امام مهدی چه زمانی ظهور می‌کند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ')
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*))
خط ۶۲: خط ۶۲:
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«یکی از موضوعات مهم در مباحث [[مهدویت]]، "وقت [[ظهور]]" است؛ به گونه‌ای که حتی سال‌ها پیش از ولادت [[حضرت مهدی]] {{ع}}، درباره آن، از [[معصومان]] {{ع}} پرسش می‌شد. آنان نیز مسائل مربوط به آن [[حضرت]] به‌ویژه زمان [[ظهور]] آن [[حضرت]] را از رازهای الهی دانسته و وقت گذاران را [[تکذیب]] می‌کردند. با گذری کوتاه در سخنان [[ائمه اطهار]]{{ع}} درباره وقت [[ظهور]]، به مطالب ذیل بر خواهیم خورد:
*«یکی از موضوعات مهم در مباحث [[مهدویت]]، "وقت [[ظهور]]" است؛ به گونه‌ای که حتی سال‌ها پیش از ولادت [[حضرت مهدی]] {{ع}}، درباره آن، از [[معصومان]] {{ع}} پرسش می‌شد. آنان نیز مسائل مربوط به آن [[حضرت]] به‌ویژه زمان [[ظهور]] آن [[حضرت]] را از رازهای الهی دانسته و وقت گذاران را [[تکذیب]] می‌کردند. با گذری کوتاه در سخنان [[ائمه اطهار]]{{ع}} درباره وقت [[ظهور]]، به مطالب ذیل بر خواهیم خورد:
::::#'''آشکار کردن زمان [[ظهور]]، فقط از آن [[خداوند عزوجل]] است:''' در [[روایت]] مشهوری آمده است: وقتی [[دعبل]] شاعر بلند آوازه [[شیعی]] در محضر [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن قصیده‌ای، سخن از [[ظهور]] و [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر زبان جاری ساخت، آن [[حضرت]] در حالی که سرشک از دیدگانش جاری بود، رو به [[دعبل]] کرد و فرمود:‌ای [[خزاعی]]! همانا [[روح القدس]] بر زبانت، این دو بیت را جاری ساخت. آیا می‌دانی این [[امام]] کیست و چه زمانی [[قیام]] می‌کند؟ آن گاه خود آن [[حضرت]] به معرفی [[امام مهدی]]{{ع}} پرداخت. سپس درباره زمان ظهورش چنین فرمود: اما اینکه "چه زمانی [[ظهور]] خواهد کرد"، این خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش و ایشان از پدرانش از [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]ی {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که وقتی از آن [[حضرت]] سؤال شد:‌ ای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}! چه زمانی [[قائم]] از ذریه شما [[ظهور]] می‌کند؟ آن [[حضرت]] فرمود: {{عربی|" مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ الَّتِي‏  {{متن قرآن|لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً}}<ref>اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>؛ جز او هیچ کس آن را به موقع خود آشکار نمی‌گرداند. این حادثه بر آسمان‌ها و [[زمین]] گران است، جز ناگهان به شما نمی‌رسد"<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج ۲، ص ۲۶۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۲.</ref>. پنهان بودن زمان [[ظهور]]، همانند زمان [[قیامت]] و [[رستاخیز]] است که یک نوع [[آزادی]] عمل برای همگان پیدا می‌شود. از سوی دیگر چون زمان آن به طور دقیق معلوم نیست و در هر زمان محتمل است، نتیجه‌اش حالت آماده باش دائم است. درباره [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز اگر [[تاریخ]] تعیین می‌شد و زمان [[ظهور]] دور بود، همه در [[غفلت]] و [[غرور]] و بی‌خبری فرو می‌رفتند و اگر زمانش نزدیک بود، ممکن بود [[آزادی]] عمل را از دست بدهند و اعمالشان جنبه اضطراری پیدا کند. همان گونه که آشکار کردن زمان [[رستاخیز بزرگ]]، فقط در [[اختیار]] [[خداوند]] است، اعلان زمان [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در دست [[خداوند]] است. [[خداوند]] در ادامه [[آیه]] یاد شده، [[آگاهی]] به [[قیامت]] را در [[علم]] [[خداوند]] دانسته است: {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ}}<ref>باز از تو می‌پرسند، گویا تو از زمان وقوع آن آگاهی، بگو: علم آن، تنها نزد خداست؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۸.</ref>؛ بر این اساس این که عده‌ای به خود جرئت می‌دهند و به راحتی هنگام [[ظهور]] را تعیین می‌کنند، جای بسی تأمل است! وقتی چنین پرسشی از [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز مطرح شد، ضمن توقیعی اینسان پاسخ فرمود: "اما [[ظهور]] [[فرج]] همانا در [[اختیار]] [[خداوند متعال]] است و وقت گذاران [[دروغ]] گفتند"<ref> {{عربی|" وَ أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَى اللَّهِ وَ كَذَبَ الْوَقَّاتُون‏"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۲۹۱.</ref>؛ آن [[حضرت]] در آخرین [[توقیع]] به [[سفیر چهارم]] خود، [[ظهور]] را فقط در [[اراده]] و [[اختیار]] [[خداوند]] دانسته، می‌فرماید: "ظهوری نخواهد بود؛ مگر آن گاه که [[خداوند]] اجازه فرماید"<ref>{{عربی|"وَ لَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۵۱۶، ح۴۴؛ قطب الدین راوندی، الخرایج والجرایح، ج ۳، ص ۱۱۲۸؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۳۹۵.</ref>؛ پس زمان آغاز [[ظهور]]، یکی از [[اسرار]] الهی است و [[اندیشه]] و [[فکر]] [[بشر]] از رسیدن به آن، سخت کوتاه و ناتوان است.
