بدر صغرا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته بسیاری از [[مفسران]] [[آیه]] {{متن قرآن|فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ}}<ref>«پس با نعمت و بخششی از خداوند بازگشتند؛ (هیچ) بدی به آنان نرسید و در پی خشنودی خداوند بودند و خداوند دارای بخششی سترگ است» سوره آل عمران، آیه ۱۷۴.</ref> بر همین مطلب اشاره دارد و مراد از "نعمت"[[عافیت]] و [[سلامت]] از [[برخورد با دشمن]] است و مراد از "[[فضل]]" بهره و سودی است که از [[راه]] [[تجارت]] به دست آورده بودند.<ref>جامع‌البیان، مج ۳، ج ۴، ص ۲۴۲ ـ ۲۴۳؛ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۸۸۸.</ref> [[مخشی بن عمرو]] از بزرگان [[قبیله]] ضمره ساکن در آن منطقه که در [[غزوه بدر]] در سال دوم از طرف [[بنی‌ضمره]] [[قرارداد]] صلحی با [[پیامبر]] {{صل}} بسته بود درباره حضور آن‌حضرت و تجمع [[مسلمانان]] پرسید. رسول خدا {{صل}} پاسخ داد که برای [[دیدار]] با [[قریش]] بدین جا آمده است و اگر خواهان نقض پیمانی هستید که میان ما و شماست آن را نقض می‌کنیم تا خداوند میان ما و شما [[داوری]] کند. وی [[سوگند]] یاد کرد که چنین نظری ندارد. <ref>المغازی، ج ۱، ص ۳۸۸؛ دلائل النبوه، ج ۳، ص ۳۸۷؛ عیون الاثر، ج ۲، ص ۷۹.</ref> [[معبد]] بن ابی معبد [[خزاعی]] که خود در بازار [[بدر]] شرکت داشت و تجمع [[سپاه اسلام]] را دیده و نیز گفتار رسول خدا با مخشی بن عمرو را شنیده بود نخستین کسی بود که [[اخبار]] [[بدر الموعد]] را به [[مکه]] رساند.<ref>المغازی، ج ۱، ص ۳۸۸؛ دلائل النبوه، ج ۳، ص ۳۸۶ ـ ۳۸۷.<ref> تأثیر حضور سپاه اسلام را می‌توان در سخنان صفوان بن امیه دانست که به ابوسفیان گفت: در روز احد تو را از وعده دادن جنگ با مسلمانان نهی کردم. اکنون آنها بر ما جری شده‌اند و می‌پندارند که ما بر اثر ضعف و ناتوانی از رویارویی با آنان خلف وعده کرده‌ایم، آنگاه درصدد راه‌اندازی جنگ خندق در سال آینده برآمدند.<ref>الطبقات، ج ۲، ص ۴۶؛ بحارالانوار، ج ۲۰، ص ۱۸۳.</ref>.<ref>[[لطف‌الله خراسانی|خراسانی، لطف‌الله]]، [[بدر صغرا (مقاله)|مقاله «بدر صغرا»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۵.</ref>

{{منابع}}

#[[پرونده:000056.jpg|22px]] [[لطف‌الله خراسانی|خراسانی، لطف‌الله]]، [[بدر صغرا (مقاله)|مقاله «بدر صغرا»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۵''']]