چه دلیلی بر متولد شدن امام مهدی هست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

==عبارت‌های دیگری از این پرسش==

[[پرونده:11518.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید منذر حکیم]]]]

#'''سخن [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} درباره تولد فرزندش:''' این خبر را [[ابوهاشم جعفری]] و [[محمد بن على بن بلال]] در دو خبر جداگانه گزارش کرده‌اند.<ref> اصول کافی، ج ۱، ص ۳۲۸ </ref>

#'''گزارش قابله ویژه [[حضرت مهدی]] {{ع}}:''' [[حکیمه خاتون]]، دخت گرامی [[امام جواد]]{{ع}} و عمه [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}، هنگام زایمان [[نرجس]] [[حضور]] داشته و در خبری دقیق و طولانی نحوه تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}} را گزارش کرده است.<ref> کافی، ج ۱، ص ۳۳۰ و [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۴۲۴ </ref> بی‌تردید، گواهی مامایی که هنگام زایمان [[حضور]] داشته، مهم‌ترین [[سند]] تحقق تولد فرزند به شمار می‌رود.

#'''گواهی شماری از [[اصحاب]] [[امام عسکری]]{{ع}} که [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} را دیده‌اند:''' مرحوم [[کلینی]]، [[شیخ صدوق]]، [[شیخ مفید]] و [[شیخ طوسی]] که هنگام [[غیبت صغرا]] یا اندکی پس از آن می‌زیسته و مشاهده کنندگان [[حضرت مهدی]] {{ع}} را با خبر حسی شناسایی کرده‌اند، [[روایات]] ویژه‌ای را به ذکر نام این نیک بختان اختصاص داده‌اند.<ref> ر.ک: کافی، ج ۱، ص ۳۲۹ - ۳۳۱؛ [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، پابهای ۴۶ و ۴۷؛ شیخ مفید، الارشاد و شیخ طوسی، الغيبه، فصل های دوم و سوم</ref> سفیران چهارگانه[[غیبت صغرا]] نیز در شمار این نیک نهادان جای دارند، زیرا آنها نیز هنگام [[سفارت]] خویش به محضر [[امام]]{{ع}} شرفیاب شده‌اند. نام کسانی که به [[زیارت]] حضرت نایل گشته‌اند، در کتاب‌های روایی و تاریخی چنین ذکر شده است: [[ابراهیم بن ادریس]]، [[ابراهیم بن عبده نیشابوری]]، [[ابراهیم بن محمد تبریزی]]، [[ابراهیم بن مهزیار ابواسحاق اهوازی]]، [[احمد بن اسحاق بن سعد اشعری]]، [[سعد بن عبدالله بن ابی خلف اشعری]]، [[احمد بن حسین بن عبدالملک ابو جعفر ازدی]] یا اودی، [[احمد بن عبدالله هاشمی]] (همراه با ۳۹ نفر دیگر)، [[احمد بن محمد بن مطهر ابو على]] (از [[اصحاب]] [[امام دهم]] و یازدهم {{عم}})، [[احمد بن هلال ابو جعفر عبرتائی]]، [[علی بن بلال]]، [[محمد بن معاوية بن حکیم]]، [[حسن بن ایوب]]، [[عثمان بن سعید عمری]]، [[اسماعیل بن علی نوبختی]] ( ابوسهل)، [[ابوعبدالله بن صالح]]، [[ابو محمد حسن بن وجنا نصیبی]]، [[ابوهارون]] (از [[مشایخ]] [[محمد بن حسن کرخی]])، [[جعفر کذاب]] (عموی [[حضرت مهدی]]{{ع}})، [[حکیمه خاتون]] دختر [[امام جواد]]{{ع}} زهری یا [[زهرانی]] (همراه با [[عمری]])، [[رشیق]]، [[ابوقاسم روحی]]، [[عبدالله سوری]]، [[عمرو اهوازی]]، [[علی بن ابراهيم بن مهزیار اهوازی]]، [[علی بن محمد شمشاطی]] (پیام‌رسان [[جعفر بن ابراهیم یمانی]])، [[غانم ابوسعید هندی]]، [[کامل بن ابراهیم مدنی]]، [[ابو عمرو عثمان بن سعید عمری]]، [[محمد بن احمد انصاری]] ( ابونعیم زیدی) ( همراه با [[ابو علی محمودی]]، [[علّان کلینی]]، [[ابو هثیم دیناری]] و [[ابو جعفر احول همدانی]])، [[سید محمد بن قاسم علوی عقیقی]]، [[سید محمد بن اسماعیل]] (از فرزندان [[امام موسی كاظم]]{{ع}} و کهنسال‌‎ترین فرزند [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} در زمان خود)، [[محمد بن جعفر ابوعباس حمیری]] (همراه با جمعی از [[شیعیان]] [[قم]])، [[محمد بن حسن بن عبيد الله تميمی زیدی]] ( ابوسوره)، [[محمد بن صالح بن علی بن محمد قنبر کبیر]]، [[محمد بن عثمان عمری]] (همراه با [[چهل]] تن از [[مؤمنان]])، [[محمد بن ایوب بن نوح]]، [[يعقوب بن منقوش]]، [[يعقوب بن يوسف ضراب غسانی]] و [[یوسف بن احمد جعفری]].<ref> مركز الرساله، المهدی {{ع}} المنتظر في الفكر الاسلامی، ص ۱۱۱ - ۱۱۴</ref>