::::#'''آشکار کردن زمان [[ظهور]]، فقط از آن [[خداوند عزوجل]] است:''' در [[روایت]] مشهوری آمده است: وقتی [[دعبل]] شاعر بلند آوازه [[شیعی]] در محضر [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن قصیده‌ای، سخن از [[ظهور]] و [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر زبان جاری ساخت، آن [[حضرت]] در حالی که سرشک از دیدگانش جاری بود، رو به [[دعبل]] کرد و فرمود:‌ای [[خزاعی]]! همانا [[روح القدس]] بر زبانت، این دو بیت را جاری ساخت. آیا می‌دانی این [[امام]] کیست و چه زمانی [[قیام]] می‌کند؟ آن گاه خود آن [[حضرت]] به معرفی [[امام مهدی]]{{ع}} پرداخت. سپس درباره زمان ظهورش چنین فرمود: اما اینکه "چه زمانی [[ظهور]] خواهد کرد"، این خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش و ایشان از پدرانش از [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]ی {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که وقتی از آن [[حضرت]] سؤال شد:‌ ای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}! چه زمانی [[قائم]] از ذریه شما [[ظهور]] می‌کند؟ آن [[حضرت]] فرمود: {{عربی|" مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ الَّتِي‏  {{متن قرآن|لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً}}<ref>اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>؛ جز او هیچ کس آن را به موقع خود آشکار نمی‌گرداند. این حادثه بر آسمان‌ها و [[زمین]] گران است، جز ناگهان به شما نمی‌رسد"<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج ۲، ص ۲۶۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۲.</ref>. پنهان بودن زمان [[ظهور]]، همانند زمان [[قیامت]] و [[رستاخیز]] است که یک نوع [[آزادی]] عمل برای همگان پیدا می‌شود. از سوی دیگر چون زمان آن به طور دقیق معلوم نیست و در هر زمان محتمل است، نتیجه‌اش حالت آماده باش دائم است. درباره [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز اگر [[تاریخ]] تعیین می‌شد و زمان [[ظهور]] دور بود، همه در [[غفلت]] و [[غرور]] و بی‌خبری فرو می‌رفتند و اگر زمانش نزدیک بود، ممکن بود [[آزادی]] عمل را از دست بدهند و اعمالشان جنبه اضطراری پیدا کند. همان گونه که آشکار کردن زمان [[رستاخیز بزرگ]]، فقط در [[اختیار]] [[خداوند]] است، اعلان زمان [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در دست [[خداوند]] است. [[خداوند]] در ادامه [[آیه]] یاد شده، [[آگاهی]] به [[قیامت]] را در [[علم]] [[خداوند]] دانسته است: {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ}}<ref>باز از تو می‌پرسند، گویا تو از زمان وقوع آن آگاهی، بگو: علم آن، تنها نزد خداست؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۸.</ref>؛ بر این اساس این که عده‌ای به خود جرئت می‌دهند و به راحتی هنگام [[ظهور]] را تعیین می‌کنند، جای بسی تأمل است! وقتی چنین پرسشی از [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز مطرح شد، ضمن توقیعی اینسان پاسخ فرمود: "اما [[ظهور]] [[فرج]] همانا در [[اختیار]] [[خداوند متعال]] است و وقت گذاران [[دروغ]] گفتند"<ref> {{عربی|" وَ أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَى اللَّهِ وَ كَذَبَ الْوَقَّاتُون‏"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۲۹۱.</ref>؛ آن [[حضرت]] در آخرین [[توقیع]] به [[سفیر چهارم]] خود، [[ظهور]] را فقط در [[اراده]] و [[اختیار]] [[خداوند]] دانسته، می‌فرماید: "ظهوری نخواهد بود؛ مگر آن گاه که [[خداوند]] اجازه فرماید"<ref>{{عربی|"وَ لَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۵۱۶، ح۴۴؛ قطب الدین راوندی، الخرایج والجرایح، ج ۳، ص ۱۱۲۸؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۳۹۵.</ref>؛ پس زمان آغاز [[ظهور]]، یکی از [[اسرار]] الهی است و [[اندیشه]] و [[فکر]] [[بشر]] از رسیدن به آن، سخت کوتاه و ناتوان است.
::::#[[روایات]] فراوانی [[ظهور]] را ناگهانی دانسته<ref>بر خلاف پندار کسانی که [[ظهور]] را با غیبت مقایسه کرده، گفته‌اند: چون [[غیبت صغرا]] مقدمه [[غیبت کبرا]] بود، پس دورانی به عنوان [[ظهور اصغر]] در پیش داریم.</ref> و احادیثی [[اصلاح]] امر [[فرج]] را یک شَبِه ذکر کرده است. [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "[[امام مهدی|مهدی]] از ما [[اهل بیت]]{{عم}} است که [[خداوند]] امر [[فرج]] او را در یک شب [[اصلاح]] می‌فرماید"<ref>{{عربی|"اَلْمَهْدِی مِنا اَهْلَ الْبَیْتِ یُصْلِحُ الله لَهُ اَمْرَهُ فِی لَیْلَهٍ"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص۱۶۳؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۵۲.</ref>؛ [[امام باقر]]{{ع}} نیز پس از بیان [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، فرمود: "او همانند شهابی شعله ور در [[تاریکی]] شب، آشکار خواهد شد"<ref>{{عربی|" ثُمَّ يَبْدُو كَالشِّهَابِ الْوَقَّادِ فِي ظُلْمَةِ اللَّيْل‏"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۱۵۹؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۴.</ref>.
