آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۴۰
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = '
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\|(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = ') |
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = ') |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی شهیدی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی شهیدی؛ | ||
| تصویر = 151937.jpg | | تصویر = 151937.jpg | ||
| پاسخدهنده = سید اسدالله هاشمی شهیدی | | پاسخدهنده = سید اسدالله هاشمی شهیدی | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید اسدالله هاشمی شهیدی]]'''، در کتاب ''«[[ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان (کتاب)|ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان]]»'' در اینباره گفته است: | |||
:::::#«در [[سوره]] "[[توبه]]" [[آیه]] ۳۳ در مورد [[جهانی شدن]] [[آیین اسلام]] و [[غلبه]] این [[دین]] مبین بر همه [[ادیان]] [[جهان]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دینها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. | :::::#«در [[سوره]] "[[توبه]]" [[آیه]] ۳۳ در مورد [[جهانی شدن]] [[آیین اسلام]] و [[غلبه]] این [[دین]] مبین بر همه [[ادیان]] [[جهان]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دینها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. | ||
:::::#در همان [[سوره]] [[آیه]] ۳۲، در مورد [[اراده خداوند]] بر [[تکامل]] [[نور]] [[اسلام]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ}}<ref>«برآنند که نور خداوند را با دهانهاشان خاموش گردانند و خداوند جز این نمیخواهد که نورش را کمال بخشد هر چند کافران نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۲.</ref>. | :::::#در همان [[سوره]] [[آیه]] ۳۲، در مورد [[اراده خداوند]] بر [[تکامل]] [[نور]] [[اسلام]]، چنین آمده است: {{متن قرآن|يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ}}<ref>«برآنند که نور خداوند را با دهانهاشان خاموش گردانند و خداوند جز این نمیخواهد که نورش را کمال بخشد هر چند کافران نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۲.</ref>. | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛ | ||
| تصویر = 11538.jpg | | تصویر = 11538.jpg | ||
| پاسخدهنده = محمد علی رضایی اصفهانی | | پاسخدهنده = محمد علی رضایی اصفهانی | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«یکی از ویژگیهای [[قرآن کریم]] ابدی بودن این کتاب است. یعنی چون [[قرآن]] کتابی است که در آخرین [[دین]] نازل شده است لازم است با زبانی سخن گوید که در همهی مکانها و زمانها قابل استفاده و عرضه باشد، در غیر این صورت به مرور زمان آن تازگی و [[صلابت]] خود را از دست خواهد داد. حال با توجه به این ویژگی (یعنی ابدی بودن [[آیات]] آن) اکثر [[آیات]] به صورت کلی و "قضیه حقیقیه" نه "شخصیه خارجیه" بیان شده است و در هر زمان مصادیق این قضیه حقیقیه -که به صورت عام و کلی بیان شده- استخراج میشود. | ::::::«یکی از ویژگیهای [[قرآن کریم]] ابدی بودن این کتاب است. یعنی چون [[قرآن]] کتابی است که در آخرین [[دین]] نازل شده است لازم است با زبانی سخن گوید که در همهی مکانها و زمانها قابل استفاده و عرضه باشد، در غیر این صورت به مرور زمان آن تازگی و [[صلابت]] خود را از دست خواهد داد. حال با توجه به این ویژگی (یعنی ابدی بودن [[آیات]] آن) اکثر [[آیات]] به صورت کلی و "قضیه حقیقیه" نه "شخصیه خارجیه" بیان شده است و در هر زمان مصادیق این قضیه حقیقیه -که به صورت عام و کلی بیان شده- استخراج میشود. | ||
