ویژگیهای مردان در آخرالزمان چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۵
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[پرونده:151955.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[کامل سلیمان]]]] | [[پرونده:151955.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[کامل سلیمان]]]] | ||
::::::آقای '''[[کامل سلیمان]]'''، در کتاب ''«[[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[کامل سلیمان]]'''، در کتاب ''«[[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«'''[[پیامبر اکرم]] {{صل}} میفرماید:'''"هنگامی که در میان بیست نفر، کمتر یا بیشتر از مردان باشی و در چهرههای آنها دقت کنی، و حتی یک نفر هم در میان آنها پیدا نکنی که برای [[خدا]] از او بترسند، بدان که امر [[فرج]] نزدیک شده است"<ref>{{عربی|" إِذَا كُنْتَ فِي عِشْرِينَ رَجُلًا أَوْ أَقَلَّ أَوْ أَكْثَرَ، فتصفحت وُجُوهِهِمْ فَلَمْ ترفيهم رَجُلًا يَهَابُ فِي اللَّهِ، فَاعْلَمْ أَنَّ الْأَمْرَ قَدْ قُرْبٍ "}}</ref> در میان ۲۰ نفر، ۲۰۰ نفر و ۲۰۰۰ نفر، یک نفر پیدا کنید که برای [[خدا]] از او بترسند، یعنی او کسی باشد که [[امر به معروف و نهی از منکر]] کند، نفوذ کلمه داشته باشد، [[مردم]] [[حریم]] او را نگه بدارند و برای [[خدا]] از او بترسند و در حضور او [[مرتکب گناه]] نشوند!. با کمال تأسف چنین فردی در میان صدها و هزارها نفر در عصر ما یافت نمیشود، کجا رسد که در میان ۲۰ نفر پیدا شود. امروز همه ترسها از توپ و تفنگ است و احیانا از پول و [[مقام]]. و این بسیار تأسفانگیز است. زیرا مردان، [[مسئول]] اهل و عیال خود هستند و [[مسئولیت]] اولاد و نوادههای خود را به عهده دارند. هنگامی که آنها در برابر [[انحراف]] [[جوانان]] بیتفاوت باشند، از اشتباهات [[فرزندان]] چشم بپوشند و در تأمین خواستههای نفسانی همسرانشان کوشا باشند، خود در گستاخی [[جوانان]] سهیم هستند و با بیتفاوتی خود فرزندانشان را به این روز سیاه انداختهاند. هر [[فساد]] و [[تباهی]] در [[جامعه]] باشد، [[رجال]] [[جامعه]] از آن [[مسئول]] هستند، زیرا تنها آنهایند که [[وظیفه]] پرورش [[جامعه]] را بر عهده دارند و هرگونه [[فساد]] پیدا شود از ضعف تربیتی آنها ناشی میباشد. ناگفته پیداست که [[رسول]] گرامی اسلامی {{صل}} هرچه بگوید، از منطق [[وحی]] سخن میگوید، و حتی یک کلمه از خود سخن نمیگوید، چنانکه [[فرزندان]] [[معصوم]] او نیز هرچه بگویند از جد بزرگوارشان [[نقل]] میکنند. و اینک به دیگر اوصاف مردان این زمان از زبان [[پیامبر گرامی]] اسلامی {{صل}}:"بعد از عصر من هیچ فتنهای برای مردان پیش نمیآید که زیانبارتر از فتنهای باشد که از [[ناحیه]] زنان میرسد"<ref>{{عربی|" مَا تَرَكَ بَعْدِي فِتْنَةً أَضَرَّ عَلَى الرِّجَالِ مِنَ النِّسَاءِ "}}؛ نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۳۳.</ref>. | |||
'''[[امیر مؤمنان]] {{ع}} میفرماید:''' "مرد از همسرش [[انحرافات]] جنسی را میبیند و اعتراض نمیکند، از آنچه از طریق خودفروشی به دست آورده میگیرد و میخورد، اگر [[انحراف]] سراسر وجودش را فراگیرد اعتراض نمیکند، به آنچه انجام میشود و در حقش گفته میشود گوش نمیدهد ..."<ref>{{عربی|" وَ يَرَى الرَّجُلُ مِنْ زَوْجَتِهِ الْقَبِيحُ فَلَا ينهاها وَ لَا يَرُدَّهَا عَنْهُ وَ يَأْخُذُ مَا تَأْتِي بِهِ مِنْ كَدِّ فَرْجِهَا وَ مَنْ مُفْسِدُ خِدْرِهَا حَتَّى لَوْ نَكَحَتْ طُولًا وَ عَرْضاً لَمْ تهمّه وَ لَا يَسْمَعُ مَا قِيلَ فِيهَا مِنَ الْكَلَامِ الرَّدِيءَ ، فَذَاكَ هُوَ الدَّيُّوثُ "}}؛ الزام الناصب، ص ۱۹۵؛ بشارة الاسلام، ص ۷۷.</ref>. "[[زن]] با [[زن]] میآمیزد و همانند عروس که برای داماد آرایش کند برای یکدیگر آرایش میکنند"<ref>{{عربی|" تَتَزَوَّجَ الِامْرَأَةِ بالامرأة وَ تُزَفُّ كَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى زَوْجِهَا "}}؛ الزام الناصب، ص ۱۹۵؛ بشارة الاسلام، ص ۷۷.