::::#[[روایات]] فراوانی [[ظهور]] را ناگهانی دانسته<ref>بر خلاف پندار کسانی که [[ظهور]] را با غیبت مقایسه کرده، گفته‌اند: چون [[غیبت صغرا]] مقدمه [[غیبت کبرا]] بود، پس دورانی به عنوان [[ظهور اصغر]] در پیش داریم.</ref> و احادیثی [[اصلاح]] امر [[فرج]] را یک شَبِه ذکر کرده است. [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "[[امام مهدی|مهدی]] از ما [[اهل بیت]]{{عم}} است که [[خداوند]] امر [[فرج]] او را در یک شب [[اصلاح]] می‌فرماید"<ref>{{عربی|"اَلْمَهْدِی مِنا اَهْلَ الْبَیْتِ یُصْلِحُ الله لَهُ اَمْرَهُ فِی لَیْلَهٍ"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص۱۶۳؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۵۲.</ref>؛ [[امام باقر]]{{ع}} نیز پس از بیان [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، فرمود: "او همانند شهابی شعله ور در [[تاریکی]] شب، آشکار خواهد شد"<ref>{{عربی|" ثُمَّ يَبْدُو كَالشِّهَابِ الْوَقَّادِ فِي ظُلْمَةِ اللَّيْل‏"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۱۵۹؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۴.</ref>.
خط ۷۱: خط ۷۱:
::::#روایاتی که [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را در [[سال فرد]] ذکر کرده است: [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "[[قائم]] [[ظهور]] نمی‌کند مگر در [[سال فرد]]"<ref> کتاب الغیبة، ص ۴۵۳؛ روضة الواعظین، ص ۲۶۳؛ اعلام الوری، ص ۴۵۹.</ref>
::::#روایاتی که [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را در [[سال فرد]] ذکر کرده است: [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "[[قائم]] [[ظهور]] نمی‌کند مگر در [[سال فرد]]"<ref> کتاب الغیبة، ص ۴۵۳؛ روضة الواعظین، ص ۲۶۳؛ اعلام الوری، ص ۴۵۹.</ref>
::::#'''برخی [[روایات]] نیز روز [[ظهور]] را شنبه ذکر کرده است:''' [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]] روز شنبه- که [[روز عاشورا]] است- خروج می‌کند"<ref> تهذیب الاحکام، ج ۴، ص ۳۳۳؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۳.</ref>
::::#'''برخی [[روایات]] نیز روز [[ظهور]] را شنبه ذکر کرده است:''' [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]] روز شنبه- که [[روز عاشورا]] است- خروج می‌کند"<ref> تهذیب الاحکام، ج ۴، ص ۳۳۳؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۳.</ref>
:::::*اگرچه قرائنی چند بر [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[روز جمعه]] وجود دارد؛ ولی این [[روایت]] و امثال آن را می‌توان به این صورت توجیه کرد که نخستین روز [[ظهور]] [[جمعه]] است و از آنجایی که [[قیام]] آن [[حضرت]] پس از [[ظهور]] است، [[قیام]] آن [[حضرت]] در روز شنبه اتفاق خواهد افتاد»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۵۷ - ۱۵۸.</ref>.
*اگرچه قرائنی چند بر [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[روز جمعه]] وجود دارد؛ ولی این [[روایت]] و امثال آن را می‌توان به این صورت توجیه کرد که نخستین روز [[ظهور]] [[جمعه]] است و از آنجایی که [[قیام]] آن [[حضرت]] پس از [[ظهور]] است، [[قیام]] آن [[حضرت]] در روز شنبه اتفاق خواهد افتاد»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۵۷ - ۱۵۸.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۷۸: خط ۷۸:
| پاسخ‌دهنده = قنبر علی صمدی
| پاسخ‌دهنده = قنبر علی صمدی
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«در برخی از [[روایات]]، به صورت کلی (نامعین) از [[زمان ظهور امام مهدی|زمان ظهور امام عصر]]{{ع}} خبر داده شده و از سال و ماه و روزی که [[ظهور]] در آن واقع خواهد شد، نام برده شده است. [[ابوبصیر]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است: "[[قیام]] [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} در [[سال فرد]] خواهد بود، نه، یک، سه، پنج"<ref>{{عربی|" يَقُومَ الْقَائِمِ فِي وَتْرٍ مِنَ السِّنِينَ : تِسْعُ وَ ثَلَاثٍ وَ خَمْسُ وَ إِحْدَى "}}الغیبة، نعمانی، ص۲۶۲.</ref>؛ هم چنین [[ابوبصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است: "[[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نخواهد کرد مگر در سال‌های فرد، یک یا سه یا پنج یا هفت یا نه"<ref>{{عربی|" لَا يَخْرُجُ الْقَائِمُ إِلَّا فِي وَتْرٍ مِنَ السِّنِينَ سَنَةَ إِحْدَى أَوْ ثَلَاثٍ أَوْ خَمْسٍ أَوْ سَبْعٍ أَوْ تِسْعٍ"}}؛ الارشاد، ج۲، ص۳۷۹؛ روضة الواعظین، ص۲۶۳؛ اعلام الوری، ج۲، ص۲۸۶؛ کشف الغمه، ج۳، ص۲۶۱.