::::::از این رو در [[تفاسیر]] با [[روایات تفسیری]] وقتی برای آیهای مصداق معرفی میکنند [[مفسرین]] میفرمایند: "این یکی از مصادیق این [[آیه]] است نه اینکه این [[آیه]] فقط همین معنا و مصداق را داشته باشد."<ref>مگر در مواردی خاص که مصداق من حصر میشود مانند آیه تطهیر که در شأن اهل بیت نازل شده است. (احزاب / ۳۳)</ref> به عنوان نمونه در سوره [[حمد]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|اهدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ}} [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت میکند: {{عربی|"الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ [[امام علی|أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ]] {{ع}}"}} و [[علامه طباطبایی|علامه]] در شرح آن مینویسد: این [[روایات]] از قبیل تطبیق و بیان مصداق بارز برای [[آیه]] میباشد<ref>تفسیر المیزان، ج ۱، ص ۴۱.</ref>. | ::::::از این رو در [[تفاسیر]] با [[روایات تفسیری]] وقتی برای آیهای مصداق معرفی میکنند [[مفسرین]] میفرمایند: "این یکی از مصادیق این [[آیه]] است نه اینکه این [[آیه]] فقط همین معنا و مصداق را داشته باشد."<ref>مگر در مواردی خاص که مصداق من حصر میشود مانند آیه تطهیر که در شأن اهل بیت نازل شده است. (احزاب / ۳۳)</ref> به عنوان نمونه در سوره [[حمد]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|اهدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ}} [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت میکند: {{عربی|"الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ [[امام علی|أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ]] {{ع}}"}} و [[علامه طباطبایی|علامه]] در شرح آن مینویسد: این [[روایات]] از قبیل تطبیق و بیان مصداق بارز برای [[آیه]] میباشد<ref>تفسیر المیزان، ج ۱، ص ۴۱.</ref>. | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین اسکندری؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین اسکندری؛ | ||
| تصویر = 13681243.jpg | | تصویر = 13681243.jpg | ||
| پاسخدهنده = رضا اسکندری | | پاسخدهنده = رضا اسکندری | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[رضا اسکندری]]'''، در کتاب ''«[[گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم]]»'' در اینباره گفته است: | |||
:::::*«'''[[آیه]] اول''' (قصص/ ۵- ۶) {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ * وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ...}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم * و به آنان در این (سر) زمین توانایی بخشیم..». سوره قصص، آیه ۵-۶.</ref>. این [[آیه]] درباره [[بنی اسرائیل]] و در قصه [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] است. پس این [[آیه]]، از لحاظ تنزیل و از لحاظ ظهر، به داستان [[بنی اسرائیل]] در زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] مربوط است. یک اصل: در این [[آیه]] یک اصلی مطرح شده است و آن اینکه [[اراده]] ازلی [[الهی]] بر این تعلق گرفته که [[مستکبران]] ریشهکن شوند و [[مستضعفان]] و عباد [[الله]] الصالحین وارثین ارض و حاکمین در [[زمین]] باشند؛ آن هم در پهنای [[زمین]]. پس محتوا و مفهوم عام [[آیه]] به خصوص زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[بنی اسرائیل]] مربوط نیست. اما آیا آن [[اراده]] ازلی بهطور کامل تحقق یافت؟ نه. قطعا این [[اراده]] باید تحقق پیدا کند و این [[اراده]] جز با [[ظهور حضرت حجت]]{{ع}} امکانپذیر نیست. | :::::*«'''[[آیه]] اول''' (قصص/ ۵- ۶) {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ * وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ...}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم * و به آنان در این (سر) زمین توانایی بخشیم..». سوره قصص، آیه ۵-۶.</ref>. این [[آیه]] درباره [[بنی اسرائیل]] و در قصه [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] است. پس این [[آیه]]، از لحاظ تنزیل و از لحاظ ظهر، به داستان [[بنی اسرائیل]] در زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] مربوط است. یک اصل: در این [[آیه]] یک اصلی مطرح شده است و آن اینکه [[اراده]] ازلی [[الهی]] بر این تعلق گرفته که [[مستکبران]] ریشهکن شوند و [[مستضعفان]] و عباد [[الله]] الصالحین وارثین ارض و حاکمین در [[زمین]] باشند؛ آن هم در پهنای [[زمین]]. پس محتوا و مفهوم عام [[آیه]] به خصوص زمان [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[بنی اسرائیل]] مربوط نیست. اما آیا آن [[اراده]] ازلی بهطور کامل تحقق یافت؟ نه. قطعا این [[اراده]] باید تحقق پیدا کند و این [[اراده]] جز با [[ظهور حضرت حجت]]{{ع}} امکانپذیر نیست. | ||
::::::[[حضرت علی]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] میفرماید: {{متن حدیث|لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا...}}<ref>«این [[دنیا]] که امروزه از ما روگردان است روزی به ما رو خواهد آورد همانند ناقهای که به فرزندش از روی علاقه، روی میآورد.» نهج البلاغه محمد عبده، دار المعرفة، بیروت، کلمات قصار شماره ۲۰۹.</ref>؛ | ::::::[[حضرت علی]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] میفرماید: {{متن حدیث|لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا...}}<ref>«این [[دنیا]] که امروزه از ما روگردان است روزی به ما رو خواهد آورد همانند ناقهای که به فرزندش از روی علاقه، روی میآورد.» نهج البلاغه محمد عبده، دار المعرفة، بیروت، کلمات قصار شماره ۲۰۹.</ref>؛ | ||
خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین نیلیپور؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین نیلیپور؛ | ||
| تصویر = 11103489.jpg | | تصویر = 11103489.jpg | ||
| پاسخدهنده = مهدی نیلیپور | | پاسخدهنده = مهدی نیلیپور | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[مهدی نیلیپور]]'''، در کتاب ''«[[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]»'' در اینباره گفته است: | |||
:::::#«[[آیات]] شریفه [[قرآن]] در موضوع [[انتظار]]: | :::::#«[[آیات]] شریفه [[قرآن]] در موضوع [[انتظار]]: | ||
:::::##{{متن قرآن|وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ}}<ref>«و شما چشم به راه باشید من نیز با شما چشم به راه خواهم بود» سوره هود، آیه ۹۳.</ref>. | :::::##{{متن قرآن|وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ}}<ref>«و شما چشم به راه باشید من نیز با شما چشم به راه خواهم بود» سوره هود، آیه ۹۳.</ref>. | ||
خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۶. حجت الاسلام و المسلمین دوانی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۶. حجت الاسلام و المسلمین دوانی؛ | ||
| تصویر = 110013.jpg | | تصویر = 110013.jpg | ||
