ابومالک: تفاوت میان نسخه‌ها

#مستغفری (مؤلف الشمائل والدلائل و معرفة الصحابه الأوائل) این ابومالک را صحابی دانسته و روایت [[هشام]] بن غاز را از وی روایت کرده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۸.</ref>. بر پایه این روایت، [[أبومالک]] در [[دمشق]] بر [[ربیعه جَرَشی]]، جد هشام وارد شد. [[ربیعه]] [[مردم]] دمشق را به استناد روایتی از رسول خدا{{صل}}، به فرورفتگی [[زمین]] ([[خسف]])، تبدیل صورت [[انسان]] به غیر آن ([[مسخ]]) و [[اتهام]] به [[زنا]] ([[قذف]]) [[تهدید]] کرد و آنان را برای [[اطمینان]] از [[درستی]] گفتارش به ابومالک ارجاع داد. ابومالک در [[تأیید]] وی گفت: از رسول خدا{{صل}} شنیدم که فرمود: "در میان [[امت]] من [[خسف]]، [[مسخ]] و [[قذف]] وجود دارد و سبب آن، روی آوردن [[مردم]] به آوازه خوانی [[زنان]] و شراب نوشی است<ref>طوسی، ص۳۹۷؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۹.</ref>. [[طبرانی]]<ref>معجم الکبیر، ج۳، ص۲۷۹.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>فتح، ج۸، ص۲۲۰؛ و ر.ک: الاصابه، ج۷، ص۲۹۸.</ref> این [[روایت]] را از ابومالک اشعری نقل کرده‌اند، که یکی بودن این دو تن را نشان می‌دهد. در هر صورت، روایت یاد شده، بیانگر رواج شراب نوشی و آوازه خوانی زنان در آن [[روزگار]] [[دمشق]] است.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومالک»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۹۶.</ref>

{{منابع}}

# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابومالک»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]