بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۵۱
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:1100794.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی علی‌زاده]]]] | [[پرونده:1100794.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی علی‌زاده]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه انتظار]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه انتظار]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«[[قرآن کریم]]، "[[ایمان به غیب]]" را اولین شاخص "[[تقوا]]" بر می‌شمارد. بر اساس [[هستی‌شناسی]] [[توحیدی]]، عالم از دو بخش "نشئه [[شهود]]" و "نشئه [[غیب]]" یعنی [[عالم مشهود]] و محسوس و عالم نامشهود و غیر محسوس تشکیل یافته است. موحدِ متقی کسی است که عالم نامحسوسِ "[[غیب]]" را به همه گستردگی و عناصر و اجزاءش [[باور]] داشته باشد. در این زمینه، [[علامه طباطبایی]] چنین می‌فرمایند: {{عربی|الغیب خلاف الشهاده ویطلق علی ما لا یقع علیه الحس وهو الله سبحانه وآیاته الکبری الغائبه عن حواسنا...}}<ref>المیزان، محمد حسین طباطبایی، ج ۱، ص ۴۹.</ref>. "[[غیب]]، ضد [[شهادت]] (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که [[خداوند سبحان]] و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود". | |||
از آنجا که [[حضرت]] [[امام مهدی|حجت بن الحسن المهدی]] {{ع}}، [[منجی موعود]] و [[منتظَر]]، از بزرگترین آیاتِ<ref>در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.</ref> پنهان [[الهی]] است - که [[خداوند سبحان]] در [[قرآن مجید]]، [[ظهور]] او را [[وعده]] حتمی خود معرفی فرموده است<ref>مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت</ref> - بر پایه [[آیات]] پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که [[ایمان]] به حضرتش از مقومات [[تقوا]] و عامل [[رستگاری]] شمرده می‌شود. | از آنجا که [[حضرت]] [[امام مهدی|حجت بن الحسن المهدی]] {{ع}}، [[منجی موعود]] و [[منتظَر]]، از بزرگترین آیاتِ<ref>در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.</ref> پنهان [[الهی]] است - که [[خداوند سبحان]] در [[قرآن مجید]]، [[ظهور]] او را [[وعده]] حتمی خود معرفی فرموده است<ref>مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت</ref> - بر پایه [[آیات]] پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که [[ایمان]] به حضرتش از مقومات [[تقوا]] و عامل [[رستگاری]] شمرده می‌شود. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
| پاسخ‌دهنده = | | پاسخ‌دهنده = | ||
| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند: | | پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند: | ||
«روشن است که [[شناخت]] [[ضرورت]] و بایستگی این موضوع، سبب تقویت انگیزه و [[نشاط]] در پی‌گیری این بحث و به کارگیری تمام امکانات مادی و [[معنوی]] در جهت [[ترویج]] این [[عقیده]] و [[راهبرد]] اساسی [[زندگی]] خواهد شد. ما مدعی هستیم که بر اساس متون [[دینی]]، [[امامت]] و [[مهدویت]]، [[هویت]] اصلی و اساسی [[مسلمین]] است و به همین [[دلیل]] در رأس توصیه‌های [[پیامبر خاتم|پیامبر عظیم الشأن اسلام]]{{صل}} بوده است. [[امامت]]، اصلی است که در راستای [[اصول دین|اصول مهم دین]]؛ یعنی: [[توحید]] و [[نبوت]]، طرح شده و مکمّل و متمّم آن اصول است»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائریپور|حائریپور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۱۸.</ref>. | |||
}} | }} | ||