</ref>؛ در روایتی دیگر، [[ابو بصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: "در [[شب بیست و سوم]] از ماه [[رمضان]]، منادی نام [[حضرت قائم]]{{ع}} را فریاد برمی‌آورد و [[حضرت]] در [[روز عاشورا]]، همان روزی که [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} به قتل رسید، [[قیام]] می‌کند. گو این که من آنجا هستم در روز شنبه از دهم [[محرم]]، در حالی که [[حضرت قائم]] میان [[رکن و مقام]] [[ایستاده]] و [[جبرئیل]] در مقابل او قرار دارد و [[مردم]] را برای [[بیعت]] با او فرا می‌خواند. پس [[شیعیان]] او به سوی او روی می‌آورند و از اطراف [[جهان]] به سوی او شتابان حرکت می‌کنند تا با او بپیوندند و [[بیعت]] کنند"<ref>{{عربی|" يُنَادَى بِاسْمِ الْقَائِمِ{{ع}} فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ وَ يَقُومُ فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ{{ع}} لَكَأَنِّي بِهِ فِي يَوْمِ السَّبْتِ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ قَائِماً بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ جَبْرَئِيلُ{{ع}} عَنْ يَدِهِ الْيُمْنَى يُنَادِي الْبَيْعَةَ لِلَّهِ فَتَصِيرُ إِلَيْهِ شِيعَتُهُ مِنْ أَطْرَافِ الْأَرْضِ تُطْوَى لَهُمْ طَيّاً حَتَّى يُبَايِعُوهُ "}}؛الارشاد، ج۲ ص۳۷۹؛ اعلام الوری، ج۲، ص۲۸۶.</ref> در روایتی که [[ابن ابی عمیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده، [[حضرت]] [[روز جمعه]] را روز [[ظهور]] ذکر نموده است: "[[قائم]] ما [[اهل بیت]]{{عم}} در [[روز جمعه]] [[ظهور]] می‌کند و [[رستاخیز]] نیز در [[روز جمعه]] به پا خواهد شد و هیچ کاری در [[روز جمعه]] بهتر از [[درود فرستادن]] بر [[محمد]] و آل او {{ع}} نیست". [[اباجارود]] می‌گوید: از [[امام باقر]]{{ع}} سؤال کردم: "[[قائم]] شما چه زمانی [[قیام]] می‌فرماید؟" [[حضرت]] فرمود: ای اباجارود! شما آن زمان را نخواهید دید. عرض کردم: اهل زمانش را چطور؟ فرمود: اهل زمانش را هم نمی‌بینید. [[قائم]] ما بعد از مأیوس شدن و [[ناامید]] گشتن [[شیعیان]] [[قیام]] می‌کند و [[مردم]] را سه بار [[دعوت]] می‌کند و به کمک می‌طلبد، ولی هیچ کس پاسخ او را نمی‌دهد، تا آن که روز چهارم به پرده [[کعبه]] می‌چسبد و می‌گوید: خدایا! یاری‌ام کن. دعایش رد نمی‌شود و [[خداوند]] به ملائکه‌ای که [[رسول الله]] {{صل}} را در روز [[بدر]] [[یاری]] کردند [[دستور]] می‌دهد که [[مهدی]] {{ع}} را [[یاری]] کنند و آنها که تا آن زمان هنوز آماده‌باش بوده‌اند و زین اسب‌ها و اسلحه‌های خود را [[زمین]] نگذاشته‌اند با [[حضرت]] [[بیعت]] می‌کنند. سپس [[سیصد و سیزده]] مرد با [[حضرت]] [[بیعت]] می‌نمایند"<ref>{{عربی|"عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}}، قَالَ: سَأَلْتُهُ، مَتَى يَقُومُ قَائِمُكُمْ؟ قَالَ: يَا أَبَا الْجَارُودِ، لَا تُدْرِكُونَ. فَقُلْتُ: أَهْلَ زَمَانِهِ. فَقَالَ: وَ لَنْ تُدْرِكَ أَهْلَ زَمَانِهِ، يَقُومُ قَائِمُنَا بِالْحَقِّ بَعْدَ إِيَاسٍ مِنَ الشِّيعَةِ، يَدْعُو النَّاسَ ثَلَاثاً فَلَا يُجِيبُهُ أَحَدٌ، فَإِذَا كَانَ الْيَوْمُ الرَّابِعُ تَعَلَّقَ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ، فَقَالَ: يَا رَبِّ، انْصُرْنِي، وَ دَعْوَتُهُ لَا تَسْقُطُ، فَيَقُولُ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَى) لِلْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ نَصَرُوا رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} يَوْمَ بَدْرٍ، وَ لَمْ يَحُطُّوا سُرُوجَهُمْ، وَ لَمْ يَضَعُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَيُبَايِعُونَهُ، ثُمَّ يُبَايِعُهُ مِنَ النَّاسِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا"}}؛ دلائل الإمامة، ص۴۵۵؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۰۶.</ref>؛  
*«در برخی از [[روایات]]، به صورت کلی (نامعین) از [[زمان ظهور امام مهدی|زمان ظهور امام عصر]]{{ع}} خبر داده شده و از سال و ماه و روزی که [[ظهور]] در آن واقع خواهد شد، نام برده شده است. [[ابوبصیر]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است: "[[قیام]] [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} در [[سال فرد]] خواهد بود، نه، یک، سه، پنج"<ref>{{عربی|" يَقُومَ الْقَائِمِ فِي وَتْرٍ مِنَ السِّنِينَ : تِسْعُ وَ ثَلَاثٍ وَ خَمْسُ وَ إِحْدَى "}}الغیبة، نعمانی، ص۲۶۲.</ref>؛ هم چنین [[ابوبصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است: "[[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نخواهد کرد مگر در سال‌های فرد، یک یا سه یا پنج یا هفت یا نه"<ref>{{عربی|" لَا يَخْرُجُ الْقَائِمُ إِلَّا فِي وَتْرٍ مِنَ السِّنِينَ سَنَةَ إِحْدَى أَوْ ثَلَاثٍ أَوْ خَمْسٍ أَوْ سَبْعٍ أَوْ تِسْعٍ"}}؛ الارشاد، ج۲، ص۳۷۹؛ روضة الواعظین، ص۲۶۳؛ اعلام الوری، ج۲، ص۲۸۶؛ کشف الغمه، ج۳، ص۲۶۱.