امام مهدی بعد از ظهور چه نوع سلاحی دارند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۲
، ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - '. ::::::' به '. '
جز (جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. ') |
جز (جایگزینی متن - '. ::::::' به '. ') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«"[[سیف]]" بهمعنای [[شمشیر]] است و براساس [[روایات]]، [[قیام]] [[حضرت]] با [[شمشیر]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: در [[قائم]] ما نشانههایی از هفت [[پیامبر]] وجود دارد... و اما نشانهاش از [[حضرت محمد]] {{صل}} خروج او با [[شمشیر]] است<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۴۳۸؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۷.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرمود: {{عربی|"فَإِذَا كَانَ وَقْتُ خُرُوجِهِ يَكُونُ لَهُ سَيْفٌ مَغْمُودٌ نَادَاهُ السَّيْفُ: قُمْ يَا وَلِيَّ اللَّهِ! فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّهِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴.</ref>؛ چون [[زمان ظهور]] او فرا رسد، شمشیرش که در غلاف است او را صدا میزند: ای ولی [[خدا]]! برخیز و [[دشمنان]] [[خدا]] را طعمه [[شمشیر]] کن. | «"[[سیف]]" بهمعنای [[شمشیر]] است و براساس [[روایات]]، [[قیام]] [[حضرت]] با [[شمشیر]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: در [[قائم]] ما نشانههایی از هفت [[پیامبر]] وجود دارد... و اما نشانهاش از [[حضرت محمد]] {{صل}} خروج او با [[شمشیر]] است<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۴۳۸؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۷.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرمود: {{عربی|"فَإِذَا كَانَ وَقْتُ خُرُوجِهِ يَكُونُ لَهُ سَيْفٌ مَغْمُودٌ نَادَاهُ السَّيْفُ: قُمْ يَا وَلِيَّ اللَّهِ! فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّهِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴.</ref>؛ چون [[زمان ظهور]] او فرا رسد، شمشیرش که در غلاف است او را صدا میزند: ای ولی [[خدا]]! برخیز و [[دشمنان]] [[خدا]] را طعمه [[شمشیر]] کن. | ||
[[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: {{عربی|"لَيْسَ شَأْنُهُ إِلَّا السَّيْفَ"}}<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۳۳؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۳۱.</ref>؛ او فقط [[شمشیر]] را میشناسد. و نیز [[امام صادق]] {{ع}} میفرماید: {{عربی|"لَا يَكُفُّونَ سُيُوفَهُمْ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷.</ref>؛ [[[یاران قائم]]] شمشیرهای خویش را بر [[زمین]] نمینهند تا اینکه [[خداوند]] [[راضی]] شود. در [[دعای عهد]] نیز از [[خداوند]] میخواهیم ما را از [[یاران]] حضرتش قرار دهد و اگر پیش از زمان او مردیم، ما را از [[قبر]] بیرون آورد در حالی که [[شمشیر]] را از غلاف بیرون آوردهایم: {{عربی|"وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي، مُؤْتَزِراً كَفَنِي، شَاهِراً سَيْفِي"}}<ref>مفاتیح الجنان، دعای عهد.</ref>. | |||
در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که: [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} شمشیرهایی دارند که بر هر شمشیری، کلمهای و از هر کلمه، هزار کلمه مفتوح میشود"<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>. در پارهای [[روایات]]، از [[حضرت]] به "[[صاحب السیف]]" تعبیر شده است<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۵۳۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۰.</ref>. | در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که: [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} شمشیرهایی دارند که بر هر شمشیری، کلمهای و از هر کلمه، هزار کلمه مفتوح میشود"<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>. در پارهای [[روایات]]، از [[حضرت]] به "[[صاحب السیف]]" تعبیر شده است<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۵۳۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۰.</ref>. |