مراد از مکتب سیاسی فاشیسم چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::این کشورها عبارت بودند از: ایتالیای موسولینی، [[آلمان]] هیتلری (نازی)، اسپانیای ژنرال فرانکو و پرتغالِ سالازار<ref>رژیم‌های سیاسی، ترجمه صدر الحفاظی، ص۱۷۳.</ref>.

::::::هر چند رژیم‌های مختلف فاشیست با هم تفاوت داشته‌اند؛ مثلاً نازیسم که شاخه‌ای از فاشیسم است، با فاشیسم ایتالیای موسولینی تفاوت‌هایی دارد. از جمله نازیسم که هیتلر بنیان‌گذار آن است بر [[سوسیالیسم]] [[استوار]] است، اما فاشیسم موسولینی، [[مکتب]] و نظامی سنت‌گرا بود و [[اقتصاد]] [[هدایت‌شده]] را [[ترویج]] می‌کرد. فاشیسم موسولینی بر سندیکالیسم تکیه داشت، اما فاشیسم هیتلری بر سوسیالیسم.

::::::در هر صورت هر دو در اصول اولیه، مانند: [[مشروعیت]] [[تجاوز]]، [[اعمال]] [[خشونت]] و [[خونریزی]]، [[نفی]] [[صلح]]، تمرکز [[قدرت]] و کنترل اقتصاد، یکی هستند. فاشیسم یک واژه لاتینی است و از کلمه “فاشیسمو” گرفته شده است. “فاشیسمو” نیز علامتی از تبر بود که بر گرد دستۀ آن میله‌هایی در امتداد دسته می‌بستند و در پیشاپیش [[حکّام]] و [[سلاطین]] به عنوان سمبل قدرت، حمل می‌شد.

::::::این علامت، بعدها سمبل مکتب سیاسی و [[نهضت]] فاشیسم در ایتالیا گردید. این نهضت را شخصی به نام موسولینی [[رهبری]] می‌کرد. مکتب سیاسی فاشیزم – چنان‌که گفته شد- شاخه‌های انشعابی دارد که عمده آنها فالانژیسم و نازیسم می‌باشند.

::::::فالانژیسم در اسپانیا و در میان [[مسیحیان]] لبنان [[حزب]] و طرفدار دارد.

::::::نازیسم نیز خلاصه جمله “ناسیونال سوسیالیسم”، یعنی [[ملی‌گرایی]] [[سوسیالیستی]] است و اولین بنیان‌گذار آن در آلمان، آدلف هیتلر بود که در طول [[حکومت]] خود بی‌رحمی و [[شقاوت]] را به اوج خود رسانید، به طوری که گفته‌شده [[انسان‌ها]] را زنده زنده در کوره‌های آدم‌سوزی می‌سوزانید.

::::::هرچند که نازیسم در آلمان [[سقوط]] کرد، ولی [[فلسفه سیاسی]] آن با تغییرات جزیی در نقاط دیگر عالم به ویژه [[جهان عرب]]، [[نفوذ]] و موجودیت خود را [[حفظ]] کرد؛ چون [[احزاب]] بعثی دارای [[فلسفه سیاسی]] و [[ایدئولوژی]] ناسیونال سوسیالیستی” هستند؛ یعنی طرفدار فلسفه سیاسی نازیسم بر اساس [[وحدت]] قومیت [[عربی]] می‌باشند. لذا به نوعی، نژادپرستند و [[معتقد]] به [[پاک‌سازی]] نژاد [[عرب]] از دیگر نژادها می‌باشند، دلیل ایدئولوژیک [[رژیم]] بعثی [[عراق]] در اخراج‌ها و تبعیدهای دسته‌جمعی عراقیان غیرعرب؛ مانند: [[ایرانی]]، افغانی، پاکستانی و... همین مسأله است.

::::::چنان که “موریس دوورژه” نیز می‌نویسد: “فاشیسم از لحاظ سازمان [[سیاسی]]، عین [[کمونیسم]] می‌ماند و در تقسیم‌بندی [[علمی]] و کلی رژیم‌ها، فاشیسم را رژیمی منشعب از رژیم نوع روسی (شوروی) طبقه‌بندی می‌کنند؛ زیرا این دو [[مکتب سیاسی]] هر چند که در مبانی [[اقتصادی]] با هم تفاوت دارند و از نظر [[اجتماعی]] و [[تاریخی]]، با یکدیگر ضدیت داشته‌اند، ولی از لحاظ اصول کلی، سازمان سیاسی آنها بسیار شبیه هم هستند. مثلاً هر دو به تمرکز [[قدرت]] و [[حزب]] واحد معتقد بوده و بالاخره “توتالیتر” هستند”<ref>ر.ک: رژیم‌های سیاسی، ص۱۷۳-۱۷۹.</ref>.

::::::موسولینی در تشریح مبانی فاشیسم می‌گوید: “فاشیسم، به امکان و سودمندی [[صلح]] [[پایدار]]، [[اعتقاد]] ندارد. فاشیسم، [[توده]] [[مردم]] را [[پست‌ترین]] می‌داند و لذا با [[مارکسیسم]] که تسکین [[آلام]] و دردهای این طبقه را [[آرزو]] می‌کند، ضدّیت دارد. فاشیسم، با ایدئولوژی دمکراتیک و [[لیبرالیسم]] سیاسی، سر [[ستیز]] دارد؛ اما نظراتی را که در لیبرالیسم و سوسیال دموکراتیک [[ارزش]] حیاتی دارند، حفظ می‌کند.

::::::فاشیسم، به اصالت قهرمانان و [[دولت]] معتقد است و می‌خواهد [[جهان]] را به “قرن دولت” منتقل سازد. از نظر فاشیسم،[[ رشد]] و توسعه [[امپراتوری]]، علامت زنده‌بودن و خلاف آن، علامت [[انحطاط]] امپراتوری است”<ref>ر.ک: داریوش آشوری، فرهنگ سیاسی، ص۱۲۶ و نیز مکتب‌های سیاسی، ص۱۲۵-۱۳۵.</ref>.

::::::بنابراین، می‌توان اصول مکتب سیاسی فاشیسم را باتوجه به شاخه‌های انشعابی آن، مانند: نازیسم و... به صورت ذیل بیان کرد:

::::::باید توجه داشت که [[صهیونیسم]] ([[نژادپرستی]] از نوع [[یهودی]] آن) نیز از لحاظ تقسیم‌بندی [[علمی]] جزء [[مکتب سیاسی]] فاشیسم و نیز رژیم‌های فاشیستی است؛ زیرا دارای همان اصولی است که برای فاشیسم بیان گردید.

::::::به خاطر فراوان‌بودن کتاب‌ها به [[زبان فارسی]] در مورد صهیونیسم از شرح بیشتر آن صرف‌نظر گردید<ref>درباره صهیونیسیم مخصوصاً سلسله مقالات مجله پیام انقلاب، نشریه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، جالب است.</ref>»<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۹۱.</ref>