آیا در وقت ظهور بداء اتفاق می‌افتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::در این [[حدیث شریف]] از راحتی و [[گشایش]] [[شیعه]] سخن رفته است که [[قبل از ظهور]] [[امام دوازدهم]] {{ع}} هم می‌توانسته به صورت محدود و جزئی تحقق پیدا کند. رهایی [[شیعیان]] از سختی‌ها و فشارهای وارد بر ایشان، جز به [[فرج]] [[اهل بیت]] {{عم}} محقق نمی‌شود و [[فرج]] [[اهل بیت]] {{عم}} به طور کامل و فراگیر فقط با [[ظهور]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} فرا می‌رسد. اما به صورت محدودتر بیش از آن هم توسط [[خدای متعال]] دو بار تقدیر شد، ولی هر دو بار به خاطر خطاهای خود [[مردم]] مشمول [[بداء]] قرار گرفت و به تأخیر افتاد. بار اول چون [[مردم]] بر کشتن [[سید الشهداء]] {{ع}} اجتماع کردند و گروهی هم که شرکت نداشتند، بدان [[راضی]] شدند، به تأخیر افتاد و بار دوم به [[دلیل]] بر ملا کردن این [[راز]]. پس دو بار که در وقت [[فرج]] [[بداء]] صورت گرفت، تغییر در تقدیر الهی واقع شد، ولی پس از این دو بار، دیگر وقتی برای [[فرج]] از جانب [[خداوند]] نزد [[ائمه]] {{عم}} قرار داده نشده است. چنان که صریحاً در این [[حدیث]] فرموده‌اند: {{متن حدیث|"لَمْ يَجْعَلْ لَهُ بَعْدَ ذَلِكَ عِنْدَنَا وَقْتاً"}}. از این عبارت فهمیده می‌شود که [[خداوند]] پس از آن که دو بار [[آسایش]] و راحتی را برای [[اهل بیت]] {{عم}} و [[شیعیان]] ایشان مقدر ساخت و اعمال زشت [[مردم]] باعث شد تا [[خداوند]] [[فرج]] ایشان را به تأخیر بیندازد، دیگر برای آن زمانی را معین نکرد یا این که اصطلاحاً تقدیری در مورد وقت آن انجام نداد. بنابراین چون تقدیری نسبت به آن صورت نگرفته، خود [[امام]] {{ع}} هم که [[امام مبین]]<ref>سوره یس آیه ۱۲، {{متن قرآن|وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ}} «و هر چیزی را در نوشته‌ای روشن  بر شمرده‌ایم». مراجعه شود به تفاسیر روایی ذیل آیه شریفه.</ref> و [[کتاب مبین]]<ref>سوره دخان آیه ۱ و ۲: {{متن قرآن|حْمَ * وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ}} «حم * سوگند به این کتاب روشن». مراجعه شود به تفاسیر روایی ذیل آیه شریفه.</ref> می‌باشد، نسبت به آن عالِم نیست»<ref>[[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]، ص ۱۶۵-۱۶۸.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین عالی؛

::::::متأسفانه عوامل لغزش و [[غفلت]] از او بسیار شده و [[گناهان]] و [[ظلم‌ها]] و تعلقات [[دنیا]] حجاب‌های غلیظی بر یاد و نام و ارتباط با او انداخته است که گویی هر چه جلوتر می‌رویم این حجاب‌ها سنگین‌تر می‌شود<ref>[[مسعود عالی|عالی، مسعود]]، [[مسأله مهدویت ۱ (کتاب)|مسأله مهدویت ۱]]، ص۱۸۱، ۱۸۲.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. آقای السادة (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

::::: [[نهی]] از [[تعیین وقت]] شامل [[علایم حتمی]] [[ظهور]] نمی‌شود؛ چرا که خود [[معصومین]]‌ {{عم}} در این موارد به فاصله زمانی میان حدوث آن نشانه حتمی و [[ظهور]] [[حضرت]] اشاره کرده‌اند که مثلا از ابتدای [[شورش]] [[سفیانی]] تا [[قیام]] [[حضرت]] بیش از نه ماه طول نخواهد کشید یا مثلا پانزده روز پس از [[قتل نفس زکیه|شهادت نفس زکیه]] [[حضرت]] در [[مکه]] [[ظهور]] می‌کنند. و لکن دیگر [[نشانه‌ها]] حداکثر به این اشاره می‌کنند که [[ظهور]] آن وجود [[مقدس]] نزدیک شده است و نه بیش از این. چنانکه دیدیم برخی از [[نشانه‌های ظهور]] قرنهاست که اتفاق افتاده‌اند و گذشته‌اند و همچنان [[ظهور]] رخ نداده است. که البته به جهت ایجاد [[امید]] در [[دل]] [[شیعیان]] مبنی بر نزدیک شدن [[ظهور]] [[معصوم]] {{ع}} از آن‌ به عنوان نشانه [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت صاحب‌]]{{ع}} یاد کرده‌اند»<ref>[[سید مجتبی السادة|الساده، مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۲۲۸-۲۳۶.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