امامت از دیدگاه امامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[ابوسهل‌ نوبختی‌]] نیز در باب‌ [[سرچشمه علم‌ امامان]]{{عم}}، بر باور متکلمان‌ دوره حضور بود و اعتقاد داشت‌ که‌ [[امامان]]{{عم}} برخوردار از [[علم‌ پیامبر]]{{صل}} هستند و علم‌ او و انبیای‌ پیشین‌ را از [[پیامبر]]{{صل}} به‌ ارث‌ برده‌اند و بنابراین‌، [[علم‌]] آنان‌ از راه‌ [[آموختن‌]]، [[کسب‌]] نشده‌ است‌ <ref>ابوسهل‌ نوبختی‌، اسماعیل‌، «التنبیه‌»، ضمن‌ کمال‌ الدین‌ (نک: هم، ابن‌ بابویه‌، محمد، کمال‌ الدین‌ )، ص‌ ۹۶.</ref>. نوبختیان‌ به‌ ضرورت‌ عقلی‌، معتقد بودند که‌ [[امامان‌]] نسبت‌ به‌ اموری‌ که‌ ذاتاً مرتبط با شریعت‌ نیست‌، عالمند <ref>نک: شیخ‌ مفید، محمد، اوائل‌ المقالات‌، به‌ کوشش‌ واعظ چرندابی‌، ص:۷۶-۷۷.</ref>. با این‌ حال‌، [[نوبختیان‌]] امکان‌ ظهور معجزه‌ را بر دست‌ [[امام]]{{ع}}، منتفی‌ می‌دانستند <ref>نک: شیخ‌ مفید، محمد، اوائل‌ المقالات‌، به‌ کوشش‌ واعظ چرندابی‌، ص:۷۹.</ref>. در باب‌ [[علم‌ غیب‌]] نیز نوبختیان‌ همچون‌ دیگر امامیه غیر مفوض‌، منکر انتساب‌ آن‌ بر [[امامان]]{{عم}} بودند و آن‌ را ویژه ذات‌ باری‌ می‌دانستند <ref>نک: شیخ‌ مفید، محمد، اوائل‌ المقالات‌، به‌ کوشش‌ واعظ چرندابی‌، ص:۷۷.</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23022/10/3910 دانشنامه بزرگ اسلامی، ج ۱۰، ص ۳۹۱۰.]</ref>.