#'''گواهی خدمتکاران [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}''' [[ابو نصر طريف]]، خانم خدمت‌گزار [[ابراهيم بن عبده نیشابوری]]، [[ابوالاديان]]، [[ابوغانم]]، [[عقيد خادم]]، خانم خدمت‌گزار [[ابوعلى خيزرانی]] که در محضر [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} خدمت می‌نمود، [[نسیم]] [[ماریه]] و سرور طباخ، خدمتگزاران [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}، همگی بر تحقق ولادت فرزند گرانقدر [[امام عسکری|امام یازدهم]]{{ع}} گواهی داده‌اند.<ref> [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۴۷۲ </ref>

#'''تعقیب [[حضرت مهدی]] {{ع}} از طرف دربار:''' تفتیش خانه [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} قبل و پس از [[وفات]] و در برهه‌ای از [[غیبت صغرا]] از سوی [[معتمد عباسی]]، بر تحقق و تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}} گواهی می‌دهد زیرا چنانچه ولادت نیافته باشد، دلیلی برای این همه نگرانی و بی تابی [[معتمد]] وجود ندارد.<ref> [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۲۷۶ </ref> [[شیخ طوسی]] جریان تفتیش خانه [[امام]]{{ع}} به وسیله مأموران عباسی را به تفصیل آورده است.<ref>[[شیخ طوسی]]، الغیبه، ص ۲۴۸ - ۲۵۰ </ref> جالب این است که [[خلیفه]]، مأموران خود را از گزارش هرگونه مطلبی در این باره منع می کرد و سرپیچی از این [[فرمان]] را با [[کیفر]] مرگ پاسخ می‌داد.

#'''اعتراف نَسب شناسان به تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}}'''<ref> مركز الرساله، المهدی {{ع}} المنتظر في الفكر الاسلامی، ص ۱۲۰ - ۱۲۳. این کتاب از هشت عالم نسب شناس شاهد و دلیل آورده است. </ref>

#'''اعتراف جمعی از علمای [[اهل سنت]] به تولد [[حضرت مهدی]]''' <ref> مركز الرساله، المهدی {{ع}} المنتظر في الفكر الاسلامی، ص ۱۲۳ - ۱۲۸، در این کتاب به هشت دانشمند بسنده شد، در حالی که تا ۱۲۸ دانشمند آمار داده شده است و این شهادت ها به یک قرن اختصاص ندارد </ref>  

*این [[دلیل]] ها و شواهد تاریخی، ولادت [[امام محمد بن حسن العسکری]]{{ع}} را امری [[متواتر]] می‌سازد و جای هیچ گونه [[تردید]] باقی نمی‌گذارد»<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[غیبت حضرت مهدی (مقاله)|غیبت حضرت مهدی]]، ص۱۴۸- ۱۵۱.</ref>.

