←شورش خوارج در دوران امویان
(←منابع) |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[زیاد بن ابیه]] [[استاندار بصره]] و سپس فرزند او عبیدالله همواره با ایشان درگیر بوده و آنها را تعقیب می‌کردند. برخی از آنان را [[زندانی]] و برخی دیگر را کشتند<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۹۹، ۳۱۲ و ۳۱۳.</ref>. با وجود شدّت عمل و [[خشونت]] [[استانداران]] در همه دوران معاویه [[سرزمین]] [[عراق]] همچنان ناآرام بود<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش]] و [[رسول جعفریان|جعفریان]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۲۳.</ref>. | [[زیاد بن ابیه]] [[استاندار بصره]] و سپس فرزند او عبیدالله همواره با ایشان درگیر بوده و آنها را تعقیب می‌کردند. برخی از آنان را [[زندانی]] و برخی دیگر را کشتند<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۹۹، ۳۱۲ و ۳۱۳.</ref>. با وجود شدّت عمل و [[خشونت]] [[استانداران]] در همه دوران معاویه [[سرزمین]] [[عراق]] همچنان ناآرام بود<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش]] و [[رسول جعفریان|جعفریان]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۲۳.</ref>. | ||
بعد از دوران معاویه خوارج پیوسته با [[امویان]] [[مخالفت]] می‌کردند؛ زیرا آنان را [[غاصبان خلافت]] می‌دانستند. آنان [[نظام]] جدیدی در [[بسیج]] نظامی بنا نهادند که بر [دو اصل نظامی:] حرکت [و جابه‌جایی] سریع نیروها و [[ابتکار]] عمل در میدان [[نبرد]] تکیه داشت و همین موجب استمرار حرکت‌شان شد. آنها ابتدا با [[عبدالله بن زبیر]] هم‌پیمان شدند منتها بعد از اینکه مشخص شد [[ابن زبیر]] مخالف نظر آنان است، این هم‌پیمانی از بین رفت و آنان مکه را ترک کردند. بر اثر این [[اقدام]]، خوارج به فرقه‌های مختلفی تقسیم شدند و درگیری داخلی میان‌شان بروز کرد. مشهورترین این گروه‌ها [[ازارقه]]، صُفْریه و [[اباضیه]] بودند<ref>مبرد، ابوالعباس محمد بن یزید، الکامل فی اللغة و الأدب، ج۲، ص۲۲۰، ازارقه یاران نافع بن ازرق و افراطی‌ترین فرقه خوارج بودند. صُفْریه، یاران زباد بن اصفر و اباضیه پیروان عبدالله بن اباض بودند.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش]] و [[رسول جعفریان|جعفریان]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۱۱۴.</ref> | |||
==[[شورش خوارج در دوران عباسیان]]== | ==[[شورش خوارج در دوران عباسیان]]== | ||