بستری شدن حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

آنچه از بیشتر [[روایات]] به دست می‌آید اینکه آن [[حضرت]] به خاطر جراحات و لطمات وارده جسمی و [[روحی]] به ویژه بر اثر ضربتی که به پهلویش به وسیله [[متجاوزان]] به [[خانه]] او وارد شد، دچار [[ضعف]] [[جسمانی]] شد و بر اساس روایتی از [[امام باقر]]{{ع}} ابتدای [[بیماری]] و بستری شدن آن حضرت، پنجاه شب بعد از [[رحلت رسول اکرم]] بوده است. از بعضی [[اخبار]] دیگر فهمیده می‌شود که آن حضرت چهل [[روز]] [[بیمار]] بوده‌اند<ref>اسرار فاطمیه، حمید سبحانی، ص۱۱۷.</ref>.

پس از درگذشت فاطمه{{س}} همه اهل [[مدینه]] در ناله و [[اندوه]] یک صدا شده و [[زنان]] [[بنی‌هاشم]] در [[خانه]] آن [[حضرت]] جمع شدند. همه یک صدا فریاد می‌کردند و نزدیک بود که مدینه از ناله‌های آنان به لرزه درآید. همه او را صدا می‌زدند: یا سیدتاه! یا بنت [[رسول الله]]! [[مردم]] چنان به سوی حضرت علی{{ع}} آمدند که ازدحامشان همچون یال اسب بود. حضرت علی{{ع}} نشسته بود و حسن و حسین{{عم}} نیز پیش [[پدر]] نشسته و می‌گریستند. مردم نیز با گریه‌های آنان گریه می‌کردند. [[ام کلثوم]] با گریه از خانه خارج شد در حالی که می‌گفت: ای پدر! ای [[رسول خدا]]! در واقع اکنون تو را از دست داده‌ایم؛ از دست دادنی که پس از آن هرگز دیداری نیست<ref>روضة الواعظین، محمد بن حسن فتال نیشابوری، ج۱، ص۱۵۰؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۹۱.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۵ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۵]]، ج۵ ص ۱۷۷۸.</ref>