| پاسخدهنده = علی دوانی | | پاسخدهنده = علی دوانی | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی دوانی]]'''، در مقاله ''«[[مهدی و آیات قرآن (مقاله)|مهدی و آیات قرآن]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«بعضی از آنها در ظاهر دلالت بر مقصود دارد و راجع به [[دولت جهانی]] او، [[یاران]] [[شایسته]] وی، [[عدالت اجتماعی]] و جهانگیر او، و [[اصلاح]] [[جهان]] به دست قومی که جز [[خدا]] را نمیپرستند و تنها او را [[قادر]] مطلق میدانند، است. این دسته از [[آیات]] را در اصطلاح "تنزیل" میگویند که قطع نظر از [[روایات]] و به همانگونه که نازل شده با منظور تطیبق میکند و دلالت دارد که سرانجام سراسر [[گیتی]] بوسیله یک [[مصلح بزرگ جهانی]] پر از [[عدل و داد]] خواهد شد. دسته دیگر از [[آیات]] شاید به ظاهر و نظر اول دلالتی نداشته باشد ولی با [[تفسیر]] و تأویلی که از [[ائمه اطهار]]{{عم}} رسیده است با منظور مطابقت کامل دارد، به این معنی که دلالت این [[آیات]] بر مقصود با انضمام [[روایات]] وارده از [[معصومین]]{{ع}} کامل میگردد. [[هدف]] ما از [[نگارش]] این قسمت توجه دادن [[شیعیان]] به این [[حقیقت]] است که نه تنها صدها [[روایات]] صحیح و معتبر از طرق مختلف درباره [[ظهور امام زمان]] رسیده است بلکه با بیان رسای [[ائمه اطهار]] و [[قرآن کریم]] نیز [[آیات]] عدیده راجع باین موضوع سخن گفته است، و ثانیا روشن ساختن جهت دلالت این [[آیات]] است که برخی [[گمراهان]] از آنها برای مقاصد شوم خود سوءاستفاده کرده و اذهان [[مسلمانان]] [[سادهلوح]] و بیخبر را مشوب ساختهاند. با در نظر گرفتن این جهات میگوئیم چنانکه در [[حدیث متواتر]] و معروف {{متن حدیث|إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي}} که [[مورد اتفاق]] [[شیعه]] و [[سنی]] آمده است [[پیغمبر اکرم]] [[اهل بیت]] خود را از [[قرآن مجید]] جدا نمیداند و [[کشف]] [[اسرار]] و [[تأویل قرآن]] [[مجید]] را به عهده آنان گذارده است و به مصداق {{متن حدیث|أهل البيت أدرى بما في البيت}} آن ذوات مقدسه نیز بهتر از هر کسی دیگر آشنا به روش و شیوه و اهداف [[قرآن]] میباشند و بهتر میتوانند [[مسلمانان]] را با [[قرآن]] راهبرند و در جریان امر بگذارند. | ::::::«بعضی از آنها در ظاهر دلالت بر مقصود دارد و راجع به [[دولت جهانی]] او، [[یاران]] [[شایسته]] وی، [[عدالت اجتماعی]] و جهانگیر او، و [[اصلاح]] [[جهان]] به دست قومی که جز [[خدا]] را نمیپرستند و تنها او را [[قادر]] مطلق میدانند، است. این دسته از [[آیات]] را در اصطلاح "تنزیل" میگویند که قطع نظر از [[روایات]] و به همانگونه که نازل شده با منظور تطیبق میکند و دلالت دارد که سرانجام سراسر [[گیتی]] بوسیله یک [[مصلح بزرگ جهانی]] پر از [[عدل و داد]] خواهد شد. دسته دیگر از [[آیات]] شاید به ظاهر و نظر اول دلالتی نداشته باشد ولی با [[تفسیر]] و تأویلی که از [[ائمه اطهار]]{{عم}} رسیده است با منظور مطابقت کامل دارد، به این معنی که دلالت این [[آیات]] بر مقصود با انضمام [[روایات]] وارده از [[معصومین]]{{ع}} کامل میگردد. [[هدف]] ما از [[نگارش]] این قسمت توجه دادن [[شیعیان]] به این [[حقیقت]] است که نه تنها صدها [[روایات]] صحیح و معتبر از طرق مختلف درباره [[ظهور امام زمان]] رسیده است بلکه با بیان رسای [[ائمه اطهار]] و [[قرآن کریم]] نیز [[آیات]] عدیده راجع باین موضوع سخن گفته است، و ثانیا روشن ساختن جهت دلالت این [[آیات]] است که برخی [[گمراهان]] از آنها برای مقاصد شوم خود سوءاستفاده کرده و اذهان [[مسلمانان]] [[سادهلوح]] و بیخبر را مشوب ساختهاند. با در نظر گرفتن این جهات میگوئیم چنانکه در [[حدیث متواتر]] و معروف {{متن حدیث|إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي}} که [[مورد اتفاق]] [[شیعه]] و [[سنی]] آمده است [[پیغمبر اکرم]] [[اهل بیت]] خود را از [[قرآن مجید]] جدا نمیداند و [[کشف]] [[اسرار]] و [[تأویل قرآن]] [[مجید]] را به عهده آنان گذارده است و به مصداق {{متن حدیث|أهل البيت أدرى بما في البيت}} آن ذوات مقدسه نیز بهتر از هر کسی دیگر آشنا به روش و شیوه و اهداف [[قرآن]] میباشند و بهتر میتوانند [[مسلمانان]] را با [[قرآن]] راهبرند و در جریان امر بگذارند. | ||
