آیا غلام احمدخان مدعی مهدویت‌ بود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[ + | پاسخ‌دهنده = ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}}))
خط ۳۰: خط ۳۰:
::::::او در اصول، با اعتقادهای اسلامی موافق بود؛ ولی به جمع بین [[مسیحیت]] و [[مهدویت]] [[اعتقاد]] داشت و خود را [[امام مهدی|مهدی موعود]] و مظهر [[حضرت عیسی|عیسی]] و [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]] می‌‏دانست. در نظر [[غلام احمد خان قادیانی]]، [[حضرت عیسی]]{{ع}} پس از [[خاک‏سپاری]] از [[گور]] برون آمد؛ در کشمیر اقامت گزید و در ۱۲۰ سالگی در شهر سری‏نگر [[وفات]] یافت.
::::::او در اصول، با اعتقادهای اسلامی موافق بود؛ ولی به جمع بین [[مسیحیت]] و [[مهدویت]] [[اعتقاد]] داشت و خود را [[امام مهدی|مهدی موعود]] و مظهر [[حضرت عیسی|عیسی]] و [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]] می‌‏دانست. در نظر [[غلام احمد خان قادیانی]]، [[حضرت عیسی]]{{ع}} پس از [[خاک‏سپاری]] از [[گور]] برون آمد؛ در کشمیر اقامت گزید و در ۱۲۰ سالگی در شهر سری‏نگر [[وفات]] یافت.
::::::[[غلام احمد خان قادیانی]]، [[جهاد]] با [[شمشیر]] را حتی بر ضد [[دشمنان اسلام]] [[حرام]] می‏‌دانست و مسالمت و [[صلح]] را شعار خود می‏‌شمرد. بدین ‏سبب طرفدار [[دولت]] بریتانیا شد و به تدریج پیروانش در لاهور، ایالت [[پنجاب]] و ربوه فزونی یافتند. آن‏ها بیمارستان و مدرسه‌‏های بسیاری پدید آوردند و با کارهایی چنین، شمار طرفداران خویش را فزونی بخشیدند. پس از [[مرگ]] [[غلام احمد خان قادیانی]]، پیروانش به تدریج به فرقه‌‏های گوناگون تقسیم شدند<ref>  ر.ک: شهرستانی، ملل و نحل، ملحقات آخر جلد دوم</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۳۴۴ - ۳۴۵.</ref>.
::::::[[غلام احمد خان قادیانی]]، [[جهاد]] با [[شمشیر]] را حتی بر ضد [[دشمنان اسلام]] [[حرام]] می‏‌دانست و مسالمت و [[صلح]] را شعار خود می‏‌شمرد. بدین ‏سبب طرفدار [[دولت]] بریتانیا شد و به تدریج پیروانش در لاهور، ایالت [[پنجاب]] و ربوه فزونی یافتند. آن‏ها بیمارستان و مدرسه‌‏های بسیاری پدید آوردند و با کارهایی چنین، شمار طرفداران خویش را فزونی بخشیدند. پس از [[مرگ]] [[غلام احمد خان قادیانی]]، پیروانش به تدریج به فرقه‌‏های گوناگون تقسیم شدند<ref>  ر.ک: شهرستانی، ملل و نحل، ملحقات آخر جلد دوم</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۳۴۴ - ۳۴۵.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
}}


