رابطه شب قدر و امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[امام]] {{ع}} به علت این که [[حجت]] و [[خلیفه خداوند]] است، باید از تمام حوادث و مقدرات عالم با خبر باشد؛ همان‌گونه که [[پیامبر]] {{صل}} باید [[آگاه]] می‌شد. چون [[شب قدر]]، شب [[نزول قرآن]] و ارتباط [[وحی]] با خاکیان است، در [[شب قدر]] این ارتباط برقرار می‌شود و [[ملائکه]] و [[جبرئیل]] نازل می‌شوند و تمام مقدرات را به استحضار [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌رسانند. بنابراین، [[شب قدر]]، شب [[نزول وحی]] و [[نبوت]]، شب [[ولایت]] امر و [[امامت]]، و [[لیلة القدر]] است، لیلة القرآن و الامامة؛ هم به ثقل اکبر تعلق دارد، و هم به [[عترت]] و ثقل کبیر. [[امام خمینی]] فرمود: [[شب نیمه شعبان]] که شب ولادت [[امام عصر]] {{ع}} است را [[لیلة القدر]] نامیدند. اگر وجود [[مقدس]] [[امام عصر]] نباشد {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}} مفهومی نداشت نازل شود؛ برای چه؟»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۶۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[شب قدر]]، شب [[امام زمان]] {{ع}} است و [[ملائکه]] و [[روح]] بر آن [[حضرت]] نازل شده، تقدیر امور را در [[اختیار]] او می‌گذارند. [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} در [[تفسیر]] [[سوره قدر]] فرموده‌اند: [[فرشتگان]] در این شب، مقدرات یک سال را نزد ولی مطلق زمان آورده، بر او عرضه و [[تسلیم]] می‌کنند<ref>کافی، کتاب الحجة، باب فی شأن انا انزلناه.</ref>. در چنین شبی که به [[حضرت مهدی]] {{ع}} تعلق دارد، یاد جد بزرگوارش در دل‌ها زنده می‌شود، چرا که یکی از اعمال مستحبی [[شب قدر]]، [[زیارت]] [[امام حسین]] {{ع}} است<ref>مفاتیح الجنان، زیارت [[امام حسین]] {{ع}} در شب‌های قدر.</ref>. هنگامی که درد زایمان نرجس‌خاتون شروع شد، [[امام عسکری]] {{ع}} به [[حکیمه خاتون]] فرمود: عمه [[جان]]! سوره "انا انزلناه" را بر او بخوان. [[حکیمه]] می‌گوید: من مشغول خواندن این سوره شدم، و می‌شنیدم که طفل داخل رحم [[نرجس]] نیز، همان‌گونه که من می‌خوانم، می‌خواند. در حال تعجب بودم که [[امام عسکری]] {{ع}} با صدای بلند فرمود: عمه [[جان]]! از امر [[خدا]] تعجب مکن که [[خداوند]]، زبان ما را در کودکی به [[حکمت]] باز کرده و در بزرگی، [[حجت]] خود در [[زمین]] قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۳.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. آقای هدایتی فخرداود؛

::::::آقای '''[[ابوالفضل هدایتی فخرداود]]''' در کتاب ''«[[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]»''؛ در این‌باره گفته‌ است:

::::::«[[قرآن]] سری است بین [[حق]] و [[ولی الله]] اعظم که [[رسول خدا]]ست، به تبع او نازل می‌شود تا می‌رسد به این جایی که به صورت حروف‌ و کتاب در می‌آید که ما هم از آن استفاده ناقص می‌کنیم. و اگر سر "[[لیلة القدر]]" و سر "[[نزول]] [[ملائکه]]" در شب‌های قدر- که الآن هم برای [[ولی الله]] اعظم [[حضرت صاحب]] {{ع}} این معنا امتداد دارد- سر این‌ها را ما بدانیم، همه مشکلات ما آسان می‌شود<ref>صحیفه امام، ج ۱۹، ص ۲۸۵.</ref>.