::::::آیاتی که توسط [[اهل بیت]] [[عصمت]] در کتابهای معتبر [[شیعه]] راجع بحضرت [[ولی عصر]] و [[ظهور]] او [[تأویل]] و [[تفسیر]] شده است بالغ بر صد [[آیه]] است، [[علامه مجلسی]] در جلد ۱۳ [[بحارالانوار]] بیش از ۶۰ [[آیه]] در باب مخصوصی و طی سایر ابواب دیگر [[نقل]] کرده است. اینک از مجموع آن [[آیات]] آیاتی چند که [[مفاخر]] [[محدثین]] و علمای بزرک [[شیعه]] در کتب معتبر و پرارج خود با استفاده از [[روایات اهل بیت]]{{ع}} راجع به آن [[حضرت]] ذکر نمودهاند برای اطلاع خوانندگان ارجمند ذکر میشود توضیح اینکه برای رعایت اختصار فقط به ترجمه [[آیات]] و [[حدیثی]] که راجع به آن رسیده است، اکتفا میشود: | ::::::آیاتی که توسط [[اهل بیت]] [[عصمت]] در کتابهای معتبر [[شیعه]] راجع بحضرت [[ولی عصر]] و [[ظهور]] او [[تأویل]] و [[تفسیر]] شده است بالغ بر صد [[آیه]] است، [[علامه مجلسی]] در جلد ۱۳ [[بحارالانوار]] بیش از ۶۰ [[آیه]] در باب مخصوصی و طی سایر ابواب دیگر [[نقل]] کرده است. اینک از مجموع آن [[آیات]] آیاتی چند که [[مفاخر]] [[محدثین]] و علمای بزرک [[شیعه]] در کتب معتبر و پرارج خود با استفاده از [[روایات اهل بیت]]{{ع}} راجع به آن [[حضرت]] ذکر نمودهاند برای اطلاع خوانندگان ارجمند ذکر میشود توضیح اینکه برای رعایت اختصار فقط به ترجمه [[آیات]] و [[حدیثی]] که راجع به آن رسیده است، اکتفا میشود: | ||
خط ۱۵۵: | خط ۱۵۵: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۷. دکتر نصرآبادی (هیئت علمی پژوهشکده تحقیقات اسلامی)؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۷. دکتر نصرآبادی (هیئت علمی پژوهشکده تحقیقات اسلامی)؛ | ||
| تصویر = 13681204.jpg | | تصویر = 13681204.jpg | ||
| پاسخدهنده = علی باقی نصرآبادی | | پاسخدهنده = علی باقی نصرآبادی | ||
| پاسخ = آقای دکتر '''[[علی باقی نصرآبادی]]'''، در مقاله ''«[[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]»'' در اینباره گفته است: | |||
:::::#«{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«و میگویند: چرا نشانهای (دلخواه ما) از سوی پروردگارش برای او فرو فرستاده نشده است؟ بگو که غیب، تنها از آن خداوند است پس چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم» سوره یونس، آیه ۲۰.</ref>. [[شیخ صدوق]] میگوید: [[امام صادق]]{{ع}} [[غیبت]] را در این [[آیه]] [[تأویل]] به [[امام زمان]]{{ع}} کرده است <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۱۸.</ref>. | :::::#«{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«و میگویند: چرا نشانهای (دلخواه ما) از سوی پروردگارش برای او فرو فرستاده نشده است؟ بگو که غیب، تنها از آن خداوند است پس چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم» سوره یونس، آیه ۲۰.</ref>. [[شیخ صدوق]] میگوید: [[امام صادق]]{{ع}} [[غیبت]] را در این [[آیه]] [[تأویل]] به [[امام زمان]]{{ع}} کرده است <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۱۸.</ref>. | ||
