آیا ناحیه مقدسه از القاب امام مهدی است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۳
، ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[ + | پاسخدهنده = )
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[ + | پاسخدهنده = )) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. آقای تونهای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۱. آقای تونهای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ | ||
| تصویر = 13681078.jpg| | | تصویر = 13681078.jpg | ||
| پاسخدهنده = مجتبی تونهای]]]] | |||
::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[ناحیه]] در لغت به معنی جهت، جانب، کرانه و گوشه [[زمین]] است، و "[[ناحیه مقدسه]]" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. این تعبیر احترامآمیز، کنایه از [[جایگاه]] مخفی [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} و یا کنایه از شخص آن حضرت بوده که این اسم رمز، بین [[شیعیان]] در زمان [[غیبت صغری]] رواج داشته است<ref>مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰.</ref>. [[شیخ طوسی]] فرموده است: [[شیعیان]] در زمان [[غیبت]] نخستین، از آن حضرت و از [[غیبت]] او بهعنوان [[ناحیه مقدسه]] تعبیر میکردند و این رمزی بود که [[شیعیان]] آن را میشناختند و [[امام]] را به یکدیگر معرفی مینمودند<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۰۹.</ref>. [[محدث نوری]] هم به [[نقل]] از جنات الخلود آورده است: در ایام [[تقیه]]، گاهی آن حضرت را به این لقب میخواندند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۷۲۶.</ref>. | ::::::«[[ناحیه]] در لغت به معنی جهت، جانب، کرانه و گوشه [[زمین]] است، و "[[ناحیه مقدسه]]" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. این تعبیر احترامآمیز، کنایه از [[جایگاه]] مخفی [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} و یا کنایه از شخص آن حضرت بوده که این اسم رمز، بین [[شیعیان]] در زمان [[غیبت صغری]] رواج داشته است<ref>مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰.</ref>. [[شیخ طوسی]] فرموده است: [[شیعیان]] در زمان [[غیبت]] نخستین، از آن حضرت و از [[غیبت]] او بهعنوان [[ناحیه مقدسه]] تعبیر میکردند و این رمزی بود که [[شیعیان]] آن را میشناختند و [[امام]] را به یکدیگر معرفی مینمودند<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۰۹.</ref>. [[محدث نوری]] هم به [[نقل]] از جنات الخلود آورده است: در ایام [[تقیه]]، گاهی آن حضرت را به این لقب میخواندند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۷۲۶.</ref>. |