وظیفه مسلمانان در هنگام خروج یمانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«در این خصوص [[روایات]]، چند دسته‌اند: شاید گویاترین آنها روایتی است که [[نعمانی]] [[نقل]] کرده است: [[ابو بصیر]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده که آن [[حضرت]] فرمود:....[[خروج سفیانی‌]] و [[یمانی‌]] و [[خراسانی‌]] در یک سال و یک ماه و یک روز واقع خواهد شد با [[نظام]] و ترتیبی همچون [[نظام]] یک رشته که به بند کشیده شده هر یک از پی دیگری؛و [[جنگ]] [[قدرت]] و هیبت از هر سوی فراگیر شود،وای بر کسی که با آنان [[دشمنی]] و [[ستیز]] کند؛ در میان [[پرچم‌ها]] راهنماتر از [[پرچم]] [[یمانی‌]] نباشد که آن [[پرچم هدایت]] است زیرا [[دعوت]] به [[صاحب]] شما می‌کند، و هنگامی که [[یمانی‌]] [[خروج]] کند خرید و فروش [[سلاح]] برای [[مردم]] و هر مسلمانی [[ممنوع]] است و چون [[یمانی‌]] [[خروج]] کرد به سوی او بشتاب که همانا [[پرچم]] او [[پرچم هدایت]] است، هیچ مسلمانی را روا نباشد که با آن [[پرچم]] مقابله نماید، پس هر کس چنین کند او از اهل [[آتش]] است، زیرا او به سوی حقّ‌ و راه مستقیم فرا می‌خواند<ref>{{عربی|" خُرُوجُ اَلسُّفْيَانِيِّ وَ اَلْيَمَانِيِّ وَ اَلْخُرَاسَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ وَ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ وَ نِظَامٍ كَنِظَامِ اَلْخَرَزِ يَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَيَكُونُ اَلْبَأْسُ مِنْ كُلِّ وَجْهٍ وَيْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ وَ لَيْسَ فِي اَلرَّايَاتِ أَهْدَى مِنْ رَايَةِ اَلْيَمَانِيِّ هِيَ رَايَةُ هُدًى لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى صَاحِبِكُمْ فَإِذَا خَرَجَ اَلْيَمَانِيُّ حَرَّمَ بَيْعَ اَلسِّلاَحِ عَلَى اَلنَّاسِ وَ كُلِّ مُسْلِمٍ وَ إِذَا خَرَجَ اَلْيَمَانِيُّفَانْهَضْ إِلَيْهِ فَإِنَّ رَايَتَهُ رَايَةُ هُدًى وَ لاَ يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَلْتَوِيَ عَلَيْهِ فَمَنْ فَعَلَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ اَلنَّارِ لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى اَلْحَقِّ وَ إِلىٰ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ  ‏‏"}}؛ غیبت، نعمانی، ص ۲۵۵، ب ۱۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۲.</ref>»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تا ظهور ج۱ (کتاب)|تا ظهور]]، ج۱، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref>.

«در [[احادیث]] فراوان از [[یمانی]] [[ستایش]] شده و تصریح شده که در میان پرچم‌هایی که در آن روز در اهتزاز خواهد بود، پرچمی [[هدایت]] یافته‌تر از [[پرچم]] [[یمانی]] وجود ندارد و در برخی از آنها بر [[ضرورت]] [[یاری]] کردن او تأکید شده [[امام باقر]]{{ع}} در ضمن یک [[حدیث]] بسیار طولانی می‌فرماید: "هنگامی که [[یمانی]] [[خروج]] کند فروختن اسلحه بر [[مردمان]]، حتی دیگر [[مسلمانان]] جایز نیست، چون [[یمانی]] [[خروج]] کند به سویش بشتاب، زیرا [[پرچم]] او [[پرچم هدایت]] است، بر هیچ مسلمانی جایز نیست که بر او بتازد، زیرا او به سوی [[حق]] و به راه راست فرا می‌خواند"<ref>{{عربی|" فَإِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ حَرَّمَ بَيْعَ السِّلَاحِ عَلَى النَّاسِ وَ كُلِّ مُسْلِمٍ وَ إِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ فَانْهَضْ إِلَيْهِ فَإِنَّ رَايَتَهُ رَايَةُ هُدًى وَ لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَلْتَوِيَ عَلَيْهِ فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى‏ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ "}}؛ نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۶، ب ۱۴، ح ۱۳.</ref>؛ [[یمانی]] در [[احادیث]] [[ملاحم و فتن]] [[جایگاه]] بسیار رفیعی دارد، ما به همین مقدار بسنده می‌کنیم و دامن از شرح و بسط بیشتر فرا می‌چینیم، فقط اشاره می‌کنیم که بر اساس روایتی که [[فضل بن شاذان]] با [[سند صحیح]] از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده، [[سفیانی]] و پسر [[سفیانی]] به دست [[یمانی]] کشته می‌شوند<ref>فضل بن شاذان، اثبات الرجعه، مخطوط، "مختصر اثبات الرجعه"، تراثنا، ش ۱۵، ص ۲۱۵، ح ۱۶؛ میرلوحی، کفایه المهتدی، ص ۲۶۲؛ خاتون آبادی، کشف الحق، ص ۱۶۹.</ref> و این منافات ندارد با احادیثی که [[ذبح]] آنها را توسط [[امام مهدی|حضرت بقیة الله]]{{ع}} بیان کرده‌اند، زیرا [[حضرت]] [[فرمان]] صادر می‌کند و [[یمانی]] [[اجرا]] می‌کند و در نتیجه به هر دو نسبت داده می‌شود »<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص.</ref>.