</ref>؛ در روایتی دیگر، [[ابو بصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: "در [[شب بیست و سوم]] از ماه [[رمضان]]، منادی نام [[حضرت قائم]]{{ع}} را فریاد برمی‌آورد و [[حضرت]] در [[روز عاشورا]]، همان روزی که [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} به قتل رسید، [[قیام]] می‌کند. گو این که من آنجا هستم در روز شنبه از دهم [[محرم]]، در حالی که [[حضرت قائم]] میان [[رکن و مقام]] [[ایستاده]] و [[جبرئیل]] در مقابل او قرار دارد و [[مردم]] را برای [[بیعت]] با او فرا می‌خواند. پس [[شیعیان]] او به سوی او روی می‌آورند و از اطراف [[جهان]] به سوی او شتابان حرکت می‌کنند تا با او بپیوندند و [[بیعت]] کنند"<ref>{{عربی|" يُنَادَى بِاسْمِ الْقَائِمِ{{ع}} فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ وَ يَقُومُ فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ{{ع}} لَكَأَنِّي بِهِ فِي يَوْمِ السَّبْتِ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ قَائِماً بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ جَبْرَئِيلُ{{ع}} عَنْ يَدِهِ الْيُمْنَى يُنَادِي الْبَيْعَةَ لِلَّهِ فَتَصِيرُ إِلَيْهِ شِيعَتُهُ مِنْ أَطْرَافِ الْأَرْضِ تُطْوَى لَهُمْ طَيّاً حَتَّى يُبَايِعُوهُ "}}؛الارشاد، ج۲ ص۳۷۹؛ اعلام الوری، ج۲، ص۲۸۶.</ref> در روایتی که [[ابن ابی عمیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده، [[حضرت]] [[روز جمعه]] را روز [[ظهور]] ذکر نموده است: "[[قائم]] ما [[اهل بیت]]{{عم}} در [[روز جمعه]] [[ظهور]] می‌کند و [[رستاخیز]] نیز در [[روز جمعه]] به پا خواهد شد و هیچ کاری در [[روز جمعه]] بهتر از [[درود فرستادن]] بر [[محمد]] و آل او {{ع}} نیست". [[اباجارود]] می‌گوید: از [[امام باقر]]{{ع}} سؤال کردم: "[[قائم]] شما چه زمانی [[قیام]] می‌فرماید؟" [[حضرت]] فرمود: ای اباجارود! شما آن زمان را نخواهید دید. عرض کردم: اهل زمانش را چطور؟ فرمود: اهل زمانش را هم نمی‌بینید. [[قائم]] ما بعد از مأیوس شدن و [[ناامید]] گشتن [[شیعیان]] [[قیام]] می‌کند و [[مردم]] را سه بار [[دعوت]] می‌کند و به کمک می‌طلبد، ولی هیچ کس پاسخ او را نمی‌دهد، تا آن که روز چهارم به پرده [[کعبه]] می‌چسبد و می‌گوید: خدایا! یاری‌ام کن. دعایش رد نمی‌شود و [[خداوند]] به ملائکه‌ای که [[رسول الله]] {{صل}} را در روز [[بدر]] [[یاری]] کردند [[دستور]] می‌دهد که [[مهدی]] {{ع}} را [[یاری]] کنند و آنها که تا آن زمان هنوز آماده‌باش بوده‌اند و زین اسب‌ها و اسلحه‌های خود را [[زمین]] نگذاشته‌اند با [[حضرت]] [[بیعت]] می‌کنند. سپس [[سیصد و سیزده]] مرد با [[حضرت]] [[بیعت]] می‌نمایند"<ref>{{عربی|"عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}}، قَالَ: سَأَلْتُهُ، مَتَى يَقُومُ قَائِمُكُمْ؟ قَالَ: يَا أَبَا الْجَارُودِ، لَا تُدْرِكُونَ. فَقُلْتُ: أَهْلَ زَمَانِهِ. فَقَالَ: وَ لَنْ تُدْرِكَ أَهْلَ زَمَانِهِ، يَقُومُ قَائِمُنَا بِالْحَقِّ بَعْدَ إِيَاسٍ مِنَ الشِّيعَةِ، يَدْعُو النَّاسَ ثَلَاثاً فَلَا يُجِيبُهُ أَحَدٌ، فَإِذَا كَانَ الْيَوْمُ الرَّابِعُ تَعَلَّقَ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ، فَقَالَ: يَا رَبِّ، انْصُرْنِي، وَ دَعْوَتُهُ لَا تَسْقُطُ، فَيَقُولُ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَى) لِلْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ نَصَرُوا رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} يَوْمَ بَدْرٍ، وَ لَمْ يَحُطُّوا سُرُوجَهُمْ، وَ لَمْ يَضَعُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَيُبَايِعُونَهُ، ثُمَّ يُبَايِعُهُ مِنَ النَّاسِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا"}}؛ دلائل الإمامة، ص۴۵۵؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۰۶.</ref>؛  
::::::بر اساس برخی از [[زیارات]]، [[فرج]] و [[ظهور]] آن [[حضرت]] در [[روز جمعه]] بیشتر از روزهای دیگر محتمل دانسته شده؛ چنان که در [[زیارت]] مختص آن [[حضرت]] در [[روز جمعه]] تصریح شده است: "ای آقای من! [[درود]] [[خداوند]] بر تو و بر آل بیت تو باد. امروز [[جمعه]] است و این، روز توست که در آن، ظهورت و [[فرج]] [[مؤمنین]] به دستانت [[انتظار]] می‌رود"<ref>{{عربی|" يَا مَوْلَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ هَذَا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ وَ الْفَرَجُ فِيهِ لِلْمُؤْمِنِينَ عَلَى يَدِكَ "}}؛ الارشاد، ج۲، ص۳۷۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۲۴۸.</ref>  
::::::بر اساس برخی از [[زیارات]]، [[فرج]] و [[ظهور]] آن [[حضرت]] در [[روز جمعه]] بیشتر از روزهای دیگر محتمل دانسته شده؛ چنان که در [[زیارت]] مختص آن [[حضرت]] در [[روز جمعه]] تصریح شده است: "ای آقای من! [[درود]] [[خداوند]] بر تو و بر آل بیت تو باد. امروز [[جمعه]] است و این، روز توست که در آن، ظهورت و [[فرج]] [[مؤمنین]] به دستانت [[انتظار]] می‌رود"<ref>{{عربی|" يَا مَوْلَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ هَذَا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ وَ الْفَرَجُ فِيهِ لِلْمُؤْمِنِينَ عَلَى يَدِكَ "}}؛ الارشاد، ج۲، ص۳۷۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۲۴۸.</ref>  
::::::بنابراین، روایاتی که به صورت نامشخص از ماه و روز خاصی نام برده‌اند، هرگز بر [[تعیین زمان]] [[ظهور]] دلالت ندارد؛ زیرا [[تعیین زمان]] با تعیین هر سه عنصر سال و ماه و روز ممکن خواهد بود و چون سال معین نشده است، ماه و روز نیز نامعین خواهد بود.  
