ابومخشی نمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۲۶.</ref>، ابن فتحون در استدراک خود (بر الاستیعاب ابن عبدالبر) از وی یاد کرده است و می‌گوید: وثیمه (ا[[بن فرات فارسی]]) در کتاب رده چیزی نقل کرده که دلیل بر آن است که ابو مخشی [[زمان رسول خدا]]{{صل}} را [[درک]] کرده است. وی می‌گوید: ابومخشی نمیری در ([[فتوحات]]) [[شام]] همراه [[ابوعبیده جراح]] بود. او چند [[روز]] مفقود شد و یارانش در جستجوی وی بودند، اما او را نیافتند و [[گمان]] کردند کشته شده است. در این هنگام او پیدا شد، در حالی که دو برگ با ویژگی‌های خاصی در دست داشت و می‌گفت آنها را از درختی که زیر آن نشسته بوده جدا کرده است. سپس [[ابوعبیده]] ماجرا را به اطلاع [[عمر]] رساند و عمر نیز از [[کعب الاحبار]] پرسید و او گفت: در [[کتاب‌های آسمانی]] آمده است پس از [[فتح]] [[روم]]، مردی از این [[امت]] ([[اسلام]]) در [[دنیا]] وارد [[بهشت]] می‌شود. بر اساس این گزارش، ابن فتحون می‌گوید: این داستان را دیگران نیز نقل کرده‌اند، اما کسی جز وثیمه، آن را به ابومخشی نمیری متعلق نمی‌داند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۲۶.</ref>. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۳، ص۳۰۹.</ref> مشابه همین داستان را برای [[شریک بن خباشه نمیری]] نقل کرده، اما به [[کنیه]] وی اشاره نکرده است. او شریک را از [[تابعین]] می‌دانند<ref>سیف بن عمر، ص۶۲؛ ابن عساکر، ج۳۹، ص۳۲۰ برای اطلاع از نقل این داستان درباره دیگران و مقایسه آن، ر.ک: ابن حبان، ج۴، ص۳۶۱؛ طبرانی، ج۱، ص۵۵: ابن حجر، ج۳، ص۳۰۹؛ شامی، ج۱۰، ص۱۰۴.</ref> به هر حال، روشن نیست چرا نام وی در شمار [[صحابه]] آمده است، مگر آنکه براساس گزارش یاد شده، بگوییم چون وی در [[زمان]] فتح شام که سه چهار سال پس از [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} رخ داد، مردی [[جنگجو]] و [[شجاع]] بوده است، طبعا در زمان آن [[حضرت]] می‌زیسته و ایشان را درک کرده است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومخشی نمیری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۰۶.</ref>

{{منابع}}

# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابومخشی نمیری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]