←پاسخ نخست
(←پانویس) |
|||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
:::::::'''الف):''' [[حضرت نوح]]{{ع}} بر اثر معاشرت با آن مردم از روحیات و تمایلات باطنی آنان آگاه شد و روی محاسبات شخصی یقین پیدا کرد که آنان هرگز ایمان نخواهند آورد و آگاهی او از آینده قوم خود معلول تجربه و آمیزش او با آنان بود. این توجیه مناسب مقام [[نبوت]] و [[رسالت]] شخصیتی مانند [[حضرت نوح]]{{ع}} نیست زیرا معنی این توجیه این است که [[حضرت نوح]]{{ع}} روی استنباط‌های شخصی و حدس خود تکیه کرده، و بر اساس چنین حدسی برای یک جمعیت بزرگ خواهان عذاب و نیستی شده است و روشن است که هرگز نمی‌توان بر اساس حدس و گمان و استنباط شخصی، درخواست نابودی یک ملّت را نمود. | :::::::'''الف):''' [[حضرت نوح]]{{ع}} بر اثر معاشرت با آن مردم از روحیات و تمایلات باطنی آنان آگاه شد و روی محاسبات شخصی یقین پیدا کرد که آنان هرگز ایمان نخواهند آورد و آگاهی او از آینده قوم خود معلول تجربه و آمیزش او با آنان بود. این توجیه مناسب مقام [[نبوت]] و [[رسالت]] شخصیتی مانند [[حضرت نوح]]{{ع}} نیست زیرا معنی این توجیه این است که [[حضرت نوح]]{{ع}} روی استنباط‌های شخصی و حدس خود تکیه کرده، و بر اساس چنین حدسی برای یک جمعیت بزرگ خواهان عذاب و نیستی شده است و روشن است که هرگز نمی‌توان بر اساس حدس و گمان و استنباط شخصی، درخواست نابودی یک ملّت را نمود. | ||
:::::::'''ب):''' توجیه دوم این که آگاهی از این مطلب را از خدا آموخته و خداوند به او خبر داده بود که قوم او از این پس ایمان نخواهند آورد و اگر بمانند، از آنها جز بدکار و ناسپاس، متولد نمی‌شود. قرآن مجید توجیه دوم را تأیید می‌کند زیرا می‌فرماید: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۳۶ سوره هود علم غیب نوح پیامبر را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ]]}}﴾}}<ref>«به نوح وحی شد که از قوم تو جز آنان که از پیش ایمان آورده‌اند کسی هرگز ایمان نمی‌آورد، پس، از کارهای آنان محزون و غمگین مباش». سوره هود، آیه ٣۶.</ref>. از این آیه برمیآید که آگاهی [[حضرت نوح]]{{ع}} از آینده قوم خود از راه [[وحی]] الهی بوده است و [[منابع علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)|وحی یکی از راههای آگاهی از غیب است]]<ref>به تفسیر المیزان، ج٢٠، ص ١١٠، مراجعه شود.</ref>»<ref>[http://tohid.ir/fa/index/book?bookID=171&page=3#id90_p90 آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۹۲ - ۹۴]</ref>. | :::::::'''ب):''' توجیه دوم این که آگاهی از این مطلب را از خدا آموخته و خداوند به او خبر داده بود که قوم او از این پس ایمان نخواهند آورد و اگر بمانند، از آنها جز بدکار و ناسپاس، متولد نمی‌شود. قرآن مجید توجیه دوم را تأیید می‌کند زیرا می‌فرماید: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۳۶ سوره هود علم غیب نوح پیامبر را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ]]}}﴾}}<ref>«به نوح وحی شد که از قوم تو جز آنان که از پیش ایمان آورده‌اند کسی هرگز ایمان نمی‌آورد، پس، از کارهای آنان محزون و غمگین مباش». سوره هود، آیه ٣۶.</ref>. از این آیه برمیآید که آگاهی [[حضرت نوح]]{{ع}} از آینده قوم خود از راه [[وحی]] الهی بوده است و [[منابع علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)|وحی یکی از راههای آگاهی از غیب است]]<ref>به تفسیر المیزان، ج٢٠، ص ١١٠، مراجعه شود.</ref>»<ref>[http://tohid.ir/fa/index/book?bookID=171&page=3#id90_p90 آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۹۲ - ۹۴]</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | |||
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌فر؛}} | |||
[[پرونده:11902.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدی‌فر]]''' در پایان‌نامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
::::::«{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| [[ آیا آیه ۲۶ و ۲۷ سوره نوح علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لا تَذَرْ عَلَى الأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلا يَلِدُوا إِلاَّ فَاجِرًا كَفَّارًا]]}}﴾}} <ref> و نوح گفت: پروردگارا! از کافران هیچ کس را روی زمین بر جای مگذار.که اگر آنان را وا نهی بندگانت را گمراه می‌کنند و جز گنهکار بسیار ناسپاس پدید نمی‌آورند ؛ سوره نوح، آیه: ۲۶ - ۲۷.</ref>. [[حضرت نوح]]{{ع}} از دو مطلب کاملاً مخفی و پنهان، خبر داده است: | |||
:::::#از این به بعد هیچ یک از آن کافران به وی ایمان نخواهند آورد به این دلیل نابودی آنان را از خداوند درخواست کرد. | |||
:::::#اگر این دو گروه بمانند، از نسل آنها جز بدکار و ناسپاس کسی متولد نخواهد شد. | |||
::::::[[حضرت نوح]] این آگاهی را از خدا آموخته بود و خداوند به اوخبر داده بود که قوم او، از این پس ایمان نخواهند آورد و اگر بمانند، از آنها جز بدکار و ناسپاس، متولد نمی‌شود. | |||
::::::به دلیل این که قرآن می‌فرماید:{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ }}﴾}} <ref> و به نوح وحی شد که از قوم تو جز کسانی که (تا کنون) ایمان آورده‌اند ایمان نخواهند آورد پس، از آنچه می‌کنند اندوهناک مشو!؛ سوره هود، آیه: ۳۶.</ref>. از این آیه برمیآید که آگاهی [[حضرت نوح]]{{ع}} از آینده قوم خود از راه [[وحی]] الهی بوده است و [[وحی]] یک از راههای آگاهی از [[غیب]] است»<ref>[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص۸۹.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | |||
==پرسش‌های مصداقی همطراز== | ==پرسش‌های مصداقی همطراز== | ||