{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۳۸: خط ۳۸:
::::::آقای '''[[محسن مدیر شانه‌چی]]'''، در مقاله ''«[[نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏ (مقاله)|نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[محسن مدیر شانه‌چی]]'''، در مقاله ''«[[نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏ (مقاله)|نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[غلام احمد قادیانی]] در حدود سال 1839 میلادی در [[قادیان]] به [[دنیا]] آمد. در پنجاه سالگی مدعی [[ارسال وحی]] از جانب [[خداوند]] به خود شد و در سال 1904 میلادی خود را [[مسیح]] و [[مهدی]] و [[تاراکریشنا]] خواند. پیروانش را [[احمدیه]] یا [[قادیانیه]] یا میرزایی می‏‌خوانند<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص 39. </ref> [[احمدیه]] با وجود چنین مشابهتی با روشنیه، برخلاف آنان به خروج یا [[قیام]] دست نیازید و به‌‏ویژه برخلاف [[محمدیه]]، نه تنها به حرکت ضد استعماری و استقلال‌‏طلبانه هندیان علیه انگلیسی‌‏ها نپیوست، بلکه به [[تبلیغ]] [[پذیرش]] [[سلطه]] انگلیسی‌‏ها بر شبه‌‏قاره [[هند]] نیز پرداخت. پس از چندی، گروهی از جمعیت [[احمدیه]] منشعب شدند و غلام احمد را مجدد و نه [[پیامبر]] خواندند و تأکید کردند که او هرگز [[ادعای پیامبری]] نداشته است. این [[جماعت]]، [[مردم]] را به [[اسلام]] [[دعوت]] می‏‌کرده‏‌اند و انجمن اشاعه [[اسلام]] [[احمدیه]] نام دارند<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۰. </ref>>»<ref>[[محسن مدیر شانه‌چی|مدیر شانه‌چی، محسن]]، [[نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏ (مقاله)|نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏]]، [[مجموعه آثار دومین همایش بین‏‌المللی دکترین مهدویت (کتاب)|مجموعه آثار دومین همایش بین‏‌المللی دکترین مهدویت]]، ج‏4، ص۱۵۱.</ref>.
::::::«[[غلام احمد قادیانی]] در حدود سال 1839 میلادی در [[قادیان]] به [[دنیا]] آمد. در پنجاه سالگی مدعی [[ارسال وحی]] از جانب [[خداوند]] به خود شد و در سال 1904 میلادی خود را [[مسیح]] و [[مهدی]] و [[تاراکریشنا]] خواند. پیروانش را [[احمدیه]] یا [[قادیانیه]] یا میرزایی می‏‌خوانند<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص 39. </ref> [[احمدیه]] با وجود چنین مشابهتی با روشنیه، برخلاف آنان به خروج یا [[قیام]] دست نیازید و به‌‏ویژه برخلاف [[محمدیه]]، نه تنها به حرکت ضد استعماری و استقلال‌‏طلبانه هندیان علیه انگلیسی‌‏ها نپیوست، بلکه به [[تبلیغ]] [[پذیرش]] [[سلطه]] انگلیسی‌‏ها بر شبه‌‏قاره [[هند]] نیز پرداخت. پس از چندی، گروهی از جمعیت [[احمدیه]] منشعب شدند و غلام احمد را مجدد و نه [[پیامبر]] خواندند و تأکید کردند که او هرگز [[ادعای پیامبری]] نداشته است. این [[جماعت]]، [[مردم]] را به [[اسلام]] [[دعوت]] می‏‌کرده‏‌اند و انجمن اشاعه [[اسلام]] [[احمدیه]] نام دارند<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۰. </ref>>»<ref>[[محسن مدیر شانه‌چی|مدیر شانه‌چی، محسن]]، [[نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏ (مقاله)|نگاهى به جنبش‌‏هاى مهدوى در تاريخ اسلام و بازتاب آن در جوامع اسلامى‏]]، [[مجموعه آثار دومین همایش بین‏‌المللی دکترین مهدویت (کتاب)|مجموعه آثار دومین همایش بین‏‌المللی دکترین مهدویت]]، ج‏4، ص۱۵۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
}}


{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۴۶: خط ۴۶:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«یکی از [[فرق]] [[مبتدعه]] است که [[میرزا غلام احمد قادیانی]] آن را بنیان نهاد. وی دعوی نمود که [[مهدی موعود]] و مظهر [[رجعت]]، [[مسیح]] است. سپس در روز چهارم مارس ۱۸۸۹ م ادعا کرد که [[وحی]] بر او نازل شده و [[پیامبر]] است. چون مردی عالم و زباندان بود، جمعی از [[مردم]] [[قادیان]] به او گرویدند و با او [[بیعت]] کردند. [[پیروان]] این [[مذهب]] تازه را قادیانی یا میرزائی و به‌طوری که خودشان می‌نویسند "احمدی" نام نهادند. بعدها این [[فرقه]]، دو گروه شدند که مجموع [[پیروان]] [[مذهب]] احمدی از دو گروه، از یک میلیون متجاوز است که بیشتر در [[پنجاب]] و بمبئی و افغانستان و [[عربستان]] و [[ایران]] و [[مصر]] سکونت دارند<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص ۶۰۷. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۱.</ref>.
::::::«یکی از [[فرق]] [[مبتدعه]] است که [[میرزا غلام احمد قادیانی]] آن را بنیان نهاد. وی دعوی نمود که [[مهدی موعود]] و مظهر [[رجعت]]، [[مسیح]] است. سپس در روز چهارم مارس ۱۸۸۹ م ادعا کرد که [[وحی]] بر او نازل شده و [[پیامبر]] است. چون مردی عالم و زباندان بود، جمعی از [[مردم]] [[قادیان]] به او گرویدند و با او [[بیعت]] کردند. [[پیروان]] این [[مذهب]] تازه را قادیانی یا میرزائی و به‌طوری که خودشان می‌نویسند "احمدی" نام نهادند. بعدها این [[فرقه]]، دو گروه شدند که مجموع [[پیروان]] [[مذهب]] احمدی از دو گروه، از یک میلیون متجاوز است که بیشتر در [[پنجاب]] و بمبئی و افغانستان و [[عربستان]] و [[ایران]] و [[مصر]] سکونت دارند<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص ۶۰۷. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
}}


{{پرسمان مدعیان دروغین مهدویت}}
{{پرسمان مدعیان دروغین مهدویت}}
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش