ارتداد در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

به نظر برخی از فقیهان، در اجرای [[حکم]] [[مرتد]] باید شرایط [[زمان]] و مکان در نظر گرفته شود از این رو نمی‌توان مرتد را در هر جا، از جمله در [[سرزمین]] [[کفار]]، [[مجازات]] کرد<ref>دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۸۳.</ref>. در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} از کشتن افراد [[ناصبی]] یا [[کافر]] (اعم از [[مرتد]] یا غیر مرتد) در سرزمینی که باید [[تقیه]] کرد [[نهی]] شده است؛ البته به جز افراد [[قاتل]] یا [[مفسد فی الارض]]، مشروط بر اینکه کشتن آنها ضرری برای [[اجرا]] کننده [[حکم]] یا دیگران در پی نداشته باشد<ref>وسائل الشیعة، ج۱۵، ص۸۲؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۲۵، ص۴۹۹.</ref>. این مضمون در [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} نیز آمده است<ref>وسائل الشیعة، ج۱۶، ص۲۱۰؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۱۴، ص۵۱۳.</ref>. عده‌ای از [[فقیهان]] [[مجازات]] [[ارتداد]] را از مصادیق [[تعزیر]] می‌دانند که تعیین نوع و مقدار آن در [[اختیار]] [[حاکم اسلامی]] است<ref>شرائع الإسلام. ج۴، ص۹۳۲.</ref>.<ref>[[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[ارتداد - صادقی فدکی (مقاله)|مقاله «ارتداد»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۸۸-۹۱.</ref>

== منابع ==