</ref>. "هنگامی که این اوصاف تحقق پذیرد، فتنههایی برای آنها روی میآورد که تاب [[مقاومت]] ندارند"<ref>{{عربی|"فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ أَقْبَلَتْ عَلَيْهِمْ فِتَنُ لا قِبَلَ لَهُمْ بِها"}}؛ بشارة الاسلام، ص ۷۸.</ref>. و اینک نزدیک نیم قرن است که این فتنهها بر ما روی آورده، دیگر [[خواب]] آرامی نداریم، توپهای [[دشمن]] صهیونیستی ما ([[شیعیان]] جنوب لبنان) را از [[خواب]] بیدار میکند و هستی ما را بر باد میدهد. "هنگامی که [[زن]] از راه [[نامشروع]] پول به دست آورد و مرد از درآمد او بخورد!، وضع نامطلوب او را بداند و با او زندگی کند!، [[زن]] و کنیز و دخترش را به کرایه بدهد و به لذایذ پست [[دنیا]] [[راضی]] شود!"<ref>{{عربی|" إذا رأیت الرجل یأكل من كسب امرأته من الفجور، یعلم ذلك و یقیم علیه!. بل یكری امرأته و خادمته و جاریته، و یرضی بالدنی من طعامه و شرابه و ملذاته"}}؛ الزام الناصب، ص ۱۸۳؛ منتخب الاثر، ص ۴۳۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۷؛ بشارة الاسلام، ص ۱۳۲.</ref>. شرمآور اینکه نمونههای آن در عصر ما یافت شده، آنهم نه در میان خانوادههای [[فقیر]] که برای تأمین زندگی باشد، بلکه حتی در میان طبقه حاکمه در برخی از کشورها، که مافوق قانون هستند و قانون به کلبههای آنها راه ندارد! | '''[[امیر مؤمنان]] {{ع}} میفرماید:''' "مرد از همسرش [[انحرافات]] جنسی را میبیند و اعتراض نمیکند، از آنچه از طریق خودفروشی به دست آورده میگیرد و میخورد، اگر [[انحراف]] سراسر وجودش را فراگیرد اعتراض نمیکند، به آنچه انجام میشود و در حقش گفته میشود گوش نمیدهد ..."<ref>{{عربی|" وَ يَرَى الرَّجُلُ مِنْ زَوْجَتِهِ الْقَبِيحُ فَلَا ينهاها وَ لَا يَرُدَّهَا عَنْهُ وَ يَأْخُذُ مَا تَأْتِي بِهِ مِنْ كَدِّ فَرْجِهَا وَ مَنْ مُفْسِدُ خِدْرِهَا حَتَّى لَوْ نَكَحَتْ طُولًا وَ عَرْضاً لَمْ تهمّه وَ لَا يَسْمَعُ مَا قِيلَ فِيهَا مِنَ الْكَلَامِ الرَّدِيءَ ، فَذَاكَ هُوَ الدَّيُّوثُ "}}؛ الزام الناصب، ص ۱۹۵؛ بشارة الاسلام، ص ۷۷.</ref>. "[[زن]] با [[زن]] میآمیزد و همانند عروس که برای داماد آرایش کند برای یکدیگر آرایش میکنند"<ref>{{عربی|" تَتَزَوَّجَ الِامْرَأَةِ بالامرأة وَ تُزَفُّ كَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى زَوْجِهَا "}}؛ الزام الناصب، ص ۱۹۵؛ بشارة الاسلام، ص ۷۷.</ref>. "هنگامی که این اوصاف تحقق پذیرد، فتنههایی برای آنها روی میآورد که تاب [[مقاومت]] ندارند"<ref>{{عربی|"فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ أَقْبَلَتْ عَلَيْهِمْ فِتَنُ لا قِبَلَ لَهُمْ بِها"}}؛ بشارة الاسلام، ص ۷۸.</ref>. و اینک نزدیک نیم قرن است که این فتنهها بر ما روی آورده، دیگر [[خواب]] آرامی نداریم، توپهای [[دشمن]] صهیونیستی ما ([[شیعیان]] جنوب لبنان) را از [[خواب]] بیدار میکند و هستی ما را بر باد میدهد. "هنگامی که [[زن]] از راه [[نامشروع]] پول به دست آورد و مرد از درآمد او بخورد!، وضع نامطلوب او را بداند و با او زندگی کند!، [[زن]] و کنیز و دخترش را به کرایه بدهد و به لذایذ پست [[دنیا]] [[راضی]] شود!"<ref>{{عربی|" إذا رأیت الرجل یأكل من كسب امرأته من الفجور، یعلم ذلك و یقیم علیه!. بل یكری امرأته و خادمته و جاریته، و یرضی بالدنی من طعامه و شرابه و ملذاته"}}؛ الزام الناصب، ص ۱۸۳؛ منتخب الاثر، ص ۴۳۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۷؛ بشارة الاسلام، ص ۱۳۲.</ref>. شرمآور اینکه نمونههای آن در عصر ما یافت شده، آنهم نه در میان خانوادههای [[فقیر]] که برای تأمین زندگی باشد، بلکه حتی در میان طبقه حاکمه در برخی از کشورها، که مافوق قانون هستند و قانون به کلبههای آنها راه ندارد! |