امام زمان بودن به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::این مطلب که براى بعضى کوتاه فکران مشکل شده که چگونه است همه پیر مى‌شوند و آن بزرگوار پیر نمى‌شود و چطور مرور زمان بر او اثرى نمى‌گذارد، که {{عربی|"الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ... "}} حل مى‌شود. زیرا وقتى [[شمس]] و قمر به آن‌جا مى‌رسد خاموش مى‌شود. [[مقام]] آن [[حضرت]] مقامى است که به مجرّد رسیدن [[شمس]] و قمرى که {{عربی|"يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ"}} به آن [[مقام]] این دو خاموش مى‌شوند. او [[شمس]] و قمر را کهنه مى‌کند، اما [[شمس]] و قمر او را پیر و فرسوده نمى‌سازد.  

::::::این [[امامت]] در مرحله فعلیت، بالنّسبة به زمان، نه تنها اهل زمان، از مختصّات [[حضرت حجت]] {{ع}} است و جز او براى احدى در عالم چنین مقامى نیست، لذا آن [[حضرت]] ملقّب است به "[[صاحب الزمان]]"، پس وجود او مسیطر بر زمان است<ref>برگرفته از گفتارى که در پایان کتاب «پیام امام زمان» نوشته سید جمال الدین حجازى، از حضرت آیت اللّه وحید خراسانى آمده است. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۸.</ref>.

{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}