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[مهدی مقامی]]'''، در کتاب ''«[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]»'' در این‌باره گفته است:

«*'''[[اخبار]] [[رسول خدا]] و [[ائمه]]{{عم}} به [[ولادت مهدی موعود]]{{ع}}''': [[رسول خدا]]{{صل}} فرموده است: "[[خداوند]] از میان روزها، [[روز جمعه]] را برگزید و از شب‌ها، [[شب قدر]] و از ماه‌ها [[ماه رمضان]] را [[انتخاب]] کرد و مرا از میان [[رسولان]] برگزید و [[حضرت علی]]{{ع}} را از من و [[حسن]]{{ع}} و [[حسین]]{{ع}} را از [[علی]] برگزید و اوصیای بعدی را از [[امام حسین]]{{ع}} [[انتخاب]] کرده که نهمین آنان [[قائم]] است"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ النَّاسِ الْأَنْبِيَاءَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ الرُّسُلَ وَ اخْتَارَنِي مِنَ الرُّسُلِ وَ اخْتَارَ مِنِّي عَلِيّاً وَ اخْتَارَ مِنْ عَلِيٍّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْحُسَيْنِ الْأَوْصِيَاءَ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ وَ هُوَ ظَاهِرُهُمْ وَ بَاطِنُهُمْ}}؛ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۶۰؛ اثبات الوصیه، ص۲۶۶؛ دلائل الامامه، ص۲۴۰.</ref>. [[امام رضا]]{{ع}} از [[حضرت علی]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که [[حضرت]] خطاب به [[امام حسین]]{{ع}} فرمودند: "نهمین [[فرزند]] تو ای [[حسین]]، همان [[قائم]] به حقی است که [[دین خدا]] را غالب می‌گرداند و [[عدل]] را می‌گستراند"<ref>{{متن حدیث|التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِكَ يَا حُسَيْنُ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُظْهِرُ لِلدِّينِ وَ الْبَاسِطُ لِلْعَدْلِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۱۰.</ref>. از [[امام حسن]]{{ع}} چنین [[روایت]] شده: "هر یک از ما ائمّه، [[بیعت]] [[سلطان]] متجاوز زمانش، ناگزیر به‌گردنش می‌افتد، مگر قائمی‌که [[عیسی]] [[روح الله]] پشت سر او [[نماز]] می‌گذارد؛ زیرا [[خداوند متعال]] ولادت او را [[پنهان]] می‌دارد و خودش را [[غائب]] می‌گرداند، تا هنگامی‌که [[ظهور]] می‌کند، بیعتی در گردنش نباشد. او [[نهمین امام]] از [[فرزندان]] برادرم [[حسین]]{{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|مَا مِنَّا أَحَدٌ إِلَّا وَ يَقَعُ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِطَاغِيَةِ زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي خَلْفَهُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُخْفِي وِلَادَتَهُ وَ يُغَيِّبُ شَخْصَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ ذَلِكَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِ أَخِي الْحُسَيْنِ...}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۷۹.</ref>. همچنین [[امام حسین]]{{ع}}نیز فرموده‌اند: "نهمین [[فرزند من]]، سنتی از بوسف{{ع}} و سنتی از موسی‌بن [[عمران]] را داراست. او [[قائم اهل بیت]]{{عم}} است و [[خدای متعال]] کارهای او را در یک شب سامان می‌بخشد"<ref>{{متن حدیث|فِي التَّاسِعِ مِنْ وُلْدِي سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ وَ هُوَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يُصْلِحُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ}}؛ بحارالأنوار، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. [[امام عسکری]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرموده‌اند: "به زودی [[خداوند]] به [[کرم]] و لطفش، فرزندی به من ارزانی خواهد داشت"<ref>{{متن حدیث|... سَيَرْزُقُنِي اللَّهُ وَلَداً بِكَرَمِهِ وَ لُطْفِهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۰، ص۳۱۳.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۸۴-۱۸۶.</ref>.

*'''خبر دادن [[امام عسکری]]{{ع}} به ولادت فرزندش [[مهدی]]{{ع}}''': [[امام عسکری]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرموده‌اند: "[[سپاس]] از آن خدایی است که مرا از [[دنیا]] [[نبرد]] تا آنکه [[جانشین]] من را به من نشان داد. او در [[آفرینش]] و [[اخلاق]]، شبیه‌ترین [[مردم]] به [[رسول خدا]]{{صل}} است"<ref>{{متن حدیث|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِي الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ{{صل}} خَلْقاً وَ خُلْقاً...}}؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۶۱.</ref>. در خبر صحیحی، [[ابی‌هاشم جعفری]] می‌گوید: به ابو محمّد ([[امام عسکری]]){{ع}} عرض کردم: بزرگی شما، من را از [[پرسش]] کردن باز می‌دارد. آیا اجازه می‌دهید که از شما سؤال کنم؟ فرمودند: بپرس. عرض کردم: آیا شما فرزندی دارید؟ فرمودند: آری. عرض کردم: اگر برای شما حادثه‌ای رخ دهد، کجا سراغ او را بگیریم؟ فرمود: در [[مدینه]]<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۸۶-۱۸۷.</ref>.

