مقام صادقین به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[مالک بن انس]]، [[ابوبکر بن جُعابی]]، [[ابن مردویه اصفهانی]]، [[ابواسحاق ثعلبی]]، [[ابونعیم اصفهانی]]، [[حاکم حسکنی]]، [[خطیب خوارزمی]]، [[ابن عساکر دمشقی]]، [[سبط مکی]]، [[قاضی القضات شوکانی]] و [[شهاب‌الدین آلوسی]] که هر کدام در زمان خود بزرگی بوده‌اند از بزرگان صحابه و تابعین روایت کرده‌اند که مراد از "الصادقین" در این آیه، [[ائمه]] [[اهل بیت]]{{عم}} هستند. <ref>ر.ک: نظم درر السبطین: ۹۱ – ۹۲، فتح الغدیر: ۲ / ۴۱۴، صحیح ابن حبان: ۸ / ۱۶۲ – ۱۶۳، الدرر المنثور: ۳ / ۲۸۹ و ۲۹۰، الدیباج علی صحیح مسلم: ۶ / ۱۱۵، المناقب، خوارزمی: ۲۸۰، شواهد التنزیل: ۱ / ۳۴۳، حدیث ۳۵۵ و ۳۴۵، حدیث ۳۷۵، تاریخ مدینه دمشق: ۴۲ / ۳۶۱ و ۵۰ / ۲۰۰ و ۲۰۱، تهذیب الکمال: ۵ / ۸۴، فتح الباری: ۱۰ / ۴۲۲، المعجم الکبیر: ۱۹ / ۴۶ و ۴۷، کتاب التوابین ابن قدامه: ۱۰۰.</ref>

'''نکته یکم. [[عصمت]]:''' این آیه بر عصمت دلالت دارد، وقتی می‌فرماید: با راستگویان باشید، به عصمت [[ائمه|ائمه اطهار]]{{عم}} اشاره دارد. چون هرگاه این آیه مبارکه بر کسی خوانده شود که اهل لسان باشد و یا ترجمه آن برای اهل هر لغتی گفته شود همه می‌فهمند که مراد، بودنِ جسمی نیست. وقتی کسی می‌گوید: من با فلانی هستم؛ یعنی در عقیده و فکر و عمل، تابع فلانی هستم. پس "با صادقان" به معنای اقتدار و تبعیت است و بنابراین باید این صادقان معصوم باشند، وگرنه تناقض لازم می‌آید. چون اگر معصوم از گناه و خطا نباشد ممکن است کار خلافی انجام دهد، که البته تبعیّت از او در آن کار جایز نیست، و حال آن که امر به بودن با او و تبعیّت از او مطلق می‌باشد و دلالت دارد بر این که هر چه می‌گوید یا انجام می‌دهد حق است. نتیجه این که در آن کار هم با او باشیم و هم نباشیم، و این محال است. پس باید "الصادیق" در آیه معصوم باشند.