سلمة بن هشام: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سلمه]] در [[سال پنجم هجری]] پس از [[جنگ خندق]] از [[مکه]] گریخت و در [[مدینه]] به [[پیامبر]]{{صل}} پیوست.<ref> المعجم الکبیر، ج۷، ص۵۴؛ اسدالغابه، ج۲، ص۲۸۴.</ref> مادرش ضباعه پس از [[مهاجرت]] وی به مدینه در شعری او را ستود.<ref> الطبقات، ج۴، ص۹۷؛ اسدالغابه، ج۲، ص۲۸۴.</ref> سلمه در [[جنگ موته]] در [[سال هشتم هجری]] شرکت کرد؛ اما به سبب عقب‌نشینی [[مسلمانان]] در [[جنگ]] و بازگشتشان به مدینه، مسلمانان شرکت‌کنندگان در [[موته]] را فرّار خطاب می‌کردند.<ref> تاریخ طبری، ج۳، ص۴۲؛ اسدالغابه، ج۲، ص۲۸۴.</ref>این برخورد مسلمانان سبب شد تا وی مدتی از [[خانه]] خارج نشده و در [[نماز جماعت]] حضور نیابد. هنگامی که [[ام‌سلمه]] [[همسر پیامبر]]، که وی نیز از [[مهاجران]] [[بنی‌مخزوم]] بود، در پی یافتن سبب نیآمدن سلمه به نماز جماعت دریافت که برخی وی را هنگام بیرون آمدن از خانه، "فراری" می‌خوانند،<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۴۲؛ الاصابه، ج۳، ص۱۳۱.</ref> پیامبر شرکت‌کنندگان جنگ موته را "[[کرّار]]" (بسیار [[یورش]] برنده) دانستند.<ref>المغازی، ج۲، ص۷۶۵؛ الاصابه، ج۳، ص۱۳۱.</ref> سلمه پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} با سپاهی که [[ابوبکر]] برای جنگ با [[رومیان]] فرستاد همراه شد.<ref> الطبقات، ج۴، ص۹۷؛ الاستیعاب، ج۲، ص۶۴۳.</ref> وی در جمادی‌الاولی [[سال ۱۳ هجری]] در جنگ أجنادَین (از نواحی ‌فلسطین)<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۱۰۳.</ref> پیش از [[مرگ ابوبکر]] به [[شهادت]] رسید<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۴۱۸-۴۱۹؛ الفتوح، ج۱، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[مجتبی داودی|داودی، مجتبی]]، [[سلمة بن هشام (مقاله)|مقاله «سلمة بن هشام»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۵.</ref>.

==[[سلمة بن هشام]] در [[شأن نزول]]==