::::::بنابراین، روایاتی که به صورت نامشخص از ماه و روز خاصی نام برده‌اند، هرگز بر [[تعیین زمان]] [[ظهور]] دلالت ندارد؛ زیرا [[تعیین زمان]] با تعیین هر سه عنصر سال و ماه و روز ممکن خواهد بود و چون سال معین نشده است، ماه و روز نیز نامعین خواهد بود.  
خط ۱۱۷: خط ۱۱۷:
| پاسخ‌دهنده = سید محمد بنی‌هاشمی
| پاسخ‌دهنده = سید محمد بنی‌هاشمی
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید محمد بنی‌هاشمی]]'''، در کتاب ''«[[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید محمد بنی‌هاشمی]]'''، در کتاب ''«[[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«اصل [[ظهور امام زمان]] {{ع}} امری است قطعی و وعده‌ای است الهی که قطعاً و یقیناً انجام می‌پذیرد و هیچ گونه تغییری در آن واقع نخواهد شد. اما وقت این امر مبارک بنابر واقعیت متعددی که از [[امامان معصوم]] {{عم}} به ما رسیده، ممکن است مقدم یا مؤخر گردد، جلو بیفتد یا این که به تأخیر بینجامد. یعنی وقت قطعی ولایتغیر برای آن وجود ندارد. چه بسا تا کنون وقتی یا اوقاتی برای آن معین شده باشد، ولی قبل از رسیدن آن وقت یا اوقات، به تأخیر افتاده باشد<ref>[[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]، ص ۱۶۲.</ref>.  
*«اصل [[ظهور امام زمان]] {{ع}} امری است قطعی و وعده‌ای است الهی که قطعاً و یقیناً انجام می‌پذیرد و هیچ گونه تغییری در آن واقع نخواهد شد. اما وقت این امر مبارک بنابر واقعیت متعددی که از [[امامان معصوم]] {{عم}} به ما رسیده، ممکن است مقدم یا مؤخر گردد، جلو بیفتد یا این که به تأخیر بینجامد. یعنی وقت قطعی ولایتغیر برای آن وجود ندارد. چه بسا تا کنون وقتی یا اوقاتی برای آن معین شده باشد، ولی قبل از رسیدن آن وقت یا اوقات، به تأخیر افتاده باشد<ref>[[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]، ص ۱۶۲.</ref>.  
:::::*[[ائمه]] {{عم}} در مورد [[وقت ظهور امام زمان]] {{ع}} هیچ گاه زمانی تعیین نکرده و نمی‌کنند. [[شاهد]] این مدعا [[حدیث]] [[ابوبصیر]] است که می‌گوید از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[حضرت قائم]] {{ع}} پرسیدم. [[حضرت]] در پاسخ فرمودند: {{عربی|"کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ إِنَّا أَهْلُ بَیْتٍ لَا نُوَقِّت"}}<ref>اصول کافی، کتاب الحجة، باب کراهیة التوقیت، ح ۳.</ref>.[[تعیین کنندگان وقت]] (برای [[ظهور قائم]] {{ع}}) [[دروغ]] می‌گویند. ما خانواده‌ای هستیم که (برای آن) وقتی تعیین نمی‌کنیم. پس [[ائمه]] {{عم}} طبق فرمایش خودشان هیچ گاه وقتی برای [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} تعیین نکرده و نمی‌کنند و دلیلش هم این است که اصلاً وقتی برای آن از طرف [[خداوند]] تعیین و تقدیر نشده است. (این احتمالی است که ما آن را ارجح دانستیم).  
*[[ائمه]] {{عم}} در مورد [[وقت ظهور امام زمان]] {{ع}} هیچ گاه زمانی تعیین نکرده و نمی‌کنند. [[شاهد]] این مدعا [[حدیث]] [[ابوبصیر]] است که می‌گوید از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[حضرت قائم]] {{ع}} پرسیدم. [[حضرت]] در پاسخ فرمودند: {{عربی|"کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ إِنَّا أَهْلُ بَیْتٍ لَا نُوَقِّت"}}<ref>اصول کافی، کتاب الحجة، باب کراهیة التوقیت، ح ۳.</ref>.[[تعیین کنندگان وقت]] (برای [[ظهور قائم]] {{ع}}) [[دروغ]] می‌گویند. ما خانواده‌ای هستیم که (برای آن) وقتی تعیین نمی‌کنیم. پس [[ائمه]] {{عم}} طبق فرمایش خودشان هیچ گاه وقتی برای [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} تعیین نکرده و نمی‌کنند و دلیلش هم این است که اصلاً وقتی برای آن از طرف [[خداوند]] تعیین و تقدیر نشده است. (این احتمالی است که ما آن را ارجح دانستیم).  
