|
|
| خط ۹۳: |
خط ۹۳: |
|
| |
|
| ===علوم پیامبران گذشته=== | | ===علوم پیامبران گذشته=== |
| در روایات متعددی این مضمون نقل شده است که علوم تمام پیامبران به پیامبر اکرم{{صل}} منتقل شده و این علوم از آن حضرت به امیرالمؤمنین و سپس نسل به نسل به امامان پس از ایشان منتقل شده است. محدوده یقینی این علوم، علوم دینی پیامبران گذشته است. وظیفه اصلی پیامبران چنین اقتضایی دارد، هر چند ممکن است دانش‌های بشری نیز در ضمن آن باشد. | | {{همچنین ببینید|احاطه امام بر علوم و معارف پیامبران گذشته}} |
| | | در روایات متعددی این مضمون نقل شده است که علوم تمام پیامبران به پیامبر اکرم{{صل}} منتقل شده و این علوم از آن حضرت به امیرالمؤمنین و سپس نسل به نسل به امامان پس از ایشان منتقل شده است. محدوده یقینی این علوم، علوم دینی پیامبران گذشته است. وظیفه اصلی پیامبران چنین اقتضایی دارد، هر چند ممکن است دانش‌های بشری نیز در ضمن آن باشد. |
| در روایتی نبوی چنین آمده است: «هیچ کس از امت من، غیر از علی({{ع}}) به تمام علوم من آگاه نیست؛ خداوند عزوجل، علمی به من آموخته است که کسی غیر از من از آن آگاه نیست؛ به فرشتگان و پیامبرانش نیز دانشی آموخته است. پس هر چه را به فرشتگان و پیامبرانش آموخته است، من می‌دانم و مرا دستور داده است که آن را به او (علی{{ع}}) بیاموزم که این کار را انجام دادم. پس هیچ کس از امتم غیر او از تمام علم و فهم و حکمت من آگاه نیست». در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است: «همانا علی بن ابی طالب{{ع}}، هدیه خداوند برای محمد{{صل}} است و دانش (همه) اوصیا و کسانی را که پیش از او بوده‌اند، به ارث برده است و محمد{{صل}} دانش پیامبران و رسولان پیش از خود را به ارث برده است». می‌دانیم این علوم از امیرالمؤمنین{{ع}} به سایر امامان منتقل شده است.
| |
|
| |
| در روایات امیرالمؤمنین{{ع}} تصریحاتی وجود دارد که از علم ایشان به کتاب‌های آسمانی گذشته خبر می‌دهد. از آن حضرت این مطلب نقل شده است که «اگر مردم برای من جایگاهی قرار می‌دادند، میان اهل تورات به تورات حکم می‌کردم تا آن چه (از حقایق) بین زمین و آسمان است، روشن شود و میان اهل زبور به زبور حکم می‌کردم تا آن چه بین زمین و آسمان است، روشن شود و میان اهل انجیل به انجیل حکم می‌کردم تا آن چه بین زمین و آسمان است، روشن شود و بین اهل فرقان (قرآن)، به فرقان حکم می‌کردم تا آن چه بین زمین و آسمان است، روشن شود». در روایتی مضمون روایت فوق با تعبیری دیگر نقل شده است که آن حضرت فرمود: «به خدا قسم! من از اهل تورات به تورات و از اهل انجیل به انجیل و از اهل قرآن به قرآن داناترم».
| |
| | |
| بخشی از میراث مکتوبی که در اختیار ائمه{{عم}} بوده، کتاب‌های پیامبران و اوصیای آنان بوده است. بنابر روایات، مجموعه این کتاب‌ها در پوستی به نام «جفر» نگه‌داری می‌شده است. البته در این روایت از دو نوع جفر، جفر سفید و سرخ یاد شده است. جفر سفید، پوستی است که در آن کتاب‌های پیامبران و مصحف فاطمه{{س}} نگه‌داری می‌شود و در جفر سرخ، سلاح قرار دارد. بنابر روایتی امام صادق{{ع}} فرمودند: «نزد ما جفر نیز هست و آنان چه می‌دانند که جفر چیست؟» ابوبصیر از آن حضرت درباره ماهیت جفر پرسید. امام فرمود: «پوستی است که در آن علم پیامبران و اوصیا و علم علمای بنی اسرائیل در آن است». روایات مستفیض دیگری نیز این محتوا را تأیید می‌کنند. بنابر این گونه روایات، علم ائمه{{عم}} به کتاب‌های آسمانی گذشته و علوم الهی پیامبران پیشین قابل اثبات است.
| |
| مجموعه این روایات نشان می‌دهد که علم امام به معارف دینی کامل است.
| |
|
| |
|
| ==جستارهای وابسته== | | ==جستارهای وابسته== |
