شهادت و جهان شهادت به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۰
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.JPG\|' به 'ر = $1.JPG|تپس|'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px| + | پاسخدهنده = )) |
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.JPG\|' به 'ر = $1.JPG|تپس|') |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۵. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۵. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی؛ | ||
| تصویر = 11720.JPG|100px|right|بندانگشتی|[[سید علی هاشمی ۱|سید علی هاشمی]]]] | | تصویر = 11720.JPG|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[سید علی هاشمی ۱|سید علی هاشمی]]]] | ||
حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید علی هاشمی ۱|سید علی هاشمی]]''' در مقاله ''«[[شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه (مقاله)|شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه]]»'' در اینباره گفته است: | حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید علی هاشمی ۱|سید علی هاشمی]]''' در مقاله ''«[[شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه (مقاله)|شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«"[[شهود]]" و "[[شهادت]]"، در مقابل "[[غیبت]]"، "[[حضور]]" و "[[دیدن]]" را میرساند؛ البته دیدن گاهی [[حس|حسی]] است و گاهی نوعی [[مشاهده قلبی]]. واژه "[[شهود]]" بیشتر در مورد [[مشاهدات قلبی]] به کار میرود<ref>[[حسین بن محمد راغب اصفهانی]]، مفردات الفاظ قرآن، ص ۴۶۵؛ حسن مصطفوی، التحقیق فی الکلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۲۸.</ref> نکته دیگر آن که [[شهود]]، خاص تر از [[علم]] است، زیرا علم به شیوههای گوناگون به دست میآید که گاهی بدون مشاهده معلوم است؛ مانند علم به رخ دادن حادثهای از طریق خبرهای دیگران؛ در حالی که در شهادت و شهود، مشاهده مستقیم، موجب علم میشود<ref>حسن بن عبدالله عسکری، الفروق فی اللغة، ص۸۸.</ref> چنانکه میدانیم، حواس ما در قلمرو امور حسی و آن هم در محدوده خاصی کارآیی دارد. بسیاری از واقعیتهای جهان از دایره حواس ما خارج هستند. مسائل معنوی مانند باورهای اعتقادی و نیتهای افراد، از این سنخ امورند که با حواس عادی قابل مشاهده نیستند»<ref>[[شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه (مقاله)|شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه]]، [[تحقیقات کلامی (نشریه)|فصلنامه تحقیقات کلامی]]، شماره هفتم، ص۸۰.</ref>. | ::::::«"[[شهود]]" و "[[شهادت]]"، در مقابل "[[غیبت]]"، "[[حضور]]" و "[[دیدن]]" را میرساند؛ البته دیدن گاهی [[حس|حسی]] است و گاهی نوعی [[مشاهده قلبی]]. واژه "[[شهود]]" بیشتر در مورد [[مشاهدات قلبی]] به کار میرود<ref>[[حسین بن محمد راغب اصفهانی]]، مفردات الفاظ قرآن، ص ۴۶۵؛ حسن مصطفوی، التحقیق فی الکلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۲۸.</ref> نکته دیگر آن که [[شهود]]، خاص تر از [[علم]] است، زیرا علم به شیوههای گوناگون به دست میآید که گاهی بدون مشاهده معلوم است؛ مانند علم به رخ دادن حادثهای از طریق خبرهای دیگران؛ در حالی که در شهادت و شهود، مشاهده مستقیم، موجب علم میشود<ref>حسن بن عبدالله عسکری، الفروق فی اللغة، ص۸۸.</ref> چنانکه میدانیم، حواس ما در قلمرو امور حسی و آن هم در محدوده خاصی کارآیی دارد. بسیاری از واقعیتهای جهان از دایره حواس ما خارج هستند. مسائل معنوی مانند باورهای اعتقادی و نیتهای افراد، از این سنخ امورند که با حواس عادی قابل مشاهده نیستند»<ref>[[شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه (مقاله)|شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه]]، [[تحقیقات کلامی (نشریه)|فصلنامه تحقیقات کلامی]]، شماره هفتم، ص۸۰.</ref>. |