مراد از خروج در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ نخست ==

[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]

*«از اصطلاحاتی که درباره [[ظهور]] و [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به کار رفته، "[[خروج]]" است. "[[خروج]]" در لغت نقیض "دخول" به معنای بیرون شدن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۱۵۸؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۳۵؛ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۵۰۱.</ref> و در اصطلاح، به معنای [[ظهور]] یا معنای [[قیام]] است<ref>نک: محمد بن یزید قزوینی، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۶۶(باب خروج المهدی)؛ متقی هندی، کنز العمال، ج۱۴، ص۲۶۱، (خروج المهدی) یادآوری می‌کنم هرگاه این واژه در روایات اهل سنت به کار می‌رود بی‌تردید مقصود [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} طبق دیدگاه شیعه نخواهد بود بلکه به معنای قیام نزدیک‌تر است.</ref>.  

::::: "[[خروج]]" در [[روایات]] و سخنان [[دانشمندان]] [[دینی]]، بیشتر همان [[قیام]] است؛ چه اینکه [[شیخ صدوق]] در دو کتاب خود برای [[روایات]] [[قیام]] این عنوان را قرار داده است: {{عربی|"باب علامات خروج القائم"}}<ref>صدوق، الخصال، ج۱، ص۳۰۳.</ref> و {{عربی|"ما روی فی علامات خروج القائم"}}<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۴۹.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۰۵.</ref>.