استخاره در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[استخاره]] است. "'''[[استخاره]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = استخاره
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[استخاره در قرآن]] - [[استخاره در فقه اسلامی]] - [[استخاره در معارف مهدویت]] - [[استخاره در معارف و سیره سجادی]] - [[استخاره در معارف دعا و زیارات]] - [[استخاره در معارف و سیره رضوی]]</div>
| عنوان مدخل = استخاره
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| مداخل مرتبط = [[استخاره در قرآن]] - [[استخاره در فقه اسلامی]] - [[استخاره در معارف مهدویت]] - [[استخاره در معارف و سیره سجادی]] - [[استخاره در معارف دعا و زیارات]] - [[استخاره در معارف و سیره رضوی]] - [[استخاره در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[دعا]] و در خواست از [[خدا]] جهت تسهیل با تقدیر بهترین‌ها. [[استخاره]] مصدر باب استفعال، از ثلاثی مجرد «خیر» نقطه مقابل [[شر]] است. خیر یعنی خوب و خوب‌ترین و استخاره یعنی بهترگزینی. {{عربی| الخیرة }} اسم مصدر استخاره است. {{عربی| اللهم خر لی}} یعنی بار [[الهی]]! [[شایسته‌ترین]] را برای من [[گزینش]] کن. {{عربی| استخار الله}} یعنی از خدا [[بهترین]] را خواست<ref>کتاب العین، ج۴، ص۳۰۱؛ لسان العرب، ج۴، ص۲۶۴.</ref>. استخاره در اصطلاح [[دینی]] دو کاربرد دارد. اول. نوعی دعا و درخواست از خدا جهت تسهیل یا تقدیر بهترین ها. این کاربرد در [[احادیث]] و [[ادعیه]] و در [[عصر حضور]] [[معصومان]]، بیشتر مطرح است<ref>فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ موسوعة الفقه الإسلامی، ج۱۱، ص۲۶۰۔ ۲۶۷.</ref>. دوم. درخواست [[انتخاب]] احسن از میان دو یا چند امر [[مشروع]]، یا ارائه بهترین [[شیوه]] اجرایی، با بهترین مصداق یک کار صحیح. برای استخاره به معنای دوم، شیوه‌هایی رایج است، مثل [[الهام]] به [[دل]] در پی [[نماز]] و دعا، یا استخاره با [[قرآن]]، [[تسبیح]]، رقاع و سنگریزه‌ها، که هر کدام انواعی و آدابی دارد.
[[دعا]] و در خواست از [[خدا]] جهت تسهیل با تقدیر بهترین‌ها. [[استخاره]] مصدر باب استفعال، از ثلاثی مجرد «خیر» نقطه مقابل [[شر]] است. خیر یعنی خوب و خوب‌ترین و استخاره یعنی بهترگزینی. {{عربی| الخیرة }} اسم مصدر استخاره است. {{عربی| اللهم خر لی}} یعنی بار [[الهی]]! [[شایسته‌ترین]] را برای من [[گزینش]] کن. {{عربی| استخار الله}} یعنی از خدا [[بهترین]] را خواست<ref>کتاب العین، ج۴، ص۳۰۱؛ لسان العرب، ج۴، ص۲۶۴.</ref>. استخاره در اصطلاح [[دینی]] دو کاربرد دارد. اول. نوعی دعا و درخواست از خدا جهت تسهیل یا تقدیر بهترین ها. این کاربرد در [[احادیث]] و [[ادعیه]] و در [[عصر حضور]] [[معصومان]]، بیشتر مطرح است<ref>فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ موسوعة الفقه الإسلامی، ج۱۱، ص۲۶۰۔ ۲۶۷.</ref>. دوم. درخواست [[انتخاب]] احسن از میان دو یا چند امر [[مشروع]]، یا ارائه بهترین [[شیوه]] اجرایی، با بهترین مصداق یک کار صحیح. برای استخاره به معنای دوم، شیوه‌هایی رایج است، مثل [[الهام]] به [[دل]] در پی [[نماز]] و دعا، یا استخاره با [[قرآن]]، [[تسبیح]]، رقاع و سنگریزه‌ها، که هر کدام انواعی و آدابی دارد.


