چه کراماتی از مسجد جمکران دیده شده است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*'''شفای ضایعه نخاع کمر:''' یکی از برادران قریه [[جمکران]] می‌‏‏گوید: سال‌ها پیش که به [[جمکران]] مشرف می‌‏‏شدم از حاجی [[خلیل]] قهوه‌‏چی، که آن زمان خادم [[مسجد جمکران]] بود، شنیده بودم که فردی به نام [[حسین]] آقا، مهندس برنامه و بودجه، با [[هدایت]] آقای حاجی خلج قزوینی، به [[جمکران]] مشرف شده و شفا گرفته است. سال‌ها در صدد بودم که از نزدیک حاجی خلج قزوینی را دیده و جریان شفای آن مهندس که ضایعه نخاع کمر داشته و شفا گرفته را بپرسم. تا اینکه‏ به‌‏عنوان معلم به قریه [[جمکران]] آمدم و ظهرها برای [[نماز خواندن]] به [[مسجد]] می‌‏‏رفتم، یکی از روزها شنیدم که حاجی خلج به [[مسجد]] تشریف آوردند، [[خدمت]] ایشان رسیدم و خواستم که جریان را تعریف کنند. ایشان گفتند: روزی جلو قهوه‏خانه حاجی [[خلیل]] در [[جمکران]] نشسته بودم، قبلا شنیده بودم شخصی به نام [[حسین]] آقا از [[ناحیه]] نخاع دچار ضایعه شده و برای معالجه، حتی به خارج هم مراجعه نموده، ولی همه دکترها ایشان را جواب کرده بودند و بهبودی حاصل نشده بود. آن روز او را دیدم و از او خواستم که چند روزی را با هم باشیم و به [[جمکران]] مشرّف شویم. [[حسین]] آقا گفت: هیچ فایده‏‌ای ندارد، من به [[بهترین]] دکترها مراجعه کرده‌‏ام، ولی جواب نشنیده‌‏ام. امّا من [[اصرار]] زیاد کردم، پذیرفت.

::::::مدّت [[چهل]] روز باهم بودیم و به [[مسجد جمکران]] مشرّف می‌‏‏شدیم، روز چهلم من به [[حسین]] آقا گفتم: مواظب باش، که امروز روز چهلم است. با [[حسین]] آقا به صحرا رفتیم، مدتی قدم زدیم و به [[مسجد]] برگشتیم. داخل [[مسجد]] من به [[حسین]] آقا گفتم: خسته‏‌ام، می‏روم اطاق بغل [[مسجد]] بخوابم. [[حسین]] آقا گفت: من می‏روم [[نماز]] بخوانم. مدتی در اتاق خوابیدم، ناگهان سروصدای زیادی در [[مسجد]] پیچید و من از [[خواب]] بیدار شدم، بیرون آمدم، دیدم [[حسین]] آقا که قبلا کمرش ناراحت بود، سنگ بزرگی از لب [[چاه]] برداشت و پرتاب کرد و هیچ دردی را از [[ناحیه]] کمر احساس نکرد. به او گفتم: ه شده؟ گفت: در [[مسجد]] مشغول [[نماز امام زمان]] {{ع}} بودم، وقتی که تمام شد، نشستم، آقا سیدی را در پهلوی خود احساس کردم، ایشان فرمود: [[حسین]] آقا اینجا چکار داری؟ گفتم: کمرم درد می‌‏‏کند. ایشان دست خود را به پشت من کشید و فرمود: دردی در پشت تو نیست. سپس فرمود: [[نماز امام زمان]] {{ع}} را خواندی، [[صلوات]] هم فرستادی؟ گفتم: خیر. گفت: بفرست. من پیشانی‏ام را به مهر گذاشتم و شروع به [[صلوات]] فرستادن کردم، ناگهان به فکرم رسید که ایشان مرا از کجا می‌‏شناخت، و ناراحتی‏‌ام را می‌‏‏دانست؟ بلند شدم دیدم هیچ [[ناراحتی]] ندارم <ref> این قسمت به نقل از کتاب: مسجد مقدّس جمکران، تجلیگاه صاحب الزمان، اثر سید جعفر میر عظیمی</ref>؛ <ref> رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان {{ع}}، ۱جلد، بلوغ - قم (ایران)، چاپ: ۱۶، ۱۳۸۷ ه.ش</ref>»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۷۵ تا ۲۷۸.</ref>.

{{جمع شدن|۱. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}}

[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]