مردم‌داری در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

مردم‌داری در معارف و سیره نبوی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۶

۱٬۷۵۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ نوامبر ۲۰۲۱

←‏جستارهای وابسته

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۲٬۴۸۶

ویرایش

@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 به همه یکسان نگاه می‌کرد تا کسی در نگاه و توجه به مخاطب [[احساس]] [[تبعیض]] نکند<ref>مکارم الاخلاق، ص۱۴.</ref>. مردی وارد [[مسجد]] شد و به حضور [[پیامبر اکرم]]{{صل}} رسید.
 [[رسول الله]]{{صل}} تنها نشسته بود، ولی در عین حال، جابه جا شد و برای مرد تازه وارد جا باز کرد. آن مرد گفت: یا رسول الله! جا که وسیع است. حضرت فرمود: [[حق]] [[مسلمان]] بر مسلمان دیگر آن است که وقتی دید می‌خواهد نزدیک او بنشیند، برایش جا باز کند و جابه جا شود<ref>بحارالانوار، ج۱۶، ص۲۴۰.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[مروارید نبوت (کتاب)|مروارید نبوت]] ص ۵۷.</ref>
+==[[ارتباط با مردم]]==
+«[[رسول اعظم]]{{صل}} در [[معاشرت با مردم]]، [[مهربان]] و [[گشاده‌رو]] بود. در [[سلام کردن]] بر همه حتی [[کودکان]] و بردگان، پیشی می‌گرفت. پای خود را جلوی هیچ کس دراز نمی‌کرد و در حضور کسی تکیه نمی‌کرد. غالباً دو زانو می‌نشست. در مجالس دایره‌وار می‌نشست تا مجلس بالا و پایینی نداشته باشد و همه جایگاه مساوی داشته باشند.
+از اصحابش [[تفقد]] می‌کرد. اگر سه [[روز]]، یکی از [[اصحاب]] را نمی‌دید، سراغش را می‌گرفت. اگر مریض بود، [[عیادت]] می‌کرد و اگر [[گرفتاری]] داشت، کمکش می‌کرد.
+در مجالس، تنها به یک فرد نگاه نمی‌کرد و یک فرد را طرف خطاب قرار نمی‌داد، بلکه نگاه‌های خود را میان جمع تقسیم می‌کرد. از اینکه بنشیند و دیگران [[خدمت]] کنند، [[تنفر]] داشت. پس از جا برمی‌خاست و در [[کارها]] شرکت می‌کرد. می‌گفت: [[خداوند]] [[کراهت]] دارد بنده‌ای را ببیند که برای خود نسبت به دیگران امتیازی قائل شده است»<ref>مرتضی مطهری، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی، ص۲۳۸.</ref>.<ref>[[حسن اردشیری لاجیمی|اردشیری لاجیمی، حسن]]، [[سیره نبوی از نگاه استاد مطهری (کتاب)|سیره نبوی از نگاه استاد مطهری]] ص ۵۰.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==