بیعت در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۴۷
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[ + | پاسخدهنده = )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
::::::صاحبنظران معاصر نیز به طرفینی بودن بیعت اشاره کرده و برای هر کدام [[حقوق]] و تکالیفی در نظر گرفتهاند. | ::::::صاحبنظران معاصر نیز به طرفینی بودن بیعت اشاره کرده و برای هر کدام [[حقوق]] و تکالیفی در نظر گرفتهاند. | ||
::::::عمید زنجانی در تبیین بیعت [[سیاسی]]، آن را [[تعهد]] اشخاص به منظور اطاعت از [[خلیفه]] و [[حاکم]] دانسته و میگوید: گویی بین [[امت]] و [[امام]] قراردادی مبنی بر قبول [[اطاعت امام]] از طرف امت و [[قیام به قسط]] و [[عدالت]] از طرف امام منعقد میگردد و هر کدام از طرفین در برابر دیگری حقوق و تکالیفی را میپذیرند<ref>عباسعلی، عمید زنجانی، فقه سیاسی (تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۳)، ج۲، ص۲۰۷؛ عبدالرحمن، ابن خلدون، مقدمه، تحقیق علی عبدالواحد وافی، ص۲۶۱.</ref>»<ref>[[حمید رضا مطهری|مطهری، حمید رضا]]، [[بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی (مقاله)|مقاله «بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]]، ص ۲۲.</ref> | ::::::عمید زنجانی در تبیین بیعت [[سیاسی]]، آن را [[تعهد]] اشخاص به منظور اطاعت از [[خلیفه]] و [[حاکم]] دانسته و میگوید: گویی بین [[امت]] و [[امام]] قراردادی مبنی بر قبول [[اطاعت امام]] از طرف امت و [[قیام به قسط]] و [[عدالت]] از طرف امام منعقد میگردد و هر کدام از طرفین در برابر دیگری حقوق و تکالیفی را میپذیرند<ref>عباسعلی، عمید زنجانی، فقه سیاسی (تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۳)، ج۲، ص۲۰۷؛ عبدالرحمن، ابن خلدون، مقدمه، تحقیق علی عبدالواحد وافی، ص۲۶۱.</ref>»<ref>[[حمید رضا مطهری|مطهری، حمید رضا]]، [[بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی (مقاله)|مقاله «بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]]، ص ۲۲.</ref> | ||
}} | |||
==[[:رده:آثار فقه سیاسی|منبعشناسی جامع فقه سیاسی]]== | ==[[:رده:آثار فقه سیاسی|منبعشناسی جامع فقه سیاسی]]== |