*'''[[گواهی]] [[حکیمه خاتون]] (عمه [[امام عسکری]])''': [[حکیمه خاتون]]، دختر [[امام جواد]]{{ع}} است که به هنگام ولادت آن [[حضرت]] به [[نرجس خاتون]]، [[مادر]] ارجمند [[امام زمان]] رسیدگی می‌کرده است. وی پس از متولد شدن [[امام مهدی]]{{ع}} جریان ولادت و برخی از [[کرامات]] رخ داده را [[نقل]] کرده است. مرحوم [[شیخ صدوق]]، حضور [[حکیمه خاتون]] و [[دعوت]] [[امام عسکری]]{{ع}} از وی برای حضور در منزل و چگونگی [[ولادت امام مهدی]]{{ع}} را از زبان آن بانو به تفصیل یاد کرده است<ref>الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲.</ref>. به جز وی، از [[زنان]] دیگری که هنگام زایمان به او کمک کرده‌اند، نام برده شده است، مانند: [[نسیم]] و [[ماریه]]، خادمه [[امام عسکری]]{{ع}}<ref>الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲، ح۵.</ref> و نیز و کنیز ابوعلی خیزرانی که او را به [[امام عسکری]]{{ع}} هدیه کرده بود و پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]]، موضوع تولّد را برای [[صاحب]] قبلی‌اش گزارش کرده است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۸۷.</ref>.

*['''[دیدارکنندگان با امام مهدی]]{{ع}} در خردسالی''': مرحوم [[کلینی]] در [[کتاب کافی]] بابی را با عنوان "{{عربی|فِي تَسْمِيَةِ مَنْ رَآهُ{{ع}}}}" آورده، که در آن گزارش دیده شدن [[امام مهدی]]{{ع}} در دوره پیش از [[شهادت]] [[پدر]] بزرگوارشان است. در این [[روایت‌ها]]، افراد فراوانی دیدن [[امام]] را گزارش کرده‌اند و در شماری از آنها معرّفی آن [[حضرت]] توسط [[امام عسکری]]{{ع}} به عنوان [[جانشین]] خودشان منعکس شده است. مرحوم [[شیخ صدوق]] نیز، در دو باب کمال‌الدین، این‌گونه گزارش‌ها را [[نقل]] کرده است. در مجموع ۴۱ [[حدیث]] آورده که در شماری از آنها جریان دیدن [[حضرت]] در دوره خردسالی [[بیان]] شده و در آنها به شکل‌های گوناگون، از جمله وضعیت جسمی‌و شکل و [[شمایل]] ایشان [[بیان]] شده است<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۳، ح۱.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۸۷-۱۸۸.</ref>.

*'''ملاقات‌کنندگان با [[امام مهدی]]{{ع}} در دوره [[غیبت صغری]]''': روایت‌های بسیاری در [[کتاب‌های حدیثی شیعه]] [[نقل]] شده که جریان [[ملاقات]] افراد متعددی را با آن [[حضرت]] در دوره [[غیبت صغری]] (۲۶۰ - ۳۲۹ ق) یاد کرده‌اند. این [[دیدارها]]، گاه مربوط به نائبان خاص آن [[حضرت]] و گاه مربوط به وکلای [[مالی]] ایشان بوده و برخی اوقات [[شیعیان]]، [[توفیق]] چنین ملاقاتی را پیدا می‌کردند. تعدادی از افراد نائل شده به [[دیدار]] آن [[حضرت]] در دوره [[غیبت صغری]]، در منابع مختلف [[حدیثی]] تقل شده است<ref>الکافی، ج۱، ص۳۳۱، ح۸؛ الارشاد، ج۲، ص۲۵۳؛ الغیبه، ص۲۵۹، ح۲۲۶؛ کمال‌الدین، ج۲، ص۳۸۴، باب ۴۳، ح۱.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۸۸.</ref>.

#[[ابن حجرهیثمی‌]] می‌گوید: [[امام حسن عسکری]]{{ع}} جز از ابی القاسم [[محمد]] الحجه، فرزندی به‌جای نگذاشت و آن هنگام که [[پدر]] بزرگوارش [[وفات]] یافت، او پنج سال داشت<ref>الصواعق المحرقه، ص۲۰۸.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۸۸-۱۹۰.</ref>.

[[رده:پرسش‌]]