::::::احتمال مرجوحی که در این جا وجود دارد این است که منظور از "وقت" در این [[احادیث]]، وقت قطعی و غیر قابل [[بداء]] باشد. در این صورت اگر هم پیشگویی‌هایی از [[ائمه]] {{عم}} در مورد زمان [[ظهور امام عصر]] {{ع}} یا خصوصیات و نشانه‌های آن [[نقل]] شده باشد، همگی قابل [[بداء]] هستند و هیچ یک را نمی‌توان قطعی دانست.  
::::::احتمال مرجوحی که در این جا وجود دارد این است که منظور از "وقت" در این [[احادیث]]، وقت قطعی و غیر قابل [[بداء]] باشد. در این صورت اگر هم پیشگویی‌هایی از [[ائمه]] {{عم}} در مورد زمان [[ظهور امام عصر]] {{ع}} یا خصوصیات و نشانه‌های آن [[نقل]] شده باشد، همگی قابل [[بداء]] هستند و هیچ یک را نمی‌توان قطعی دانست.  
::::::این مطلب البته مطلب صحیحی است که در ادامه به طرح آن می‌پردازیم، ولی در مورد اصل آن چه فعلاً در صدد اثباتش هستیم، هیچ تفاوتی نمی‌کند که بگوییم وقتی برای [[ظهور]] معین نشده یا این که معین شده ولی قابل [[بداء]] و تغییر است. آن چه مسلم است این است که وقت قطعی و غیر قابل تغییر در مورد [[ظهور]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} معین نشده است.  
::::::این مطلب البته مطلب صحیحی است که در ادامه به طرح آن می‌پردازیم، ولی در مورد اصل آن چه فعلاً در صدد اثباتش هستیم، هیچ تفاوتی نمی‌کند که بگوییم وقتی برای [[ظهور]] معین نشده یا این که معین شده ولی قابل [[بداء]] و تغییر است. آن چه مسلم است این است که وقت قطعی و غیر قابل تغییر در مورد [[ظهور]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} معین نشده است.  
خط ۱۲۸: خط ۱۲۸:
| پاسخ‌دهنده = مجتبی تونه‌ای
| پاسخ‌دهنده = مجتبی تونه‌ای
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«"[[وقاتون]]" یعنی کسانی که برای [[ظهور]]، وقت تعیین می‌کنند. [[امام باقر]] {{ع}} در پاسخ کسی که پرسید: آیا برای [[ظهور]]، وقت تعیین شده است‌؟ سه بار فرمود: {{عربی|"كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ"}}<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۸؛ غیبة نعمانی، ص ۲۹۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز در پاسخ همان پرسش، چنین گفت<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۹۴.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۵۷.</ref>.
*«"[[وقاتون]]" یعنی کسانی که برای [[ظهور]]، وقت تعیین می‌کنند. [[امام باقر]] {{ع}} در پاسخ کسی که پرسید: آیا برای [[ظهور]]، وقت تعیین شده است‌؟ سه بار فرمود: {{عربی|"كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ"}}<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۸؛ غیبة نعمانی، ص ۲۹۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز در پاسخ همان پرسش، چنین گفت<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۹۴.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۵۷.</ref>.
:::::*«اگرچه اصل [[ظهور]] و نشانه‌های نزدیک شدن آن، از امور مسلم و قطعی است ولی بنا به مصالحی، زمان [[ظهور]] مشخص نشده است و هیچ‌کس جز [[خداوند]] از وقت دقیق آن [[آگاه]] نیست. بارها [[اصحاب]] از [[امامان]] {{عم}} درباره زمان خروج [[قائم]] {{ع}} پرسیده‌اند، ولی آنان به صراحت از مشخص کردن آن [[نهی]] کرده‌اند و [[زمان ظهور]] را هم‌چون [[علم]] به [[قیامت]]، منحصر به [[خداوند]] دانسته‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.</ref>.
*«اگرچه اصل [[ظهور]] و نشانه‌های نزدیک شدن آن، از امور مسلم و قطعی است ولی بنا به مصالحی، زمان [[ظهور]] مشخص نشده است و هیچ‌کس جز [[خداوند]] از وقت دقیق آن [[آگاه]] نیست. بارها [[اصحاب]] از [[امامان]] {{عم}} درباره زمان خروج [[قائم]] {{ع}} پرسیده‌اند، ولی آنان به صراحت از مشخص کردن آن [[نهی]] کرده‌اند و [[زمان ظهور]] را هم‌چون [[علم]] به [[قیامت]]، منحصر به [[خداوند]] دانسته‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.</ref>.


[[فضیل]] از [[امام باقر]] {{ع}} پرسید: آیا برای [[ظهور]]، وقت معین شده است‌؟ [[امام]] سه بار فرمود: {{عربی|"كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ"}}<ref>همان، ص ۱۰۳.</ref>؛ کسانی که وقت تعیین می‌کنند، [[دروغ]] می‌گویند. نیز آمده است: کمیت از آن [[حضرت]] پرسید: چه وقت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند؟ [[امام]] فرمود: از [[پیامبر]] {{صل}} نیز همین مطلب پرسیده شد. [[حضرت]] فرمود: مثل [[ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} هم‌چون برپایی [[قیامت]] است (کسی جز [[خداوند]] از وقت آن [[آگاه]] نیست) [[مهدی]] نمی‌آید، مگر ناگهانی<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۱۲۴ و ۲۲۴.</ref>.  
