مبانی حق نظارت مردم بر دولتمردان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::فراتر از [[انحراف]] و خلاف‌هایی که در حوزه [[حاکمیت]] می‌بایست مشمول [[نظارت]] فراگیر [[مردم]] شود، [[امام خمینی]] [[فخر]] فروشی و تباه کردن [[منافع ملی]] و [[حقوق مردم]] را از موجبات [[انتقاد]] و استیضاح [[حاکم]] و [[زمامدار]] دانسته، بلکه پاسخ حاکم نسبت به این انتقادات را هم خواستار شده است: [[حکومت]] و [[زمام‌داری]] در دست فرد یا افراد، وسیله فخر و بزرگی بر دیگران نیست که از این [[مقام]] بخواهد به نفع خود [[حقوق]] ملتی را پایمال کند. هر فردی از افراد [[ملت]] [[حق]] دارد که مستقیماً در برابر سایرین، زمامدار [[مسلمین]] را استیضاح کند و به او انتقاد کند و او باید جواب قانع کننده بدهد<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۴۰۹.</ref>.

::::::نظارت بر [[کارگزاران]]، به حاکم و کارگزاران [[درجه]] یک اختصاص نداشته و به همه عاملان حکومت و [[دولت]] تعمیم یافته و تمامی حوزه‌ها را در برمی‌گیرد و این امر از بازداشتن فعلی تا اطلاع دادن به [[مقامات]] صاحب [[نفوذ]] و نهادهای اجرایی جهت منع از خلاف‌ها تعمیم خواهد یافت: [[امر به معروف و نهی از منکر]] بر همه ملت [[واجب]] است. اگر یک خلاف یکی کرد باید نهیش بکنید، باید باز دارید او را از این کار. اگر یک [[آدمی]] در یک پادگانی یک عملی کرد که بر خلاف [[وظیفه]] بود، باید اطلاع بدهید تا این که این را جلویش را بگیرند<ref>صحیفه امام، ج۱۳، ص۱۸۲.</ref>»<ref>[[سید سجاد ایزدهی|ایزدهی، سید سجاد]]، [[فقه سیاسی امام خمینی (کتاب)|فقه سیاسی امام خمینی]]، ص ۱۴۸.</ref>

== پرسش‌های وابسته ==