:::::#{{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ}}<ref>«بدانید که خداوند زمین را پس از سترون شدن آن بارور میکند؛ به راستی که ما آیات را برایتان روشن بیان داشتیم باشد که خرد ورزید» سوره حدید، آیه ۱۷.</ref>. [[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبة]] از [[ابن عباس]] [[روایت]] میکند که در [[تفسیر]] این [[آیه]] گفت: [[خداوند]]، [[زمین]] مرده را بعد از [[بیدادگری]] اهلش، به وسیله [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} [[اصلاح]] میکند. | :::::#{{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ}}<ref>«بدانید که خداوند زمین را پس از سترون شدن آن بارور میکند؛ به راستی که ما آیات را برایتان روشن بیان داشتیم باشد که خرد ورزید» سوره حدید، آیه ۱۷.</ref>. [[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبة]] از [[ابن عباس]] [[روایت]] میکند که در [[تفسیر]] این [[آیه]] گفت: [[خداوند]]، [[زمین]] مرده را بعد از [[بیدادگری]] اهلش، به وسیله [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} [[اصلاح]] میکند. | ||
خط ۱۶۸: | خط ۱۶۸: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۸. آقای هرنجی (کارشناس ارشد فقه)؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۸. آقای هرنجی (کارشناس ارشد فقه)؛ | ||
| تصویر = 1100230.jpg | | تصویر = 1100230.jpg | ||
| پاسخدهنده = منصور هرنجی | | پاسخدهنده = منصور هرنجی | ||
| پاسخ = آقای '''[[منصور هرنجی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«[[آیات]] فراوانی در [[قرآن کریم]] اختصاص به بررسی [[حکومت واحد جهانی]] دارد که [[مفسرین]] [[دینی]] بر اساس [[احادیث]] و تفاسیری که از آنها کردهاند، در عین این که ترسیمگر [[آینده جهان]] است بلکه آنها را به [[حضرت مهدی]]{{ع}} مربوط دانستهاند که در این جا به چند مورد آن اجمالاً اشاره میکنیم: | ::::::«[[آیات]] فراوانی در [[قرآن کریم]] اختصاص به بررسی [[حکومت واحد جهانی]] دارد که [[مفسرین]] [[دینی]] بر اساس [[احادیث]] و تفاسیری که از آنها کردهاند، در عین این که ترسیمگر [[آینده جهان]] است بلکه آنها را به [[حضرت مهدی]]{{ع}} مربوط دانستهاند که در این جا به چند مورد آن اجمالاً اشاره میکنیم: | ||
:::::*'''[[آیه]] اول: [[موعود]] همه [[کتب آسمانی]]''': ما پس از [[تورات]] در کتاب [[زبور]] چنین نوشتیم که در [[آینده]] [[صالحان]] و [[پاکان]] [[وارثان زمین]] خواهند شد<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] [[نقل]] شده است: این [[بندگان]] [[شایسته]] که [[وارثان زمین]] میشوند، [[اصحاب]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند<ref>مجمع البیان، ذیل آیه.</ref>. در [[مجمع البیان]] پس از بیان این [[حدیث]]، [[حدیثی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] را [[نقل]] میکند که اگر از [[عمر]] [[دنیا]] یک روز باقی مانده بود. [[خداوند]] همان روز را آنقدر دراز کند تا مردی [[صالح]] از [[اهلبیت]] برانگیخته شود و [[جهان]] را همانگونه که از [[جور]] و [[ستم]] لبریز شده باشد از داد و [[دادگری]] تبریز سازد<ref>همان، ج ۷، ص ۶۸ – ۶۷.</ref> | :::::*'''[[آیه]] اول: [[موعود]] همه [[کتب آسمانی]]''': ما پس از [[تورات]] در کتاب [[زبور]] چنین نوشتیم که در [[آینده]] [[صالحان]] و [[پاکان]] [[وارثان زمین]] خواهند شد<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] [[نقل]] شده است: این [[بندگان]] [[شایسته]] که [[وارثان زمین]] میشوند، [[اصحاب]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند<ref>مجمع البیان، ذیل آیه.</ref>. در [[مجمع البیان]] پس از بیان این [[حدیث]]، [[حدیثی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] را [[نقل]] میکند که اگر از [[عمر]] [[دنیا]] یک روز باقی مانده بود. [[خداوند]] همان روز را آنقدر دراز کند تا مردی [[صالح]] از [[اهلبیت]] برانگیخته شود و [[جهان]] را همانگونه که از [[جور]] و [[ستم]] لبریز شده باشد از داد و [[دادگری]] تبریز سازد<ref>همان، ج ۷، ص ۶۸ – ۶۷.</ref> |