از [[حضرت رضا]]{{ع}} روایتی در تعیین [[تکلیف]] [[علی بن اسباط]]، به چند نقل و طریق رسیده است که در موضوع استخاره است. علی بن اسباط می‌گوید: کالایی را به [[مکه]] بردم که بازار آن کساد بود. آن را به [[مدینه]] وارد کردم. به [[حضرت]] [[ابوالحسن الرضا]]{{ع}} عرض کردم: متاعی دارم که به جهت [[کسادی]]، [[تصمیم]] گرفته‌ام به [[مصر]] منتقل کنم. از آنجا که مسیر خوفناک و پر خطر است، رهنمود شما چیست؟ راه دریا را انتخاب کنم یا خشکی؟ حضرت فرمود: از راه خشکی برو؛ و [[وظیفه]] سنگینی نیست که در غیر وقت [[نماز واجب]] به [[مسجد رسول خدا]]{{صل}} بیایی، دو رکعت نماز بخوانی، سپس ۱۰۱ بار استخاره کنی، از خدا خیر بخواهی، و توجه کنی که کدام یک در نظرت بهتر جلوه می‌کند. اگر خدا به دلت انداخت که از راه دریا بروی این [[آیه]] را بخوان: {{متن قرآن|وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و گفت: بر آن سوار شوید! (که) راه افتادن و لنگر گرفتن آن با نام خداوند است؛ بی‌گمان پروردگارم آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره هود، آیه ۴۱.</ref>، و اگر [[خدا]] به دلت انداخت، از مسیر خشکی بروی، این [[آیات]] را بخوان: {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ}}<ref>«تا بر پشت آن قرار گیرید سپس نعمت پروردگارتان را هنگامی که بر آن قرار گرفتید یاد کنید و بگویید: پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود» سوره زخرف، آیه ۱۳.</ref> {{متن قرآن|وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}<ref>«و ما به سوی پروردگارمان برمی‌گردیم» سوره زخرف، آیه ۱۴.</ref>.
از [[حضرت رضا]] {{ع}} روایتی در تعیین [[تکلیف]] [[علی بن اسباط]]، به چند نقل و طریق رسیده است که در موضوع استخاره است. علی بن اسباط می‌گوید: کالایی را به [[مکه]] بردم که بازار آن کساد بود. آن را به [[مدینه]] وارد کردم. به [[حضرت]] [[ابوالحسن الرضا]] {{ع}} عرض کردم: متاعی دارم که به جهت [[کسادی]]، [[تصمیم]] گرفته‌ام به [[مصر]] منتقل کنم. از آنجا که مسیر خوفناک و پر خطر است، رهنمود شما چیست؟ راه دریا را انتخاب کنم یا خشکی؟ حضرت فرمود: از راه خشکی برو؛ و [[وظیفه]] سنگینی نیست که در غیر وقت [[نماز واجب]] به [[مسجد رسول خدا]] {{صل}} بیایی، دو رکعت نماز بخوانی، سپس ۱۰۱ بار استخاره کنی، از خدا خیر بخواهی، و توجه کنی که کدام یک در نظرت بهتر جلوه می‌کند. اگر خدا به دلت انداخت که از راه دریا بروی این [[آیه]] را بخوان: {{متن قرآن|وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و گفت: بر آن سوار شوید! (که) راه افتادن و لنگر گرفتن آن با نام خداوند است؛ بی‌گمان پروردگارم آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره هود، آیه ۴۱.</ref>، و اگر [[خدا]] به دلت انداخت، از مسیر خشکی بروی، این [[آیات]] را بخوان: {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ}}<ref>«تا بر پشت آن قرار گیرید سپس نعمت پروردگارتان را هنگامی که بر آن قرار گرفتید یاد کنید و بگویید: پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود» سوره زخرف، آیه ۱۳.</ref> {{متن قرآن|وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}<ref>«و ما به سوی پروردگارمان برمی‌گردیم» سوره زخرف، آیه ۱۴.</ref>.


در [[فقه]] [[الرضا]]{{ع}} نیز آمده است: هرگاه خواستی کاری انجام دهی، دو رکعت [[نماز]] بخوان، ۱۰۱ بار از خدا [[بهترین]] را [[طلب]] کن و آنچه را به دلت افتاد، انجام بده<ref>فقه الرضا{{ع}}، ص۱۵۲؛ فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ المعجم الموضوعی الأدعیة المعصومین{{عم}}، ج۳، ص۳۲۳.</ref>.
در [[فقه]] [[الرضا]] {{ع}} نیز آمده است: هرگاه خواستی کاری انجام دهی، دو رکعت [[نماز]] بخوان، ۱۰۱ بار از خدا [[بهترین]] را [[طلب]] کن و آنچه را به دلت افتاد، انجام بده<ref>فقه الرضا {{ع}}، ص۱۵۲؛ فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ المعجم الموضوعی الأدعیة المعصومین {{عم}}، ج۳، ص۳۲۳.</ref>.
[[استخاره]] کردن در کاری که [[حکم]] روشنی دارد روا نیست و تنها در کارهای [[مباح]] یا در [[انتخاب]] میان دو [[مستحب]] متزاحم یا انتخاب یکی از چند راه انجام دادن یک کار خوب رواست، مثل راه‌های کسب [[رزق]] یا رفتن به [[کربلا]]<ref>فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ فتح الباری، ج۱۱، ص۱۵۴.</ref>. برای استخاره نوع اول، نماز و دعاهای متعددی رسیده است<ref>موسوعة الفقه الإسلامی، ج۱۱، ص۲۶۷-۲۶۸؛ وسائل الشیعة، ج۸ ص۶۳؛ فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ الصحیفة السجادیة، ص۱۵۴.</ref>.<ref>[[علی مختاری|مختاری، علی]]، [[استخاره - مختاری (مقاله)|مقاله «استخاره»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۱۳۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
[[استخاره]] کردن در کاری که [[حکم]] روشنی دارد روا نیست و تنها در کارهای [[مباح]] یا در [[انتخاب]] میان دو [[مستحب]] متزاحم یا انتخاب یکی از چند راه انجام دادن یک کار خوب رواست، مثل راه‌های کسب [[رزق]] یا رفتن به [[کربلا]]<ref>فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ فتح الباری، ج۱۱، ص۱۵۴.</ref>. برای استخاره نوع اول، نماز و دعاهای متعددی رسیده است<ref>موسوعة الفقه الإسلامی، ج۱۱، ص۲۶۷-۲۶۸؛ وسائل الشیعة، ج۸ ص۶۳؛ فتح الأبواب، ص۱۶۷؛ الصحیفة السجادیة، ص۱۵۴.</ref>.<ref>[[علی مختاری|مختاری، علی]]، [[استخاره - مختاری (مقاله)|مقاله «استخاره»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص ۱۳۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۳: خط ۲۴:


[[رده:استخاره]]
[[رده:استخاره]]
[[رده:مدخل]]
۱۱۱٬۶۶۷

ویرایش