مقصود از آخرالزمان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[دوره پایانی دنیا]] و زمان شکل‌‏گیری [[ظهور]] و [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}}‏ "[[آخر الزمان]]" ترکیبی اضافی و به معنای بخش پایانی زندگی [[دنیا]] است. توجه به "[[آخر الزمان]]" در [[فرهنگ]] بیشتر دین‏ها و آیین‌‏های بزرگ - به ویژه در [[ادیان]] ابراهیمی- به چشم می‌‏خورد. این توجه در [[فرهنگ]] اسلامی از اهمیت ویژه‏‌ای برخوردار است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۵.</ref>

::::::[[دوره پایانی دنیا]] و زمان شکل‌‏گیری [[ظهور]] و [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}}‏ "[[آخر الزمان]]" ترکیبی اضافی و به معنای بخش پایانی زندگی [[دنیا]] است. توجه به "[[آخر الزمان]]" در [[فرهنگ]] بیشتر دین‏ها و آیین‌‏های بزرگ - به ویژه در [[ادیان]] ابراهیمی- به چشم می‌‏خورد. این توجه در [[فرهنگ]] اسلامی از اهمیت ویژه‏‌ای برخوردار است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>.

#ولادت و [[برانگیخته شدن]] [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در [[جایگاه]] واپسین فرستاده الهی<ref> {{عربی|" إِنَّهُ‏ يَأْتِي‏ فِي‏ آخِرِ الزَّمَانِ‏ نَبِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۱۹۹، ح ۱۲؛ همچنین ر. ک: محمد بن احمد قرطبی، تفسیر قرطبی، ج ۴، ص ۳۰۶؛ محمد بن جریر طبری، تفسیر طبری، ج ۱، ص ۵۵۷</ref>؛  

#[[ظهور]] و [[قیام]] [[موعود]] [[نجات‌‏بخش]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>.

#آخرین مرحله زندگی در دنیاست. با سپری شدن این دوران، زندگی در [[دنیا]] به پایان رسیده، مرحله‌‏ای دیگر در [[نظام آفرینش]] آغاز می‏‌شود.

#این دوران، خود به دو بخش با ویژگی‌‏های خاص تقسیم می‎‏شود:

##دورانی سراسر [[انحطاط]] [[اخلاقی]]، [[ستم]] و [[بیداد]]؛

##دورانی سرشار از [[معنویت]] در پرتو [[حکومت]] شایستگان<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>.

::::::[[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "[[دنیا]] به انجام نمی‌‏رسد؛ مگر این که [[امت]] مرا مردی [[رهبری]] کند که از [[اهل بیت]] من است و به او [[امام مهدی|مهدی]] گفته می‌‏شود"<ref> {{عربی|" لَا تَذْهَبُ‏ الدُّنْيَا حَتَّى‏ يَلِيَ‏ أُمَّتِي‏ رَجُلٌ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ يُقَالُ‏ لَهُ‏ الْمَهْدِيُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۸۲، ح ۱۴۱</ref> نیز ر. ک: سنن [[ترمذی]]، ج ۴، ص ۵۰۵؛ مسند [[احمد]]، ج ۱، ص ۳۷۷؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج ۱۵، ح ۱۹۴۸۴</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

::::#دوره [[غیبت]] و سال‌های [[پیش از ظهور]] که [[آخر الزمان]] طبق این معنا، پایان دوره [[ظلم‌ها]] و فساد‌ها و حکومت‌های غیر الهی است و با [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، همه مظاهر [[شرک]] و [[ظلم]] و [[فساد]] از بین می‌رود.

