چگونه می توان با امام مهدی ارتباط برقرار کرد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۱
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
| پاسخدهنده = حبیبالله طاهری | | پاسخدهنده = حبیبالله طاهری | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر [[حبیبالله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در اینباره گفتهاست: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر [[حبیبالله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در اینباره گفتهاست: | ||
*« اهل [[دل]] و شیفتگان کوی وصال میگویند که [[ملاقات]] با [[امام زمان]] {{ع}} به چند صورت انجام میگیرد: | |||
::::#[[ملاقات]] و ارتباط روحی که [[بهترین]] نحوه ارتباطات است، ممکن است دائمی باشد و هیچگاه فراق و جدایی نداشته باشد؛ یعنی شخص [[ملاقات]] کننده از لحاظ روحی در حدی است که هم سنخ و همگون با [[امام عصر]]{{ع}} است و به گونهای است که همیشه خود را در محضر مولایش میبیند و متنغم به [[نعمت]] [[هدایت]] معنوی [[حضرت مهدی]] است. اینان افرادی هستند که جانشان به [[جان جانان]] همراه و محو در [[جمال]] مولا هستند. | ::::#[[ملاقات]] و ارتباط روحی که [[بهترین]] نحوه ارتباطات است، ممکن است دائمی باشد و هیچگاه فراق و جدایی نداشته باشد؛ یعنی شخص [[ملاقات]] کننده از لحاظ روحی در حدی است که هم سنخ و همگون با [[امام عصر]]{{ع}} است و به گونهای است که همیشه خود را در محضر مولایش میبیند و متنغم به [[نعمت]] [[هدایت]] معنوی [[حضرت مهدی]] است. اینان افرادی هستند که جانشان به [[جان جانان]] همراه و محو در [[جمال]] مولا هستند. | ||
::::#[[ملاقات]] در عالم رؤیا انجام گیرد؛ یعنی در [[خواب]] به محضر مولا برسند. | ::::#[[ملاقات]] در عالم رؤیا انجام گیرد؛ یعنی در [[خواب]] به محضر مولا برسند. | ||
خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
::::#ارتباط ظاهری و [[ملاقات]] کردن [[حضرت]]؛ | ::::#ارتباط ظاهری و [[ملاقات]] کردن [[حضرت]]؛ | ||
::::#ارتباط معنوی و از راه چشم [[دل]]. | ::::#ارتباط معنوی و از راه چشم [[دل]]. | ||
*درباره [[ملاقات]] با [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} باید گفت افتخار [[دیدار]] [[حضرت]]، [[شرف]] بسیار بزرگی است؛ امّا در [[زمان غیبت]] [[حضرت]] که اصل، بر [[پنهان]] بودن [[حضرت]] از دیدگان [[مردم]] است، دلیلی نداریم که درخواست [[ملاقات]] را توجیه کند. ضمن این که [[توفیق]] [[ملاقات]] با [[حضرت]]، تنها به خواستن و تقاضای ما بستگی ندارد؛ بلکه مشروط است به این که [[امام]]{{ع}} در آن، مصلحتی ببیند؛ بنابراین، به جا است که آدمی بر [[ملاقات]] با [[حضرت]] اصرار نورزد و بلکه همّت خود را در راه جلب رضای آن بزرگوار، صرف کند و در این راه، از ارتباط معنوی با [[امام]] مدد بگیرد. | |||
*[[قرآن کریم]]، در [[آیه]] ۲۰۰ سوره [[آل عمران]] فرموده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref> ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید؛ سوره آل عمران، آیه: ۲۰۰.</ref> [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] این [[آیه]] فرموده است: [[صبر]] کنید بر ادای فرائض در انجام [[تکالیف الهی]] [[استقامت]] ورزید و برابر [[دشمنان]] [[پایداری]] کنید و با امامتان که انتظارش را میکشید، [[مرابطه]] کنید.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۱۲۹.</ref> معلوم است که در پرتو رابطه معنویِ مداوم با [[امام]] است که آدمی بر تعهّد و [[پیمان]] خود با [[امام]] زمانش باقی میماند و پیوسته در جهت اهداف و آرمانهای [[امام]] خود حرکت میکند و خود را از [[انحرافات]] [[اعتقادی]] و عملی مصون میدارد»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۸۶ - ۸۷.</ref>. | |||
}} | }} | ||