امامت به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::در [[اسلام]] - که [[دین خاتم]] است - از یک طرف بعد از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} باب [[نبوت]] ختم شده؛ ولی از طرف دیگر، در دوران کوتاه [[رسالت]]، [[فرصت]] طرح بسیاری از [[احکام الهی]] فراهم نشده است. از این رو، هر چند پرونده نبوت بسته شده است، [[حکمت الهی]] اقتضا می‌کند امامانی برای [[هدایت تکوینی]] و [[تشریعی]] [[انسان‌ها]] [[منصوب]] شوند. البته برای استفاده [[عصمت امام]] (به معنای [[جانشین پیامبر]]) از [[آیه شریفه]]، چندین [[راه]] پیش روست<ref>علاوه بر منابعی که در ذیل خواهد آمد، ر.ک: العصمة، ص۱۸-۲۲.</ref>. از جمله برخی از محققان ابتدا با [[ادله]] دیگری [[اثبات]] نموده‌اند که امامت [[عهد]] و منصبی [[الهی]] است، سپس با انضمام قانونی کلی که از آیه بر گرفته‌اند، [[ضرورت]] عصمت امام را تبیین نموده‌اند<ref>راهنما‌شناسی، ص۳۶۶.</ref>.

::::::برخی دیگر، امامت اعطا شده به [[ابراهیم]]{{ع}} را منطبق بر "[[مُلک]]"، عظیمی دانسته‌اند که در [[آیات]] دیگر بدان اشاره شده است. اینان با اقامه شواهد متعددی نتیجه گرفته‌اند: به طور مسلم، قیادت و [[سرپرستی]] همه جانبه در پرتو احکام الهی و تنظیم [[امور دنیوی]] و [[دینی]] [[امّت]] یکی از ارکان مفهوم امامت است<ref>منشور جاوید، ج۵، ص۲۶۰.</ref>. [بنابراین] واقعیت امامتی که بعد از [[رحلت پیامبر اکرم]] مورد [[پذیرش]] [[مسلمین]] قرار گرفته، با این امامت، متّحد است<ref>الالهیات، ج۴، ص۱۲۱.</ref>»<ref>[[احمد حسین شریفی|شریفی، احمد حسین]]، [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[پژوهشی در عصمت معصومان (کتاب)|پژوهشی در عصمت معصومان]] ص ۲۸۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