اجرای حدود در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی درباره [[تکلیف]] [[اجرای حدود]] در [[عصر غیبت]] دیدگاه‌هایی متفاوت بیان کرده است. در آثار [[کلامی]] او آمده است کسی که باید بر او حد جاری شود، اگر تا هنگام [[ظهور]]، زنده باشد، [[امام عصر]]{{ع}} حد را بر او جاری می‌سازد، و اگر [[پیش از ظهور]] بمیرد، [[مسئولیت]] فوت [[اجرای حد]] بر عهده کسانی است که سبب [[غیبت امام زمان]]{{ع}} شده‌اند<ref>حسن بن یوسف حلی، انوار الملکوت، تحقیق محمد نجمی زنجانی، ص۲۱۱.</ref>. اما در آثار فقهی‌اش [[مسئولیت]] [[اجرای حدود]] را اصالتاً بر عهده [[امام]]{{ع}} می‌داند و تصریح می‌کند که در [[عصر غیبت]] این [[مسئولیت]] متوجه [[فقهای شیعه]] است<ref>حسن بن یوسف حلی، مختلف الشیعة، ج۲، ص۲۳۹؛ همو، قواعد الاحکام، ج۱، ص۵۲۵؛ همو، ارشاد الاذهان، تحقیق فارس حسون، ج۱، ص۳۵۳.</ref>؛ چراکه تعطیلی حدود سبب گسترش [[مفاسد]] می‌شود<ref>حسن بن یوسف حلی، مختلف الشیعة، ج۴، ص۴۶۴-۴۶۵.</ref>.

چنان‌که که پیش‌تر [[گذشت]]، [[فاضل مقداد]] نیز بر برخورداری [[امام]] از [[شأن]] [[اجرای حدود]] تأکید کرده و در اثر فقهی‌اش به بیان جزئیات آن پرداخته است<ref>فاضل مقداد سیوری حلی، التنقیح الرائع، ج۴، ص۳۴۵.</ref>.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]]، ص ۳۹۳.</ref>

== منابع ==