::::#[[دوران ظهور]] و زمان تشکیل [[دولت]] [[عدل الهی]] که این [[حاکمیت]]، تا آخر [[عمر]] [[دنیا]] برقرار می‌ماند و دیگر از بین نمی‌رود. در روایتی [[پیامبر]]{{صل}} به دختر بزرگوارش فرمود: "وقتی [[دنیا]] [[هرج و مرج]] شود و فتنه‌ها آشکار گردد و راه‌ها بسته شود و عده‌ای، عده دیگر را [[فریب]] دهند، [[خداوند]] کسی را که دژهای [[گمراهی]] را [[فتح]] می‌کند، برمی‌انگیزد و او، در [[آخر الزمان]]، [[دین]] را برپا می‌کند.<ref>{{عربی|" إِذَا صَارَتِ‏ الدُّنْيَا هَرْجاً وَ مَرْجاً وَ تَظَاهَرَتِ‏ الْفِتَنُ‏ وَ تَقَطَّعَتِ‏ السُّبُلُ‏ وَ أَغَارَ بَعْضُهُمْ‏ عَلَى‏ بَعْض‏ ... فَيَبْعَثُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ ذَلِكَ‏ مَهْدِيَّنَا التَّاسِعَ‏ مِنْ‏ صُلْبِ‏ الْحُسَيْن‏ ... يَفْتَحُ حُصُونَ الضَّلَالَةِ ... َ يَقُومُ بِالدِّينِ فِي آخِرِ الزَّمَان‏‏ "}}؛ بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۰۸.</ref>.

:::::::::::با توجه به این [[روایات]] می‌توان گفت روایاتی هم که نشانه‌های مختلفی برای [[آخر الزمان]] بیان کرده است، به دوران [[غیبت]] و ما قبل [[ظهور]] اشاره دارد؛ مانند روایتی که می‌فرماید: "در [[آخر الزمان]]، [[مردم]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]] را ترک می‌کنند و اهل ریا می‌شوند و [[نماز]] و [[روزه]] شان ظاهری است."<ref>کافی، ج ۵، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ح۱، ص ۵۵.</ref> یا "[[آخر الزمان]]، زمان بدی است. زنان، بی‌حجاب و بزک کرده ظاهر می‌شوند"<ref>من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۹۰، ح۴۳۷۴. بعضی از ویژگی‌های این دوره چنین است: - وضع [[حکومت]]‌ها: افراد، فاسد و ظالم و [[حکومت]]‌ها، ضعیف، [[استبدادی]]، زود گذر و متزلزل هستند. - وضع [[دین]]: از [[اسلام]] و [[قرآن]]، فقط اسمی‌ می‌ماند و مساجد، زیبا؛ امّا بدون جمعیّت است و مردم از [[دین]] خارج می‌شوند. - وضع اخلاق: عواطف انسانی ضعیف می‌شود و ترحم به یک دیگر وجود ندارد. انواع فسادهای اخلاقی، علنی و بدون نهی و جلوگیری در جامعه انجام می‌شود. - وضع امنیت: ترس و اضطراب، فراگیر و راه‌ها نا امن است. جنایت‌های هولناک صورت می‌گیرد و مردم، آرزوی مرگ می‌کنند. مرگ‌های ناگهانی، زلزله، جنگ، فتنه، بیماری و مرگ زیاد می‌شود. - وضع اقتصاد: باران و محصولات کشاورزی کم می‌گردد و رودها و چشمه‌ها خشک می‌شوند. گرانی، فقر، گرسنگی و عدم رونق تجارت و بازار، غوغا می‌کند. (برای آگاهی بیشتر: ر، ک: نجم الدین طبسی، نشانه هایی از دولت موعود.)</ref>

:::::::::::چون در [[روایات]]، دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} "[[آخر الزمان]]" نامید شده است، می‌توان گفت ما در [[آخر الزمان]] هستیم؛ به ویژه این که بعضی از [[علائم]] یاد شده، در زمان ما وجود دارد؛ اما اگر کسی منظور از [[آخر الزمان]] را فقط چند سال [[پیش از ظهور]] [[حضرت]] در نظر بگیرد، چون [[وقت ظهور]] مشخص نیست، نمی‌توان گفت در [[آخر الزمان]] هستیم یا نه.<ref>البته چون امر ظهور، به عملکرد و خواست مردم نیز بستگی دارد _ بدین معنا که هر زمان آنان آماده ظهور بودند، ظهور تحقق می‌یابد _ هر زمان می‌تواند آخر الزمان باشد و زمان ظهور فرا برسد.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۱۶۱-۱۶۴.</ref>.