[[فضیل]] از [[امام باقر]] {{ع}} پرسید: آیا برای [[ظهور]]، وقت معین شده است‌؟ [[امام]] سه بار فرمود: {{عربی|"كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ"}}<ref>همان، ص ۱۰۳.</ref>؛ کسانی که وقت تعیین می‌کنند، [[دروغ]] می‌گویند. نیز آمده است: کمیت از آن [[حضرت]] پرسید: چه وقت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند؟ [[امام]] فرمود: از [[پیامبر]] {{صل}} نیز همین مطلب پرسیده شد. [[حضرت]] فرمود: مثل [[ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} هم‌چون برپایی [[قیامت]] است (کسی جز [[خداوند]] از وقت آن [[آگاه]] نیست) [[مهدی]] نمی‌آید، مگر ناگهانی<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۱۲۴ و ۲۲۴.</ref>.  
::::::البته در برخی از [[روایات]] به گونه‌ای سربسته به زمان [[ظهور]] اشاره شده که آن [[روایات]] نیز وقتی معین نمی‌کنند، بلکه به گونه‌ای [[نشانه‌های ظهور]] را بیان می‌کنند؛ مانند: "[[مهدی]]{{ع}} [[قیام]] نمی‌کند مگر در سال‌های فرد، سال اول، سال سوم، پنجم، هفتم، نهم و یا روز شنبه دهم [[محرم]]. و یا: در [[بیست و سوم رمضان]] منادی ندا می‌دهد و [[مردم]] را به سوی [[مهدی]]{{ع}} فرا می‌خواند<ref>ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۷۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۷۹.</ref>.
::::::البته در برخی از [[روایات]] به گونه‌ای سربسته به زمان [[ظهور]] اشاره شده که آن [[روایات]] نیز وقتی معین نمی‌کنند، بلکه به گونه‌ای [[نشانه‌های ظهور]] را بیان می‌کنند؛ مانند: "[[مهدی]]{{ع}} [[قیام]] نمی‌کند مگر در سال‌های فرد، سال اول، سال سوم، پنجم، هفتم، نهم و یا روز شنبه دهم [[محرم]]. و یا: در [[بیست و سوم رمضان]] منادی ندا می‌دهد و [[مردم]] را به سوی [[مهدی]]{{ع}} فرا می‌خواند<ref>ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۷۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۷۹.</ref>.
:::::*«[[حکمت الهی]] بر آن است که وقت [[ظهور امام زمان]] {{ع}}، بر بندگانش -به خاطر اموری که بر ما پوشیده است- مخفی بماند. از این‌رو وقت [[ظهور]] آن [[حضرت]] برای احدی معلوم نیست و کسی نمی‌تواند آن را تعیین کند و در [[روایات]] بسیاری، تعیین‌کنندگان [[وقت ظهور]]، [[دروغگو]] [[لقب]] گرفته‌اند<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۸.</ref>.
*«[[حکمت الهی]] بر آن است که وقت [[ظهور امام زمان]] {{ع}}، بر بندگانش -به خاطر اموری که بر ما پوشیده است- مخفی بماند. از این‌رو وقت [[ظهور]] آن [[حضرت]] برای احدی معلوم نیست و کسی نمی‌تواند آن را تعیین کند و در [[روایات]] بسیاری، تعیین‌کنندگان [[وقت ظهور]]، [[دروغگو]] [[لقب]] گرفته‌اند<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۸.</ref>.


[[اسحاق بن یعقوب]] گفت: از [[محمد بن عثمان عمری]] درخواست کردم، نامه‌ای از من به محضر [[امام مهدی|حضرت صاحب الامر]] برساند که در آن [[نامه]] از مسائلی که بر من مشکل شده بود، سؤال کرده بود. پس [[توقیع]] به خط‍‌ مولایمان [[امام مهدی|صاحب الزمان]]{{ع}} آمد، تا آن‌جا که فرمود: و اما [[ظهور فرج]]، دست خدای عز و جل است و وقت‌گذاران [[دروغ]] می‌گویند<ref>احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲۸۱.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} به [[مفضل]] فرمود: ای [[مفضل]]! هرکس برای [[ظهور]] [[مهدی]] ما وقتی تعیین نماید، خود را در [[علم]] [[خداوند]] شریک دانسته و مدعی شده که [[خداوند]]، او را از [[اسرار]] خویش [[آگاه]] ساخته است<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۳۸۲.</ref>.
[[اسحاق بن یعقوب]] گفت: از [[محمد بن عثمان عمری]] درخواست کردم، نامه‌ای از من به محضر [[امام مهدی|حضرت صاحب الامر]] برساند که در آن [[نامه]] از مسائلی که بر من مشکل شده بود، سؤال کرده بود. پس [[توقیع]] به خط‍‌ مولایمان [[امام مهدی|صاحب الزمان]]{{ع}} آمد، تا آن‌جا که فرمود: و اما [[ظهور فرج]]، دست خدای عز و جل است و وقت‌گذاران [[دروغ]] می‌گویند<ref>احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲۸۱.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} به [[مفضل]] فرمود: ای [[مفضل]]! هرکس برای [[ظهور]] [[مهدی]] ما وقتی تعیین نماید، خود را در [[علم]] [[خداوند]] شریک دانسته و مدعی شده که [[خداوند]]، او را از [[اسرار]] خویش [[آگاه]] ساخته است<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۳۸۲.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش