلَّذِينَ أَبْلَوُا اَلْبَلاَءَ اَلْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ، وَ كَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اِسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاَتِهِ. وَ فَارَقُوا اَلْأَزْوَاجَ وَ اَلْأَوْلاَدَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا اَلْآبَاءَ وَ اَلْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ، وَ اِنْتَصَرُوا بِهِ. وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجٰارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدَّتِهِ. وَ اَلَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ اَلْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَ اِنْتَفَتْ مِنْهُمُ اَلْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ. فَلاَ تَنْسَ لَهُمُ}}</ref>.

«خدایا، [[بهترین]] [[پاداش]] خود را به [[پیروان]] [[اصحاب]] در راه [[ایمان]] و [[عمل صالح]] برسان: آنانکه می‌گویند: پروردگارا، ما و آن برادرانمان را که به ایمان بر ما [[سبقت]] گرفته‌اند بیامرز، همان پیروانی که آهنگ طریقه [[صحابه]] کردند و وجهه ایشان را [[طلب]] نمودند و به روش ایشان [[سلوک]] کردند در حالی که هیچ شبهه‌ای آنان را از [[عقیده]] خود برنگرداند و در [[پیروی]] آثار و [[اقتداء]] به علامات [[هدایت]] صحابه هیچ شکی خاطرشان را پریشان نساخت: معاونین و مساعدین صحابه‌اند چنانکه در [[دین]] پیرو ایشان و در [[اخلاق]] پویای راه آنانند در [[تعظیم]] شان صحابه اتفاق میورزند و در [[اخبار]] و احکامی که از [[پیامبر]] [[ابلاغ]] می‌کنند متهمشان نمی‌دارند».<ref>{{متن حدیث|اَللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى اَلتَّابِعِينَ والى يوم الدين لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، اَلَّذِينَ يَقُولُونَ: رَبَّنَا اِغْفِرْ لَنٰا وَ لِإِخْوٰانِنَا اَلَّذِينَ سَبَقُونٰا بِالْإِيمٰانِ خَيْرَ جَزَائِكَ. اَلَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ. لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، وَ اَلاِئْتِمَامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ. مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ، وَ لاَ يَتَّهِمُونَهُمْ فِيمَا أَدَّوْا إِلَيْهِمْ}}</ref>

«خدایا از امروز تا [[روز جزا]] بر [[تابعین]] صحابه و بر [[همسران]] و اولادشان بر هر کدامشان که ترا [[اطاعت]] کرده‌اند [[رحمت]] فرست، چنان رحمتی که به وسیله آن ایشان را از [[نافرمانی]] خود نگاهداری و در باغ‌های [[بهشت]] در وسعت و [[رفاه]] قرار دهی، و آنان را بیمن آن از [[مکر]] [[شیطان]] باز داری و در هر [[کار خیر]] که از تو مدد خواهند اعانت کنی، و از حوادث شب و [[روز]] مگر پیشامدی که مژده خیر دهد نگاه‌داری. و به نیروی آن ایشان را بر [[عقیده]] حسن [[رجاء]] به تو و بر [[طمع]] در آنچه نزد توست و بر متهم نساختن تو به [[بی‌عدالتی]] در آنچه در دست [[بندگان]] است برانگیزی تا ایشان را به رغبت به سوی خود و [[ترس]] از خود بازگردانی و در توسعه [[زندگی دنیا]] بی‌رغبت کنی و عمل برای [[آخرت]] و ساختن توشه مراحل بعد از [[مرگ]] را در نظرشان خوشایند‌سازی و هر‌اندوه را که روز برآمدن [[جان‌ها]] از بدن‌هاشان رخ دهد بر ایشان آسان نمائی و از خطرهائی که [[امتحان]] آن را به وجود میآورد و از شدت [[آتش]] و درازنای [[خلود]] در آن [[عافیت]] بخشی و به سر [[منزل]] امنی از آسایشگاه [[پرهیزکاران]] منتقل سازی»<ref>{{متن حدیث|اَللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى اَلتَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ اَلدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ. صَلاَةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ اَلشَّيْطَانِ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اِسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اَللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ إِلاَّ طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ. وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اِعْتِقَادِ حُسْنِ اَلرَّجَاءِ لَكَ، وَ اَلطَّمَعِ فِيمَا عِنْدَكَ وَ تَرْكِ اَلتُّهَمَةِ فِيمَا تَحْوِيهِ أَيْدِي اَلْعِبَادِ لِتَرُدَّهُمْ إِلَى اَلرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ اَلرَّهْبَةِ مِنْكَ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ اَلْعَاجِلِ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ اَلْعَمَلَ لِلْآجِلِ، وَ اَلاِسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ اَلْمَوْتِ وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحِلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ اَلْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ اَلْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا، وَ كَبَّةِ اَلنَّارِ وَ طُولِ اَلْخُلُودِ فِيهَا وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ اَلْمُتَّقِينَ}}؛ صحیفه سجادیه، دعای شماره ۴.</ref>